Çıkmaz Sokak

Bölüm 4 Senden Korkmuyorum

###

Hani sorarlar üç yol vardır ya sağa gitmelisin ya sola ya da dümdüz.Hangisini seçersin deseler cevap veremem.
Çünki ben şuan tam ortadayım ve ben hangi yolu seçeceğimi bilmiyorum.Bir yanda sevgilim tabi sevgilimse, diğer yanda tanımadığım ve beni arkasına sahiplenmiş gibi saklayan bir adam, karşımda da iki tane polis.Bir adım öne gittim yanımdakı adamın yüzüne baktım gözlerini Koraydan biran olsun ayırmıyordu.O kadar soğuk bakıyordu baktığı nokta sanki buz bağlamıştı.

Kendime baktım elim gömleğinin kenarını tutuyordu.Niye onun yakınındayım?Ne yapıyorum ben böyle? hızla elimi çektim.Koraya baktım gözlerini benden ayırmıyordu.Polisin sesiyle o yöne döndüm.

"Şebnem hanım Koray sizin burda zor tutulduğunuzu söyledi." Gözlerimi polisten ayırıp yanımdakine baktım hala gözleri Koraydaydı.

"Şebnem sevgilim hadi doğru söyle gidelim." Bakışlarımı Koray'a çevirdim beni ona veren adam şimdi almaya gelmişti.Yine bakışlarımı ona çevirdim bu sefer yere bakıyordu ve üzgündü.İç sesimle boğuşuyordum. 'Hadi Şebnem bir kerede beni dinle hayır de o seni bu adama sattı kardeşinle birlikte sattı.Hayır de hayır de.'

"Şebnem hanım bakın eğer burda zor tutuluyorsanız söyleyin." O sırada Korayda atladı.

"Zorla tutuluyor söylesene Şebnem." Bir adım geriye atıp tekrar onun yanına geçtim boğazımı temizleyim konuştum.

"Hayır." Dediğim an bakışlarını bana çevirdi. "Ben burda zorla tutulmuyorum kendi isteğimle burdayım ve ne zaman istersem o zaman giderim." Bakışlarını biran olsun ayırmıyordu gözlerimden yumruk yaptığı eli normal haline dönmüştü.

"Şebnem yalan söylüyorsun değil mi?" Başımı iki yana sallayıp Koray'a baktım.

"Hayır yalan söylemiyorum Koray kendi isteğimle burdayım.Polisleride al ve git." Bakışlarımı polislere çevirdim."Bakın gerçekten zorla bir durum yok." Kolunu dürttüm."Söylesene öyle bir şey yok desene." Adam gitti uzaya. Bir kaç saniye sonra polislere baktı.

"Zorla bir durum yok şimdi çok yorgunum ve dinlenmek istiyorum."Sanırsın başbakan polisler başıyla onayalıp Koray'a baktı Koray sinirle bana bakıyordu.

"Gördüğünüz gibi Koray bey kaçırılma bir durumu yok biz gidiyoruz.Her hangi bir işlemde yapılmayacak.İyi günler." Polisler gitti Koray hala sinirle bana bakıyor.

"Yalan söyledin Şebnem." Hiç bir şey demedim o hemen laf atalayım.

"Yürü git belanı arama." Koray tekrar bakışlarını bana çevirip üzerime doğru geldi eliyle durdurdu.

"Sana defol dedim bir daha tekrarlamyacağım istemiyor seni görmüyor musun?."

"Elini çek.Söylesene Şebnem ne verdi sana bu?" Kaşlarımı çattıp onun üzerine doğru gittim.

"Sen ne diyorsun ya?En başından her şeyi biliyordun ve engel olmadın şimdi gelip bana karışamazsın anladın mı?"

"Şebnem sen odana çık." Kolumdan tuttup beni kendisine çekti."Odana çık." Şuan belkide gitmeliydim ama gitmedim ve şuan onun dediği gibi yukarı çıkıyorum.

"Onun kuklası mı oldun Şebnem?Ne dediyse onu yapıyorsun lan ben senin sevgilinim be." Hiç bir şey demeden yukarı çıktım.

"Ali gönder bunu gitsin elimden bi kaza çıkacak yoksa defol git lan burdan." Bağırmasıyla yerimde sıçradım belkide gitmeliydim ama iç sesim ah iç sesim hep başıma bela oluyorsun.Pencereye yaklaştım Koray'ı eliyle yere itti dış kapıdan zorla götürdüler arkasından baktım sadece içimde acıma duygusu bile olmamıştı.