Zaman o kadar hızlıydı ki yaşadıklarımın birikintileri içimde üst üste yığılmıştı.
Duygular karışıktı.
Çoğu zaman duygularına hakim olamayan ve karışık bir iç dünyaya sahip bir insandım ve artık yaşadıklarım hakkında ne hissetmem gerektiği konusunda sıkılmıştım.
Serbest bırakmaya karar verdim.
Artık eskileri ve bütün üzüntüleri bir kenara bırakmaya karar verdim.
Bu olması gerekendi çünkü benim hüzünlü olmam bebeğime de yansıyacaktı. Onu kendimden daha çok düşünmeliydim.
"Avery." Zayn odaya girerken kısık seste adımı telaffuz etti. "Hazır mısın?" diye sorduğunda yanıma doğru birkaç adım atmıştı.
Ona gülümseyip hafifçe başımı salladım.
Aynanın önünde giydiğim beyaz elbisenin içinde belli olan karnıma bakıyordum.
Bana sarılırken kokusunu içime çektim. Hormonlarım biraz değişikti ve ben bazen en ufak konular için de kavga çıkarbiliyordum. Bu yüzden bana anlayışlı olmaya çalışıyordu.
Aslında bilmiyordum belki de kendini suçlu hissettiği için üstelemiyordu. Pişmandı ve belki de yeni bir sorun istemiyordu. Artık bende çıkacak büyük pürüzlerle başa çıkacak gibi hissetmiyordum. Ruhum hüzün ve acı doluydu. Yorgundum. Genç ve bebek bekleyen bir bayan için fazlasıyla yorgun.
Başı boynumdayken kulağıma doğru sessizce sordu.
"Artık gidelim mi?"
Aynada ki hamile kadına ve ona sarılmış şekilde duran adama baktım.
Ne hissediyorlardı?
Acı hâlâ onlar için bekliyor muydu merak ediyordum.
Adamın kadına armağan ettiği kötü duyguları düşündüm.
Kadın acı çekeceğini bilse en başında o adamı seçer miydi?
Derin bir nefes aldım.
Cevap yoktu aslında.
Cevap kadının kalbimin en derinlerinde saklı değildi.
Kadına ilaç ya da zehir gibi gelecek o cevap adamın kalbinin içindeydi.
Çünkü adam olacakların buraya varacağını bilseydi hâlâ kadına acı armağan eder miydi, kadın bilmiyordu.
Gözlerimi kapatıp açtım.
Aynada ki kadın ve adam hâlâ oradaydı.
Hayal değildi.
Çektiğim acılar kadar gerçekti.
O hâlde artık düşünülmesi gereken gelecek miydi?
Adam kadının boynuna ufak bir öpücük bıraktı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Little Malik
Fanfiction"Hislerimi yok etmek için çabaladığın her saniyede kollarımı bebeğime daha çok saracağım. Ondan nefret ediyor olabilirsin, ama bizi bir bütün olarak seveceksin."
