Çıkmaz Sokak

Bölüm 17 Arzu

Korkularım bir menegen gibi boğazımı sıkarken Selim'in o tarafa öfkeyle bakması canımı yakıyordu.Barış ağzındaki kurdan yere attınca bizi fark etmişti.Korayın kolunu dürtünce o da biz tarafa baktı.Koray önce anlamsızca bakarken gülümsedi.

"Vay,vay,vay!Kimleri görüyoruz." Selimin öfekeli nefesine rağmen elimle çeketinin kenarından tutarak biraz yaklaştım.

"Selim." Hiç bir cevap vermeden onlara doğru yürüdü.Barış bir adım geriye giderken Koray bir adım ileri geldi.Barışın bakışları üzerimde gezindiğinde gülümsedi.

"Yerin rahat galiba ablacım." Barışa olan öfkem belkide Seliminkiden fazlaydı.Çünkü kardeşim dediğim adam beni borç karşılığı Selime vermişti.

"Korayıda al defol burdan Barış." Selime tekrar baktım yüzünde acımasız gülümseme vardı.Öylece durarken Koraya ani refleksle kafa atmıştı.Tız bir çığlık attım.Selim Koraya bakarak güldü.

"Beni döveceğini mi sandın yoksa?" Koraya baktığımda içimde bir şeyler koptu sanki.Sonuçta onu seviyordum.Tamam öyle sanmışta ola bilirim ama arkadaşımdı.Acıyla ona baktım.

"Koray iyi misin?" Selim yerden bakışlarını çekip öfekeyle bana baktı.Sadece başımı eydim.Tek isteğim burdan gitmekti.Barış Korayı yerden kaldırarak bana baktı.

"Neden burdasın sen?Yoksa menun etmedin mi Selim beyi." Bu benim kardeşim olamazdı.Koraya ayakta dikerken Selim öfkeyle Barışa itti.

"Doğru konuş lan.Gebertirim seni." Barışın korkudan gözleri börtelmişdi."Kardeşini bana vererek canını yakmadım.Ama bana yalvarcaksın öldür beni diye.Benden aldıklarını canınla ödeyceksin."

"Sen artık bana bir şey yapamazsın." Selim yere çömelim Barışın saçımı kavradı.

"Arkanda Hakkı Demirde olsa senide onuda geberteceğim.Git söyle patronuna Selim canını almak için gün sayıyor de." Anlamsızca onları dinliyordum.Barış Arasın babsının adamıydı.Selim ne istiyordu ondan? Barış korkuyla başını iki yana salladı.

"Ben hiç bir şey bilmiyorum.Benden ne istiyorsun borcunu ödedim zaten." Borcunu benimle ödemişti.Pislik!

"Sen bana para borcun yok şerefsiz senin bana hayatınla bile ödeyemeciğin borcun var." Tekrar yüzüne yumruk vurduktan sonra ayağa kalktı.Koray hala gözünü tutuyordu.Bakışlarını Koraya çevirdi.

"Seninde belanı sikerim bir daha benim evimin önüne gelirsen anladın mı beni?" Aslında belkide iyi yapmıştı arkasını dönüp bana doğru geldi.

"Şebnem onunla kalmak zorunda değilsin.Seni zorla tutuyor biliyorum." Selim yere bakarak gülüyordu."Zorla durma yanında gel buraya." Belkide onun yanına gitmek için bir adım ihtiyacım vardı.Selimin bakışları üzerimde gezindiğinde derin nefes alıp dışarı verdi.

"Hadi git küçük kız.Seninle zaten bir işim yok artık." Kaşlarımı çattığımda arabaya doğru yürümüştü.Seçim sunmuştu bana söylemesede anlamıştım.Koraya baktığımda gülüyordu.Barış ise ifadesizdi.Gülümseyerek Koraya doğru bir adım attım.Beni izlediğinden emindim.Hala arabadan kapanma sesi gelmemişti.Koray bana yaklaşıp sarılmak isterken elimle durdurdum.İşaret parmağımla ysklsş dedim.

"Yaklaş!" Bir adım geldiğinde kulağına yaklaştım."Sana geleceğimi falan mı sandın?" İşaret parmağımla omuzuna vurarak ittim."Bunu rüyanda görsen bile inanma Koray.Çünkü ben kimin bana iyi geleciğini biliyorum.Kötüde olsa iyide olsa." Kapı sesi duyup yandan baktığımda Selim arabaya oturuyordu.Barışa baktım bir adım geriye giderek."İkinizdende nefret ediyorum." Arkamı döndüğümde Selim arabaya çalıştırıyordu.