Çıkmaz Sokak

Bölüm 6 Aciz

Selim 'in ağzından yazılmasını istiyordunuz bende bir kısmını yazdım.Selim kendi hayallerinin  geleceğinim katili.Bence siz bölümü okuyun.Yorumları bekliyorum...

Selim

Fazla kendine kapalı biri olduğumu biliyordum.Bazı şeyleri yaşamak ister ama sonra yaşamayacağımı anlayıp o karanlıkta o hayali düşünmemek için çabalardım.Çünkü kendimi çokta masum hiss etmezdim kendimi manevi katil düşünürdüm.Hiç bir şey yokmuş gibi,kötü anıları unutan insanları gibi değildim ben. Kendi hayallerimin katili olmuştum.

Yalnızlığı seviyorum diyen insanlar vardır;Aslında onlar yalnızlığı sevmiyor tek seçenekleri olduğu için öyle davranıyorlar.Çünkü yalnızlık çaresizliğin aciz evladıdır.Yalnız kalkmak,yalnız,yaşamak yalnız ölmek!

Kapı çaldığında düşüncelerimden ayrılıp kapıya dikkatimi verdim.

"Gel ! N'oldu Ali?"

"Selim o çocuk yine gelmiş." Koltuktan kalkıp kaşlarımı çatarak Ali'ye baktım."Hangi çocuk?"

"Lan Şebnem'in erkek...." Elimle Alinin susmasını söyledim.

" Şebnem değil Şebnem hanım Ali asker arkadaşın değil senin o.Şebnem o piçi görmeden gönder gitsin."

"Anladık da ne Şebnem hanımı ya? ayrıca çok geç çünkü Şebnem sesini duyduğu gibi aşağı indi ve şuan konuşuyorlar." Oturduğum koltuktan kalkıp cama yaklaştım.Gördüğüm görüntüyle öfekli nefesimi dışarı verip aşağı indim.

"Senin ne işin var lan burda?" Şebnem beni gördüğü Korayın elini hızla itmişti.

"Şebnemi almaya geldim onu burda böyle tutamazsın." Yumruğumu sıkarken sert şekilde yutkunmuştum.

"Şebnem?" Bir adım bana doğru geldi.

"Şey ben gitmesini söyledim şimdi gidecek zaten."

"Hayır Şebnem seni almadan gitmiyorum."

"Defol git burdan bu sefer acımam sende gir içeri.Hemen." Kaşlarını çatıp hala yüzüme bakıyordu."Ne bakıyorsun içeri dedim." Bakışlarımı Şebnemden ayırıp o herife döndüm."Sende çöplüğüne bu kızı unut bir daha buraya gelirsen o beynini yıkarım kendi ismini bile hatırlamazsın." Arkamı dönüp Şebnemi kolunda çekiştirek içeri götürdüm.Kapıyı kapattıp merdivenlere yöneldim.

Şebnem

"Hani beni sevmiyordu hani beni aldatmıştı ne oldu bak peşimi bırakmıyor işte."

"Kes sesini." Kolunu daha çok sıktığımda acıdan kıvrandım.

"Ah kolum biraz yavaş olur musun birazdan kolum kangiren olucak." Odanın kapısını açıp içeri ittim.

"Benden izinsin niye aşağıya indin sen ha cevap ver."

"Ne bağırıyorsun ya. Sana ne bundan?" Yatağa oturup kolumu ovuşturdum odun herif kolum ne hala gelmiş.

"Soruma cevap ver." Kaşlarımı çattıp karşısını dikildim.Gözlerinin içine bakıp alayla gülümsedim.

"Özür dilerim şehzadem tualete giderken bile sizden izin alacağım affınıza sığınıyorum." Kaşlarını havaya kaldırdı dudakları gülmemek için zorlanıyordu.

"Ne saçmalıyorsun ?Bundan sonra benden izinsiz haraket etmeyeceksin anladın mı beni?" Aman suratsız şey bi kerede gül gülüşünü özledim.Ne diyorum ben ya?