The Omega [#Herschrijven]

68. Axelle [1]

68. Axelle

Logan zat in zijn bureau, Jack was met Grace iets gaan eten en Oliver en Emily waren boven. Ik moest echt nodig nieuwe vrienden maken. De enige die ik had waren met andere zaken bezig. De televisie leek ook al geen goed alternatief, want daar was blijkbaar geen enkel interessant programma op. Misschien kon ik eens beginnen met bedankjes te sturen naar de gasten van de Luna ceremonie. Ja, dat leek me wel een goed idee.

Ik liep de gang door en bleef opeens staan. Oliver stond voor Emily's kamer te ijsberen. Hij mompelde duidelijk tegen zichzelf. Alsof hij zichzelf aan het oppeppen was om naar binnen te gaan. Opeens leek hij ook die kracht gevonden te hebben, want hij klopte en wachtte tot ze antwoordde. Langzaam opende hij de deur en ging naar binnen.

Eigenlijk was ik wel nieuwsgierig naar hun gesprek. Het was het enige dat ik in mijn relatie met Logan gemist had. De mark. Ik had geen keuze gehad. Misschien was het daarom dat ik zo gefascineerd was door alle vrouwen die wel een keuze gehad hadden. Ik stapte zo stil mogelijk naar de deur toe. Gelukkig had Oliver die op een kiertje laten staan.

" Volgens mij moeten we eens praten " Hij krabde aan de achterkant van zijn nek. " Over gisteren? " Je kon duidelijk angst op haar gezicht zien. Goed bezig Oliver. Nu denkt ze dat je spijt hebt. " Het spijt me als ik iets gedaan heb dat je niet wou " kwam uit zijn mond. Hij zei het zo snel dat het even duurde voor ik doorhad wat hij gezegd had. Volgens mij was dat hetzelfde bij Emily. Zodra ze het doorhad schudde ze haar hoofd met een glimlach.

" Ik heb helemaal geen spijt. Als ik het niet wou dan had ik je wel weggeduwd " De nervositeit was weg bij Oliver. Een kleine glimlach kwam in de plaats. " Zou je het zien zitten om met mij eens op date te gaan? Zodat we mekaar beter kunnen leren kennen " Oliver leunde van het ene op het andere been. Duidelijk een beetje gespannen voor het antwoord. Toen ze eenmaal instemde met het idee kwam de glimlach terug. " Is vanavond goed? "

Die twee waren absoluut schattig samen. Hun hele lichaam vertelde dat ze verliefd waren op mekaar. Alleen waren ze nog wat te verlegen om het zelf toe te geven. En met een beetje hulp van de zwaartekracht zorgde ik er natuurlijk voor dat hun schattige momentje verstoord werd. Ik opende de deur door mijn val en keek dan een beetje schaapachtig naar omhoog.

Ze keken me alle twee vragend aan. Ze wouden duidelijk weten waarom ik deze entree gemaakt had. " Ik wou Emily vragen of ze me wou helpen bij mijn trouwfoto's en zo. Ik heb nog heel veel werk, zie je en ik kan best wel wat hulp gebruiken " zei ik, terwijl ik recht stond. " Ik moet toch gaan. Ik heb nog veel werk. Tot vanavond dan? " Oliver zette al een paar stappen achteruit en zodra Emily ' ja, tot vanavond ' had gezegd ging hij ervandoor.

" Geef maar toe dat je ons gewoon aan het afluisteren was? " lachte ze. Ik kon, net als haar, een lach niet onderdrukken. " Jullie zijn gewoon zo schattig samen " zei ik, waardoor ze rood werd. " Maar ik heb echt hulp nodig. Ik moet nog foto's selecteren om in een album te steken. Ik moet nog bedankjes versturen. " zuchtte ik. " Natuurlijk wil ik je helpen. " En zo belandde we dus op mijn bed, met de laptop voor ons en minstens honderden foto's voor ons.

*******

Emily keek dromerig naar één van de foto's. Het was diegene waar Logan en ik op stonden net nadat hij me zijn ring gegeven had. " Je zag er echt prachtig uit " zei ze bijna fluisterend, toen ze de foto eindelijk weglegde. Ze draaide haar hoofd naar me toe. " Zoals elke bruid, denk ik " zei ik. " En hoe was het dan op jullie korte vakantie? " Ze sloeg haar armen rond haar knieën en keek me aan. " Zoals elke huwelijksreis. We hebben zoveel mogelijk tijd samen doorgebracht, tot Jack ons vertelde over jou en Oliver "

" Het spijt me dat ik jullie gestoord heb " mompelde ze. Ik legde mijn hand bijna meteen op haar arm. " We zouden toch bijna terug komen. De roedel kan ons niet missen " lachte ik. En stiekem kon ik de roedel ook niet missen. Emily hield haar hoofd schuin. Ze was duidelijk aan iets aan het denken, maar ze durfde het niet te vragen. Tijdens het bekijken van de foto's had ik verteld over Logan en mij. Ze keek me elke keer weer verbaasd aan toen ik iets zei. Ze leek niet te kunnen geloven dat ik Logan vergeven had. Op het einde had ze wel gemompeld dat ze hoopte dat zij en Oliver ook zo konden worden als ons.

" Vraag maar. Je zit duidelijk met iets. Ik bijt niet " Ze schuifelde wat heen en weer, voor ze vroeg: " Zijn jullie dan ook al bezig met kindjes? Je hoeft niet te antwoorden als je niet wilt. " Ze hield haar hoofd nog steeds schuin, terwijl het mijne rood aanliep. " We zijn ermee bezig " fluisterde ik. Ik had heel even gehoopt dat ze het niet gehoord had. Die hoop was tevergeefs.

" Mee bezig? " zei ze met open mond. " Ben je dan al ...? " Ik schudde snel mijn hoofd voor ze het woord kon uitspreken. " Ik weet het niet. Ik heb nog geen test gedaan " mompelde ik. Emily pakte me bij mijn armen vast en zei, een paar centimeter van mijn gezicht, in een fluistertoon. " Laten we er één gaan halen. " Ik moest toegeven dat ik het ook wou weten. Alhoewel ik dacht dat het al zover was. Maar voor de zekerheid zou ik toch maar een test moeten doen.

" Weet je wat. Ik help jou voor je date van vanavond en ondertussen halen we een test " Emily had een brede glimlach op haar gezicht. Ze kon duidelijk niet wachten om het antwoord te weten op de vraag. Nog geen 5 minuten later stonden we al in een kledingwinkel. We hadden bijna alle jurken in haar maat genomen en ze had de eerste al aan. Eigenlijk hoopte ik dat dit heel erg lang zou duren.

Uiteindelijk gingen we ook met een heleboel naar huis. Omdat ze niet veel kleren meegenomen had op haar tocht moesten we bijna alles opnieuw kopen. Jammer genoeg waren alle winkels nog open, dus had ik geen enkel excuus om niet naar de apotheek te gaan. Alhoewel. Ik duwde Emily de apotheek in en wachtte buiten. De hele roedel zou op stelten staan als ze wisten dat die test voor mij was. Niemand zou Emily verdenken. Ze zwaaide ermee in de lucht toen ze naar me toe kwam. Subtiel Emily. Echt subtiel ...  

A/N: Hoofdstuk 69. Axelle zal bestaan uit 3 delen :) Het tweede deel is al geschreven :) 

Bij 30 votes plaats ik deel 2 :)

Vote/Comment/Follow