The Omega [#Herschrijven]

27. Logan

Edited: 29/02/2016 

27. Logan

De volgende morgen werd ik als eerste wakker. Ik had heerlijk geslapen en het liefste zou ik nog blijven liggen, maar ik had een paar afspraken vandaag die ik echt niet kon verzetten, jammer genoeg. Ik drukte een kus op Axelle's voorhoofd en maakte mijn armen langzaam van haar los. Ze bleef verder slapen. Alleen schoof ze een stukje op en mompelde iets tegen zichzelf. Waarschijnlijk was ze aan het jammeren dat ik niet meer naast haar lag. Ik vond het best schattig dat ze zo op mij reageerde.

Ik bleef nog even kijken, voor ik toch maar het huis verliet. Hoe verder ik van haar verwijderd was hoe meer mijn wolf begon te klagen. Veel tijd zou ik niet kunnen steken in mijn afspraken. Dat zou mijn wolf absoluut niet toelaten. Hij wou zo snel mogelijk terug naar Axelle, dus ik hoopte maar dat ze snel klaar waren.

Oliver stond al op me te wachten. Hij grinnikte zodra hij me zag, maar vroeg niet waar ik vandaan kwam. Alleen zei zijn grinnik al genoeg. Ik had ook niets verkeerd gedaan. Ik was bij mijn mate blijven slapen. Niets meer, niets minder.

" De Alfa hangt al aan de telefoon " zei Oliver, toen ik mijn bureau inliep. Ik nam meteen de telefoon, die op het bureau lag. Voor gesprekken zoals dit gebruikten we een speciale telefoon. Om zeker te zijn dat niemand ons kon afluisteren.

Het gesprek met de Alfa bleef maar duren. Het ging over het uitwisselen van grondstoffen en normaal gezien was ik een harde onderhandelaar. Maar vandaag zou ik op alles ja gezegd hebben om zo snel mogelijk bij Axelle te kunnen zijn.

De deur werd opengegooid. Deze keer door Jack. Oliver was dan ook naast mijn bureau blijven staan om me raad te geven op de momenten dat ik daarom vroeg. Jack's gezicht stond onzeker. Ik sloot het gesprek met de Alfa zo snel mogelijk af en draaide me dan naar hem toe. " Wat is er Jack? " De manier waarop hij keek bezorgde me de kriebels.

Hij keek van mij naar Oliver en terug. " Het is misschien beter als ik het je toon " zei hij zacht. Ik stond recht van mijn stoel en liep achter hem aan. We gingen steeds verder van mijn huis vandaan. Het was dezelfde weg die ik daarstraks had afgelegd. De huizen, die vroeger van de omega's waren, kwamen in zicht. Axelle. Haar naam schoot in mijn gedachten en het zorgde ervoor dat ik ongerust begon te worden.Was er iets met haar gebeurd?

Uiteindelijk stopten we voor haar huis. Zonder op Jack of Oliver te wachten spurtte ik naar binnen. De geur van bloed kwam me tegemoet. Hoe verder ik het huis inliep hoe sterker die werd. Op de benedenverdieping zag ik haar moeder liggen. Bovenaan de trap lag haar vader. Geen enkel spoor van Axelle. Wat hadden ze met haar gedaan? Was ze ontsnapt? Was ze oke?

Ik liet me op de grond neervallen en schreeuwde een paar keer. Toen ik dacht dat alles terug goed was gebeurd dit. Waarom was ik daarstraks niet bij haar gebleven? Dit alles was mijn schuld! Maar ik ging het goedmaken. Ik ging haar zoeken en terugbrengen naar huis.

A/N: :O 

Vote/Comment/Follow