If I ever Fall In Love(Editing)

Chapter 33: Afraid

(Uno's POV)

"Papunta na daw si Yuki----"biglang pinutol ni Miru ang aking magandang pagbabalita.

"A-Ah! Aalis pala ako! Bye!"bigla siyang tumakbo palabas.

Saan naman kaya pupunta yun?

Calling...Yuki

"Hello?"
(....)
"Umalis si Miru bigla. Wag ka na pumunta"

ibababa ko na sana yung tawag dahil wala naman syang kwentang kausap ng bigla ko siyang narinig na tumawa.

(Hahaha)

Kinilabutan ako.Pinatayan ko siya ng telepono at napatingin kay Dos na parang nakatulala din.

"Bro naramdaman mo ba yun?"tumingin siya sa akin

"A-Ano ibig mong sabihin?"

Biglang humangin ng malakas.

"P*ta ano yun?!"sigaw ko

"Tangna bakit ako kinikilabutan?!"sigaw niya

~KATAHIMIKAN~

"W-Wala lang yun"bulong ko pero biglang humangin nanaman

"B-Bakit tumataas balahibo ko?!"natatakot niyang pasigaw na bulong kung yun man ang tawag dun.

Walang nagsalita sa amin. B-Baka nga wala lang yun.

Biglang may bumulong kaya bigla kaming napasigaw

"Baka kasi malamig"

"WAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAH!!! "sabay naming sigaw

"Putek ano yooooooooon?!"

"Punyeta pa-blessing na natin tong bahay na to!!"

"Ayoko pa mamatay!"

Nakarinig kami ng tawa ng isang lalaki. Biglang bumukas yung pinto.

"WAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA NAKAKATAWA HAHAHAHAHAHA! SAYANG HINDI KO NA-VIDEOHAN HAHAHAHAHAHAHA! Laftrip kayo HAHAHAHAHA! WOHOOOOO! HINDI SAYANG PAGPUNTA KO HAHAHAHA!"Si Third lang pala! Tawa siya ng tawa hanggang sa nakahiga na siya sa sahig at pulang-pula na mukha niya

"G*go ka Third!"sigaw ko sa kanya

"HALOS ATAKIHIN AKO SA PUSO NG DAHIL SAYO G*GO KA!"Sigaw naman ni Dos

Parang walang epekto sa kanya kasi tawa pa rin siya ng tawa. Yari ka sa akin Third!

Damn! I was afraid for nothing!

(Miru's POV)

Tumakbo ako palabas ng bahay at panandaliang pumunta sa Galaxy Freeze. Pagpasok ko nakita ko agad si Elaika. Mama niya ang owner nito kaya naman lagi siyang nandito.

"Oh Miru bakit pawis na pawis ka?"lumapit siya sa akin at binigyan ako ng bimpo.

"HAHAHA! NAG-EXERCISE  AKO!  Tumakbo kaya ako mula bahay hanggang dito"tumango tango siya at tumingin sa likod ko

"Hindi ko kasama si Dos. Iniwan ko sila ni Uno sa bahay"ngumiti siya at hinila ako papunta sa table niya. Inorderan niya ako ng Choco Ice Berg.

"Himala walang Yuki na nakasunod sayo?"napa-ubo ako bigla.

*cough*cough*cough*

"Oh dahan dahan lang kasi! Okay ka lang?"tumango ako at umiwas ng tingin.

"A-Ah ang alam ko nasa bahay siya ngayon kasama nila Uno. Umalis kasi ako nung sinabi niya na papunta na si Yuki sa bahay"napakunot siya ng noo

"Bakit ka umalis nung nalaman mong papunta na siya sa bahay nila Dos?"napa-pikit ako. Sht wrong answer >_

"H-Huh? Namiss kasi kita bigla"tapos ngumiti ako sa kanya. Nagtaas siya ng kilay pero ngumiti din bigla.

"Namiss din kita!"tapos kinurot niya ako sa pisnge.

"A-AROUCH! Para kang si Yuki! Ang hilig mangurot "tinapik ko yung kamay niya tapos tumawa siya. Hinimas himas ko yung pisnge ko na kinurot niya.

"SPEAKING OF THE DEVIL HAHAHAHA!"Bigla siyang tumayo at pumunta sa locker room nila.

Speaking of the devil? Napatingin ako sa likod ko at nakita nga ang demonyo X(

"Why are you sweating?"

"Duh. Tumakbo kaya ako papunta dito. Malamang pagod ako"nagulat ako ng bigla siyang tumabi sa akin at kinuha yung bimpo na inabot sa akin ni Elaika kamina. Bigla niya pinunasan ang pawis ko.

"Kumakain ka ng malamig pero  pinagpapawisan ka. That is seriously weird. Baka magkasakit ka"patuloy niya pa rin pinupunasan ang mukha ko hanggang leeg ko.

Hindi ko siya pinapansin pero sa totoo lang ang bilis ng tibok ng puso ko. Kinakabahan ako.

1 week na ang nakalipas mula nung nangyari yung "kiss" or whatever it is. I DON'T THINK ITS A KISS KASI HINDI NAMAN MASYADONG DUMIKIT ALTHOUGH NARAMDAMAN KO YUNG LABI NIYA PERO AFTER NUN KASI TUMAKBO NA AKO PALAYO.

OKAY LET US NOT BRING UP THE PAST BACK ANYMORE.

"Are you still avoiding me?"napatigil ako ng pagkain.

"You know, its not my fault that you ki--"tumingin ako sa kanya ng masama pero ngumiti lang siya.

"-ss me"pinalo ko siya.

"Yah!"pagbabanta ko. Lumapit siya sa akin.

"Yah!"sigaw ko ulit. Mas lalong lumapad yung ngiti niya at mas lalo siyang lumapit sa akin.

"Y-Yah"Sobrang lapit nanaman ng mukha niya.

*Gulp*

"Its not my fault but seeing you right now, like this, makes me wanna do it and I don't care if its gonna be my fault this time"

Nilagay ko yung index finger ko sa noo niya at tinulak siya palayo.

"You're too confident now"umayos siya ng upo.

"Maybe because I'm now sure about what you feel"

I crossed my arms while looking at him.

"What are you talking about?"he smiled. Smile. Lagi na lang smile. Asan na yung masungit na Yuki?

"I know what you feel for me"

"Are you sure?"

"Yes"

"Buti ka pa" I pouted. He leaned at the table but is still looking at me

"Buti pa ako?"tanong niya. Tumango ako. Humarap ako sa kinakain ko. Tinitigan ko lang yun.

"Oo. Buti ka pa sigurado ka na sa nararamdaman ko samantalang ako nalilito pa"bulong ko. Paano kaya  siya naging sure sa nararamdaman ko?

"I think you're already sure about it. Its just that you're afraid to admit it" humarap ako sa kanya.

"What do you mean afraid?"hindi naman ako takot ah?

Umayos siya ng upo at humarap sa akin. Hinawakan niya yung kamay ko. Lumapit siya sa akin. That weird feeling again.

"Just afraid."simpleng sagot niya. Minsan talaga weird to eh. Minsan? Madalas pala.

"Why would I be afraid?"tanong ko.

"Ask yourself" nag-pout ulit ako. I wanna know! Napansin kong hindi na siya sa akin nakatingin pero sa labi ko na. Napakagat tuloy ako ng labi. Napatingin ako sa labi niya.

Paano kaya kung dumampi talaga ng madiin yung labi ko nun? Paano kaya kung natuloy yun? Malambot kaya yun?

"Miruchan"natanggal yung tingin ko sa labi niya at napatingin sa mata niya.

"B-Bakit?"he gave me a smile. A wide smile.

Nilapit niya yung mukha niya and the next thing I knew his lips were on mine. Lahat ng tanong na nasa isip ko kanina ngayon nasagot ko na.

But, this feeling. Am I really afraid to admit what I'm feeling right now? Sht. I need to talk to myself. I need self-reflection.