Avery : Tanrı aşkına nerde kaldın?!
Avery : Oğluşum ve ben açlıktan ölmek üzereyiz
Avery : Zayn
Avery : Çabuk ol lütfen
Avery : Zayn sana diyorum
Zayn : Hadi ama hem araba kullanıp hem nasıl mesaj yazayım?
Avery : Sen benim sevgilimsin yapabilirsin
Zayn : Güzelim biliyorum moral vermeye çalışıyorsun ama yok işte
Zayn : Lanet olası hiçbir yerde market açık değil
Zayn : Yoksa senin siparişler için daha fazla dolaşmamı mı istiyorsun? Bunu bana yapma
Avery : Onlar benim ve oğlumun siparişleri Zayn
Zayn : Oğluma söyler misin canı gecenin bu saatinde nasıl kış meyveleri çekiyor?
Avery : Orada beyaz çikolata da yazıyor, lütfen unutma
Zayn : Hemen konuyu değiştirmeyi seviyorsun değil mi güzelim
Avery : Aslında oğluşum sana biraz kırıldı. Ona isteği meyveyi bulamayacak mısın?
Zayn : Eğer oğluşun sabah bunu isteseydi onu kırmazdım
Avery : Hâlâ seni affetmedi
Zayn : Avery o daha doğmadı, farkındasın değil mi?
Avery : Bunu her gece onunla konuşan adam mı söylüyor?
Avery : Ayrıca bu şekilde onu daha da kızdırıyorsun
Zayn : O kızdığı zaman neler yapabiliyor gerçekten merak ediyorum
Avery : Tek bir şey yapıyor ve bu beni etkiliyor, tekmeliyor.
Zayn : Demek ki seni daha çok seviyor
Avery : Sanırım o da babası gibi biraz kaba olacak
Zayn : Tabii ki öyle olacak
Zayn : Onu son derece kaba ve soğukkanlı yetiştireceğim
Zayn : Ayrıca kadınlara karşı da kaba olacak
Avery : Sakın oğluma saçma sapan şeyler öğretme
Avery : Onu ben yetiştireceğim
Avery : Kibar ve dürüst biri olacak
Avery : Ayrıca hâlâ mandalina ve beyaz çikolata için çabalıyorsun değil mi?
Zayn : Genç bir çocuğa söyledim. Bulursa bana getirecek ve ona para vereceğim. Çok basit oldu, arabada bekliyorum
Avery : Bunun şaka olduğunu söyle
Avery : Bizim için daha fedakâr olmalısın
Zayn : Gecenin bu saatinde gözlerim kapanmak üzere ama ben hâlâ bekliyorum
Zayn : Bana ödül falan verilmeli
Avery : Oğlum ve ben seni öpebiliriz
Zayn : Aslında sadece sen öpsen de olabilir
Avery : Oğluma hemen kulaklarını kapatmasını söyleyeceğim
Zayn : Tabi tabi, mutlaka söyle seni dinleyecektir
Avery : Zayn uykum gelmeye başladı
Zayn : Oğlumun gelmediyse nöbete o devam edebilir
Avery : Ah hadi ama daha çabuk ol
Zayn : Sakın uyuma yoksa seni uyandırır aldıklarımı zorla yedirtirim. Yoldayım
Avery : Açıkçası söz veremem
Zayn : Biraz daha sabredin. Son derece fedakâr bir baba örneği olarak geliyorum
Avery : Umarım bi kutlama töreni beklemiyorsundur çünkü bunun için uygun zamanda değilim
Zayn : Sadece çikolata düşün ve uyanık kal Avery
**
Evin kapısını yavaşça açıp elimde ki poşetleri içeri aldıktan sonra arkamdan sessizce kapıyı kapattım ve sessiz adımlarla merdivenlere yöneldim.
Poşetleri onlar için yukarı çıkarıyordum ama bir sorun vardı ki ev çok sessizdi.
Gerçekten çok sessiz.
Yatak odamızın kapısını açtım ve yere oldukça yumuşak şekilde bastım.
Çünkü uyuyordu.
Aslında gecenin bu saatinde beni dışarı gönderip beklemediği için kızabilirdim.
Ama yapmadım.
Çünkü o bir melek gibi uyuyordu.
Zararsız ve güzel.
Yatağa onu rahatsız etmeyecek şekilde oturdum ve bir süre onu izledim.
Yüzüme yayılan gülümsemeyi engelleyemezdim. O bana aitti. Herne kadar onu incitmiş olsam bile tam şu an ona, onlara sahip olduğum için o kadar şanslı hissediyordum ki.
Elimi yavaşça onun karnına götürdüm ve tıpkı annesinin seslendiği gibi ona "Oğluşum." diye seslendim. "Babanı geçmişte yaptıkları için affet. O annene ve sana yaşattığı şeyler için çok pişman."
Dudaklarımı kibar bir şekilde karnına bastırdım. "Sen ondan daha iyi bir adam ol."
Bedenimi onun yanına tamamen uzattım ve kollarımı oğlumun annesine sıkıca sardım.
"Size karşı her zaman iyi olamadığım için özür dilerim. Ama bundan sonrası için temenli ederim ki, olabileceğimin en iyisi olacağım."
Onu alnından öptüm.
"Sizi seviyorum."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Little Malik
Fanfiction"Hislerimi yok etmek için çabaladığın her saniyede kollarımı bebeğime daha çok saracağım. Ondan nefret ediyor olabilirsin, ama bizi bir bütün olarak seveceksin."
