Twisted

galit

Kabanata 2

galit

Katulad nga ng ipinangako ni Tristan, dumeretso kami sa malapit na Starbucks saka nagkwentuhan doon. Lagpas isang oras din kami roon at kung anu-ano lang ang pinag-usapan namin since ang tagal naming hindi nagkita.

"Don't tell me, Jr, you don't have a boyfriend pa?" nakataas ang isang kilay na utas niya sa akin habang naglalakad na kami pabalik sa Villa Academy.

Napaangat ako ng tingin sa kanya.

"Bakit masama ba kapag wala pa?" balik-tanong ko sa kanya na kinahagalpak niya ng tawa. Napakunot noo ako sa reaksyon niya. Wala namang nakakatawa sa sinabi ko, bakit siya natawa?

"You're unbelievable, Jr! As in wala pa?" nakangising asar niya sa kin kaya na-gets ko na kung bakit siya natawa. Naiinis na hinampas ko siya sa balikat.

"Eh, ano naman? Masama ba kung ganon nga, ha?!" iritang utas ko na lalong kinalakas ng tawa niya. Naiinis na inirapan ko siya dahil pinagti-trip-an niya ko. Oo nga at wala pa akong naging boyfriend pero may rason naman ako. Focus kasi ako sa pag-aaral ko at ang pagbo-boyfriend, makakasira lang siya sa buhay ko.

Patuloy pa rin siya sa pang-aasar hanggang sa makapasok kami sa V.A. Kakaunti na lang ang mga estudyanteng nasa grounds dahil halos lahat ay nasa kanya-kanyang rooms na. Nagsimula na kasi kanina pa ang klase pero okay lang naman yon dahil first day palang naman. Panigurado puro requirements lang ang dini-discuss.

Napatitig ako sa magandang fountain na madadaanan namin ni Tris. Yung fountain na yon ay nasa pinakagitna ng academy kaya agaw-pansin talaga siya.

"Jr, ano nga palang room number mo? Hatid na kita," aniya ni Tristan sa akin na malagpasan namin ang fountain.

"Uhm, wait..." Ani ko saka nagmamadaling kinuha ang class schedule ko sa backpack. Nakitingin doon si Tristan at bigla na lamang sumigaw. Gulat na napatingin ako sa kanya.

"B-bakit?" Nagtatakang utas ko dahil sa inasal niya. Masaya niya kong tinignan at hinawakan sa magkabilang-balikat.

"Kasama ka sa special class! Are you a scholar?" Tuwang-tuwa na utas niya habang kitang-kita ko pa ang pagkinang ng kanyang itim na mata.

Napatango-tango ako na lalo niyang kinangiti. Nagulat ako ng kabigin niya ako ng yakap.

"I'm so happy! Atleast magkikita tayo lagi dahil iisang class lang ang klase natin although hindi lahat ng subjects," aniya habag magkayakap kami.

Napangiti ako sa sinabi niya at nakaramdam din ng saya. Mukhang magiging masaya ang pag-aaral ko rito sa V.A. kung kabilang din si Tristan sa klase na pinapasukan ko. Atleast kahit papaano ay hindi ako ganoong mahihirapang mag-adjust dahil nandyan naman si Tristan para alalayan ako.

"Let's go! I'm too excited," aniya at hinawakan ang braso ko at hinila na ako papunta sa aming unang klase.

Nakarating kami sa third floor ng building A at doon ay tuloy-tuloy na binuksan ni Tristan ang glass door sa pinakadulo ng hallway.

Agad bumungad sa amin ang mga estudyanteng ang pokus ng atensyon ay sa amin. Nakaramdam ako ng kaba sa klase ng tingin nila pero hindi ko pinahalata.

"Tristan!" gulat na utas ng mga babaeng estudyante saka nagbulungan ng makita ang kamay ni Tristan na nakahawak sa braso ko.

"Mr. Ziamond! Welcome to the class!" masayang bati ng professor na kamukha ni Miss Minchin. Ni hindi siya nag-abalang i-welcome din ako kaya't nag-iwas na lang ako ng tingin.

"Thank you, Miss Elison." magalang na bati ni Tristan saka ako hinila papasok. Mas narinig ko pa ang malalakas na bulungan nila habang ang kanilang mga mata ay deretsang nakatingin sa akin. Ang iba naman ay nagpapa-cute kay Tristan. Napaismid ako at hindi na lang sila pinansin.