Zij was een Omega, het laagste van het laagste vond hij.
Hij onderdrukte haar familie en sloot haar op voor het niet gehoorzamen van zijn bevelen.
Later zou hij erachter komen dat hij de grootste fout uit zijn leven had gemaakt.
Alles wou hij doe...
Ik nam een klein hapje brood en knabbelde er lang op. Een paar stukken brood, wat water en een soepje, was het enige dat ik hier kreeg. Veel te weinig naar mijn zin, maar het was wel veel beter dan wat ik vroeger had. Wij kregen altijd de laatste restjes. Mijn ouders waren zelf beiden geboren als omega en zo had ik hun titel geërfd.
Een omega was de laagste titel in een roedel. Het zorgde ervoor dat ik niet meer naar school ging en de boeken thuis geleverd kreeg. In de plaats moest ik helpen op de velden, zoals zoveel van de andere omega's. De rest van mijn leven zou uit hetzelfde werk bestaan. Geen dromen. Geen hoop op een beter leven. Alleen hoop op een mate, zodat ik een lotgenoot had die me begreep.
Een tweede stukje brood verdween in mijn mond, terwijl ik naar de deur van mijn cel keek. De enige die hier kwam was de bèta van onze roedel of één van de wachters. Mijn Alfa had het te druk met andere zaken dan me te komen bezoeken. Niet dat ik dat erg vond. Als hij naar hier zou komen zou het toch alleen maar zijn om me pijn te doen. Niet dat de andere bezoekers zo vriendelijk waren ...
Vandaag was mijn laatste dag als zeventien-jarige. Vanaf morgen zou ik technisch gezien mijn mate kunnen vinden. Alleen zat ik hier. In een cel. Waar mijn mate me nooit zou kunnen vinden. Eigenlijk was dat nog het enige wat zo erg was aan mijn verblijf hier. Ik zou mijn mate niet kunnen vinden zolang ik hier werd opgesloten.
Ik nam een klein slokje water, voor een nieuwe hap in mijn mond verdween. Wat ik allemaal deed hier in mijn cel? Niets. Ik dacht vooral veel na of krabbelde wat op de muren. Elke dag zette ik een nieuw streepje. Het was ook de reden waarom ik wist dat mijn verjaardag eraan kwam.
's Avonds zat ik nog steeds aan mijn stukje brood te knabbelen. Ik moest er een hele dag mee toekomen en op deze manier lukte dat ook. Het bed waarop ik moest liggen was hard, maar ik begon eraan gewoon te worden. Langzaam ging ik erop liggen en draaide me met mijn rug naar de muur, voor ik mijn ogen sloot en probeerde te slapen.
's Morgens werd ik wakker doordat de deur van mijn cel met een klap werd opengegooid. "Je ontbijt." De plateau werd op de grond gegooid, samen met enkele kledingstukken. Eén keer in de week kreeg ik nieuwe. Zo snel ik kon kleedde ik me om en gaf mijn vuile kleren door het luikje, voor ik weer helemaal alleen was.
Ik zette een nieuw streepje op de muur en begon dan aan mijn dagelijkse bezigheid. Eerst ging ik zitten op de grond, waarna in het stuk brood vastnam en een eerste stuk in mijn mond stak.
Gelukkige verjaardag, feliciteerde ik mezelf. Vandaag was een dag waar ik zolang naar uit had gekeken. Maar het enige wat ik nu ging doen was eten en slapen.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
![The Omega [#Herschrijven]](https://img.wattpad.com/cover/49859599-64-k800052.jpg)