Çıkmaz Sokak

Bölüm 20 İz

Gece yazmakta alışkanlık oldu.Neyse bölümle sizi baş başa bırakıyorum.Yorumları eksik etmeyin...Önemli olan yorum...

Hala kapıda duruyordum.Mavi gözleri okyanusun en derinliklerine vuran dalgalar gibiydi.Her zaman öyledi değişmeyen tek şeyi insanı kendisine hayaran bırakan mavi gözleriydi.

"Adımı nerden biliyorsun?" Hiç bir şey demedim.Elini ensesine götürüp kaşıdı."Ah tabi Selim abi söyledi." Yanımdan geçip içeri girdi."Senin dilin yok mu?" Eskiden konuşmadığımda aynı şeyi söylerdi 'senin dilin yok mu kızım niye konuşmuyorsun???' belki hatırlamıştı.

"Var dilim ,yani konuşa biliyorum.." Gülümseyip arkaya yaslandı bende tekli koltuğa geçtim.

"Adın ne?" Hala hatırlamıyordu.

"Şebnem." Başını aşağı yukarı sallayıp gülümsedi.Sonra başını hızla kaldırıb gözlerime baktı.Sadece baktı hiç bir  şey söylemeden baktı.

"Güzel isim!Bir dakika senin alnına ne oldu?" Elimi alnıma götürdüm.

"Önemli bir şey değil." Hızla ayağa kalkıp yanıma oturdu.

"Nasıl önemli bir şey değil baya kanıyor başın.Morarmışta nereye vurdun böyle?"

"K-kapıya çarptım." Cebindeki mendili çıkarıp alnıma bastırdı.Başını iki yama sallayıp mendili elime tutuşdurdu.

"Hadi kalk bu böyle olmaz dikiş atılmalı çok açılmış yaran." Başımı iki yana salladım.

"Gerek yok geçer.Selimde söyledi gidelim ben istemedim." Elini çenesine götürüp ovuşturdu.

"Ha o da seni böyle bıraktı.Kalk hadi gidelim 15 dakika bile çekmez." Aynı Aras vardı karşımda kibarca söylemişti.

"Tamam ama çabuk gelelim." Hızla başını aşağı yukarı sallayıb montunu giydi.Bende giyinib dışarda bizi bekleyen son model arabaya binerek hastaneye geldik.İçimden dua ediyordum Selim eve gitmesin diye.Aras kolumdan tutup beni doktorun odasına götürdü.Gerçektende dikiş atılmalıymış.Önce pansuman yaptı.

"Siz delimisiniz hanım efendi nerdeyse alın kemiğiniz görünecek dikiş atmayın diyorsunuz." İpi geçirdiğinde acıyla inleyip Arasın elinin tuttum.5tane dikiş atılmıştı.Üzerine bant yapıştırtıktan sonra hızla ayağa kalktım.

"Bittimi?"

"Bitti atibiyotik kullanmayı unutmayın."  Doktora tamam deyip hastaneden çıktım.Arasta peşimde.

"Acaba bekler misin??" Arasa döndüm.

"Çabuk gidelim lütfen." Arabanın kilidini açtı.

"Tamam koca göz sakin gidiyoruz şimdi." Gülümseyip arabaya bindi.Geçmiçte bana arada 'koca göz" derdi.Bende yolcu koltuğuna oturdum.Eve yaklaştığımızda arabayı görmediğimde derinden nefes alıp dışarıya verdim.

"Sevgilimisiniz?"

"Efendim?"

"Selimle sevgili misin?" Arabadan indik.

"Yok arkadaşız." Eve doğru irelediğimde arkama baktım."Gelmiyor musun?" Başını iki yana sallayıp ellerini birleştirip uyur şeklini aldı.

"Geç oldu burdan daha eve geçicem sonra görüşürüz."Bir adım yanına gittim.Anlamsız bakışlarla bana bakarken uzanım yanağından öptüm.

"Her şey için çok teşekkür ederim Aras."

"Rica ederim."Kulağıma yaklaştı."Birileri pencerden çok kötü bakıyor bence hemen eve gir." Arkamı yavaça döndüğümde Selim bardağını bana kaldırıp kafasına dikti.Aras başıyla selam verip arabaya bindi.İçimden gitme diye yalvarıyordum.Ama gitmişti.Bir süre öyle durup arkasından baktım.Yaram sızlıyor ve soğuk tüm vücuduma işlemişti.Yavaş adımlarla içeri girdim.Salona baktığımda yoktu.Kesin yukardadır.Hiç çıkmak istemesemde ,çıkmalıydım.Montumu çıkarıp yukarı doğru ilerledim.Önce odasının kapısına baktım kapalıydı ordadır kesin.Odama girer kapıyı kilitlerim.Gülerek odamın kapısını açtığımda çığlık attım yatakta uzanmış tavana bakıyordu.