Çıkmaz Sokak

Bölüm 51 Gitme

~~~

Arkadaşlığın hayatım yeri olmadığına inanırdım hep.Önemsiz boş yere korkuların ele verilmesi gibi bir şeydi.Her defasında hatırladığım o karanlık soğuk gecede Metenin ölümünden sonra hayatıma işleyen o anı arkadaşlık olarak görmiyordum.Bir arkadaşım yapması gereken görevleri yapmadım ben.Onun pişmanlığını hep çekiyorum,çekicektim de.

Peki ya Aras?O mavi gözlerinin arkasında ne saklıydı bilmiyordum.Elmas gibi parlayan o mavi gözlerinde neyin saklı olduğunu göremiyordum.

Belki biraz kıskançlık,biraz öfke,biraz sevinç,belkide bir yalan.Kalbimi,aklımı esir alan korkularımla Selim'in boşta kalan elini sıktım.

"Baba bu adam benim amcam mı?"dediğin an içeri Ali girmişti.Aras'ı gördüğünde önce duruksamış sonra üzerine doğru yürümüştü.

"Senin ne işin var burda?"

"Sakin ol Ali,ufaklığı görmeye geldim."

"Bana ufaklık deme."diye kaşlarını çattı Nefes.Babasının boynuna daha çok sarıldı.

"Ali!"Selim'in bağırmasıyla Nefes irlekledi."Şebnem Nefes'i odasına götür."Nefes'e gidelim  diye bakış attım,kafasını hızla sallayıp babasının kucağından inip elimi sıktı.Yukarı çıkıp yatağına oturdu.

"Anne?"Odanın etrafında dönmeye başladım."Ya anne?"

"E-efendim güzelim."

"O adam kim?Babam niye bağırdı?"Aslında şuan kendimi değil Nefes'i düşünmeliydim.Sakin olub ona bir şeyler anlatmalıydım.

"Güzelim o adam senin amcan ama babayla arları pek iyi değil."

"Neden?"

"Çü-çünkü şeyden babayla bir işleri olmuş o işi Aras amcan yalnış yapmış.Sen boş ver onları hani sen Mert'le görüntülü konuşacaktın hadi gel aralayım bakalım ne yapıyor."

"Ya ben onu uttum hadi aralayım."Pc'yi açıp Mert'i aradık.Nefes Mert'le konuşmaya başladı."Anne sen çıkar mısın?"

"Aaa tabi tabi siz konuşun."Görende 15 yaşında sanar bunları.Azda olsa gülmseyip kapıyı kapattım aşağıya indim.Aşağadan kısık sesle hararetli konuşmayı duyup adımlarımı hızlandırdım.Selim Aras'in önüne dikilmiş bir şeyler anlatıyordu.

"Ya abi niye sakladın benden bir kızın olduğunu çok ayıp ama."

"Kes sesini Aras."Yumruk yapttığı elini havaya kaldırdığında kolunu tuttum.

"Selim sakin ol lütfen."Derin nefes alıp ellerini saçlarını geçirerek bir iki adım ileri gitti."Sen niye geldin?"

"Sen hala bu evdesin ya adamın gayri meşhur kızı var.Sen hala onunla aynı evde yaşıyorsun."

"Bu seni ilgilendirmez anladın mı?"Alay edercesine gözlerime bakıp"yazık"diye fısıldadı.

"Kes lan sesini."Selim üzerine yürümek istediğinde Ali önüne geçti.

"Kimse bilmiyor dimi?Söylesene Selim kimden peydahladın?"Bu sefer ne Ali ne ben Selim'i durdura bildik.Ani bir haraketle Aras duvara yaslanıp burnunu tuttu.

"Eğer biri Nefes'i bilirse seni öldürürüm."

"Aaa neden?Bence annem bir torunu olduğunu öğrenmeli."Yine üzerine yürüdüğünde araya girdim.

"Ya yeter artık.Yukarda bir çocuk var farkında mısınız?Ve hiç bir şeyden haberi yok.Selim lütfen sakin ol lütfen.Sende Aras.Ayrıca Selim'in kızı olduğu seni zerre ilgilendirmez."