Ben tabağımda ki tavuk parçasını büyük bir iştahla yerken "Vay canına." diye şaşkınlıkla söylendi ela gözlü gıcık adam. Ardından sinir bozucu şekilde devam etti. "Neredeyse beni de yiyeceksin Avery."
Ona bakarken yüzümü buruşturdum. "Hamileyim ben, elbette çok yiyeceğim." Yani bu normaldi, bütün hamileler çok yer ve kilo alırdı.
Zayn gözlerini hafifçe kısarken alayla güldü. "Çok yemek? Sana yemek yetiştiremiyorum güzelim. Sanırım yakında bir restoran satın almam gerecek."
Gözlerim bir anda parlarken "Çok iyi olur." diye bildirdim. Ciddi olmasa bile bu fena bir fikir değildi. Daha çok yemek, daha çok yeni lezzet!
Zayn güldü ve "Yakında kapıdan sığamayacak hâle gelirsen o zaman ne olur bilmem." diye bilmiş halde konuştu.
Ağzımı peçeteye silerken "Ben ne yapayım." diye söylendim. "Kızın çok aç ve içeriden bana baskı yapıyor." Ardından güldüm.
"Kızım?" diye sordu Zayn hemen. Bir anda tedirginliğe bürünmüştü. "Kız mı olacak?"
Ela gözleri ban odaklanmışken "Bilmiyorum." diye mırıldandım derin bir nefes ile. Sadece o saniye ağzımdan öyle çıkmıştı işte.
Birkaç saniye sessizce bekledikten sonra midem de hissettiğim ani bulantı ile elim ağzımda banyoya koşarken Zayn'in telaşlı yüzünü gördüm.
Arkamdan hızlı adımlarla gelirken birkaç kere adımı tekrarladı ama ben onu umursamadan banyoya girip kapıyı kilitledim.
Midem içeriden büzüşüyor gibi iken biraz kusmuştum.
Bu o kadar berbat bir histi ki.
Ağzımı birkaç kere suyla çalkaladığımda kapının ardından Zayn'in meraklı sesini duydum.
"İyi misin?" diye sordu telaşla. Ses tonu yüksek ve meraklıydı.
Musluğu kapattıktan sonra onu onaylayan bir kaç şey söyledim.
Bulantıların kısa bir süre daha olacağını ama daha sonra kaybolacağını tahmin ediyordum ve bu benim için çok daha iyiydi.
Zayn kapıyı birkaç kere daha tıklattığında yüzümü yıkayıp, kuruladım ve ardından kapıya yöneldim.
Ben banyonun beyaz kapısını açar açmaz "Avery." diye soludu.
"Midem bulandı." dedim. "Başka sorun yok."
Beni kolları arasına çekerken "O kadar yersen." diye dalgaya vurdu.
"Hamileyim ben." diye cırladım. "Bulantı gayet normal."
Ardından hoş kıkırtısı kulaklarımı doldurdu.
Kollarımı boynuna dolayıp kendimi onun güzel kokusuna bırakırken elleri saçlarımda gezinmeye başladı.
"Bizi sakın bırakma." dedim fısıltı ile. "Sen olmadan nefes bile alamıyorum lütfen bizi bırakma."
Kalbim öyle korkuyordu ki onun beni ve bebeğimi bırakmasından.
Düşüncesi bile can yakıcıydı.
Zayn alnımı öptükten sonra "Bırakmayacağım." diye mırıldandı. Sözleri ne kadar gerçekti, bu soru beynimde soru işaretlerine yol açtı.
Kollarımı ona daha sıkı sardım.
Ardından beni kucağına alarak birkaç adımda bizi koltuğa bıraktı.
Onun kucağında rahat bir hâl alırken soluduğum hava bile bana iyi geliyor gibiydi.
Kafamı göğsüne gömmüşken hoşlandığımı belli eden mırıltılar çıkardım.
Ardından ise aklıma bir anda gelen soru ile durdum.
"Onu istiyor musun?" diye sordum Zayn'e geçen dakikaların sonunda. "Bebeğimizi."
Gözlerim elalarına kilitlendi.
Neden sormuştum bilmiyorum ama merak etmiştim.
Önce hafifçe boğazını temizledi. "Bu hemen olacak diye bir şey yok." dedi ardından. "Alışmam lazım ama yinede ilk başlarda yaptığım piçlikler kesinlikle doğru değildi, bundan eminim."
Ondan hemen alışmasını bekleyemezdim tabii ki. Başlarda yaptığı sert tepkilerden sonra hemen yumuşak olması imkansızdı ama şuan da ki hali bile beni tatmin etmek için yeterdi.
"O sevilmeyi hak ediyor." diye mırıldandım sessizce. Parmaklarım boynunda dolaşıyordu.
Zayn alnımı öptükten sonra "Elbette." diye mırıldandı. "Kızımız sevilmeyi fazlasıyla hak ediyor."
Sözcükler beynime tek tek ulaşıp büyük bir heycana yol açarken yüzüme yayılan büyük gülümsemeye engel olamadım.
Parmaklarım sakallarına ulaştıktan sonra dudaklarımı yanaklarına bastırdım ve uzun süre orada tuttuktan sonra geri çekildim.
Hemen sonra âşık olduğum ela gözler benimkilerle buluştu ancak birşey demeden öylece bekledi.
Gözlerimi yumdum ve ellerimi onun boynuna doladım.
Mutlu insanların tarif ettiği 'huzur' benim için ne bir histi, ne de bir durum.
Huzur benim için şuan da kolları arasında olduğum bu adamdı.
Bir insan, bir beden, benim için atan bir kalp.
***
Sınır ; +90 oy, +30 yorum.
Yazık la şu kız bir bölüm daha mutlu olsun dedim yoksa bu bölümü azıcık kavgalı bitirmeyi planlamıştım. Ve kötü mü yazmaya başladım? Öyle hissettim de biraz.
Herneyse oy ve yorumlar için çok çok çok teşekkür ederim!! Beni çok mutlu ediyorsunuz!!!!
Ve uzun bölüm isteyen aşklarım da var ama ben kısa bölüm yazınca gelecek bölümün planını daha rahat yapıyorum ama eğer uzun bölüm yazarsam diğer bölüm gecikir bu yüzden kısa yazmam daha iyi diye düşünüyorum.
Sizi seviyorum.♡
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Little Malik
Fanfiction"Hislerimi yok etmek için çabaladığın her saniyede kollarımı bebeğime daha çok saracağım. Ondan nefret ediyor olabilirsin, ama bizi bir bütün olarak seveceksin."
