The Omega [#Herschrijven]

11. Logan

11. Logan

Axelle was niet meer naar beneden gekomen. Toen ik ging kijken sliep ze nog steeds en ik wou haar niet wakker maken. Ze sliep zo mooi. Ik besloot een briefje neer te leggen waarin stond dat ze morgenochtend bij me langs moest komen. Ik wou haar zien voor ik morgen moest vergaderen met een aantal andere Alfa's. Iets dat al heel lang gepland stond en dat kon ik niet verzetten. Nadat ik me opgefrist had en mijn papieren nog even doorbladerd had, was ik zelf ook gaan slapen.

Maar een paar uur later werd ik wakker gemaakt door de wekker. Ik maakte me al klaar voor de vergadering, ging ontbijten en wachtte daarna tot de Alfa's zouden aankomen. De laatste tijd hadden er meer en meer wolven, rogues, vanuit andere roedels gevraagd om in een roedel opgenomen te worden. De laatste week had ik zo al 20 gevallen gehad. Zowel gezinnen als alleenstaanden. Het begon zorgwekkend te worden. En de enige manier om erachter te komen waarom die stroom vluchteling naar ons toe kwam was om samen te werken.

De eerste Alfa's kwamen al aan. De grote SUV's stopten voor het huis. " Alfa Logan. " De eerste schudde mijn hand en ik begeleide ze naar mijn kantoor, wat verderop in de gang. Eenmaal iedereen er was gingen we allemaal aan de lange tafel zitten. Normaal zat in een kleine bureau, een paar kamers verderop.

" Er komen veel te veel wolven naar ons toe. We hebben geen plaats meer om ze allemaal te laten wonen" Een andere Alfa begon met spreken. Zo ging het een tijdje door, tot iedereen even aan de buurt geweest was en zijn problemen had verteld. Het was net mijn beurt en ik wou net reageren, toen er een korte klop op de deur weerklonk.

Ik kneep in de brug van mijn neus. Had ik niet gezegd dat ik niet gestoord wou worden?! " Ik hoop dat je een goede reden hebt om me te storen! " gromde ik naar de deur. Ze ging zachtjes open en ik zag Axelle's gezicht. Ik ging meteen wat rechter zitten in mijn stoel. Als ik had geweten dat zij het zou zijn dan was ik veel vriendelijker geweest. Ze aarzelde duidelijk aan de deur, dus maakte ik een gebaar. Zij was de enige die me mocht storen. En geloof me, dat was een heel voorrecht.

Langzaam liep ze de kamer in. Ze had deze keer kleren gekregen die haar wel pasten, waar ik blij om was. Ik zag haar niet graag met kleren waarin duidelijk werd hoe mager ze was. Ze keek even naar de andere mannen aan de tafel. De aandacht van hen had ze ook meteen gekregen. Ze wisten duidelijk niet wat een omega hier in deze vergadering kwam doen.

" Excuseer mij even. " zei ik, voor ik rechtstond en naar haar toeliep. Ze stond nog steeds dicht bij de deur, onzeker over wat ze moest doen. Zodra ik bij haar was pakte ik haar handen vast. " Heb je goed geslapen? " vroeg ik zacht. Ze knikte voorzichtig. " Misschien is het beter als ik ga " zei ze. Ik hield haar tegen door mijn arm rond haar heupen te leggen. " Ik heb liever dat je blijft " Ik duwde haar voorzichtig naar mijn stoel toe, waar ik eerst op ging zitten en haar daarna op mijn schoot trok.

" Zo zo Logan. Ik wist niet dat je zo wanhopig op zoek was naar een luna dat je ze bij de omega's bent gaan zoeken "

A/N: Cliffhanger moment haha :p Opnieuw :p 

Bijna 2k views! :O

Vote/Comment/Follow