Bölüm 62 Gerçekler

4.9K 150 88
                                    

Selam kızlar;)Bölüm çok güzel oldu bence.Hatalarım varsa affola.

Bölüm şarkısı Rachel Rabin :Raise the dead

Keyifli okumalar yorumları acayip merak ediyorum ...

Zihnimin kapakları açılmış kör edici ışıklar her yanı kaplamışken yerden zar zor kalkıp sendeleyerek arabanın kapotuna yaslandım.Selim önüne gelen küfürleri saydırırken mide bulantısıyla aniden öğürmüye başlamışdım.

"Küçük kız?"çömelip sabah yediğim her şeyi çıkardım.Bir yandan ağlıyor,diğer yandan kusuyordum.Selim sırtımı sıvazlayıp saçlarımı arkaya verdi."Tamam sakin ol."

"Git arabaya."dedim öğrerek söylenirken,yerinden durup elini alnıma bastırdı.Başımı kaldırıp derin nefes almaya başladım.Hızla arabadan su alıp yanıma gelerek elimi yüzümü yıkadı."Selim bir şey olmaz dimi Ali'ye?"Islak elleriyle saçlarımı arkaya verdi."Bir şey söylesene."Göz yaşlarımı silip zorla gülümsedi.

"Korkma güzelim bir şey olmayacak."Ensemden tutup beni kendisine çekip sarıldı.Dudaklarını saçlarımda gezdirerek "hadi gidelim"dedi.Kafamı sallayınca yolcu koltuğunun kapısını açıp kotyuğa sindim.Kemerimi bağlayıb alnımdan öptü.

Kortuğumu görmezden gelerek,nerdeyse hurdaya dönen arabayı umursamdan son sürat kullanıyordu.Karanlık yavaş yavaş şehrin üstüne çöküyor,korkularım menegen gibi boğazımı sıkıyor,nefes almamı zorluyordu.O an elimi karnıma götürüp iç çekip "Nefes"dedim korkuyla Selim'e dönerek."Nefes nerde?"

"Nefes Ali'nin anaannesinde bu gün senide oraya götürüyorum."Hızla kafamı sallayıp yüzümü ovuşturdum.Eve geldiğimiz de Selim arabadan inip önüne geçmemi istedi...

"Sen?"Korku ve merakla yüzüne baktığımda yüzümü avuçlarının arasına alıp derin nefes aldı.

"Geleceğim,içeri geç."Soğuk sesiyle kafamı sallayıp boynuna sarıldım.

"Gel ama,tamam mı?"Omuzumdan öpüb "söz"diye mırıldandı.Yavaşça ayrılıp "hadi"dediğinde eve doğru adımladım.Cebimdeki telefonu çıkarıp "telefonun"dedim.Telefonu elimden alıp gülümsedi.Arkaya doğru yavaş adımlarla adımlarken gözlerini kırparak arbaya binip hızla gözden uzaklaştı.Kollarımı göğsümde birleştirip evin kapısını çalmıştım.

"Babamlar geldi."Nefes'in sesini duyduğum rahatlamış gibi nefes verip göz yaşlarımı sildim.Kapı açıldığında "aaa annem gelmiş"dedi.

"Güzelim?"eğilip yanaklarından öpüb içeri geçtim.Montumu çıkardığımda merakla bana bakıyordu.

"Babam nerde?"dudaklarını büzdüğünde,elimi uzattım.

"Hadi gel içeri geçelim anlatacağım."kafasını sallayıb elimi tuttu.Zehra teyze beni gördüğü gibi kumandasını kenara koyup gülümsedi.

"Hoşgeldin kızım."Anlaşılan haberi yoktu,bozmayarak "hoşbulduk"dedim."Hadi geç otur ben çay yapayım."

"Zahemet etmeyin."

"Olur mu kızım ne zahmeti."diyip mutafağa girdi.Nefes yanımda oturup "eee babam nerde?"dedi.

"Ha şey babamın bir işi çıktı.Şirket işleriymiş onu halledip gelecek."

"Sonrada eve gideceğiz dimi?"Uzun saçlarını elimle okşayıp "evet"dedim."Eve gideceğiz."

"Aliş'i gördün mü sen?"Afallamış gibi kafamı salladım."Bende görmedim,o da babamla gelir belki."

Çıkmaz Sokak Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin