The Omega [#Herschrijven]

48. Logan

Edited = 24/04/2016

48. Logan

" Alle roedel leden die Luca wegstuurde zijn terug. " Oliver legde een mapje met verschillende documenten voor mijn neus. Ik bladerde er vluchtig door de papieren. " Is er verder nog iets dat ik moet weten? " Ik schoof een lade van mijn bureau open en legde daar het mapje in, nadat ik het helemaal bekeken had. " Niet meteen. Voor de rest is alles rustig. "

Er werd op de deur geklopt. Mijn ogen verlieten Oliver en gingen naar Jack toe, die de kamer binnenkwam. Een grijns stond op zijn gezicht. " Ik wist niet dat je vader hier nog altijd was " zei hij. Ik kon het niet laten om met mijn ogen te rollen. Natuurlijk wist hij dat ik het niet graag had dat mijn vader hier nog steeds was. Hij zou de hele tijd op mijn vingers staan kijken. Langs de andere kant had ik hem dan weer nodig om Axelle te trainen.

" Ik vond het niet nodig om je dat te vertellen " zei ik en leunde wat achteruit in mijn bureaustoel. Jack bleef een aantal meter voor mij staan. Zijn handen in zijn broekzakken. De grijns stond nog steeds op zijn gezicht. " En je vond het ook niet nodig om me te vertellen dat hij jouw Axelle ging trainen. "

Langzaam stond ik recht. " Ik zou toch maar eens gaan kijken, want de mannelijke helft van deze roedel staat haar aan te moedigen " Ik voelde mijn bloed koken. Hadden ze allemaal geen betere dingen te doen?! Ik was de enige die haar aanmoedigde! " En je kon me dit niet vroeger vertellen " gromde ik tegen hem.

Ik hoorde hem nog net: " Ik was haar ook aan het aanmoedigen. Ik dacht dat je dat wel leuk zou vinden " zeggen toen ik al met grote passen het huis uit liep. Van op een afstandje zag ik ze al staan. Een groepje mannen. Een stuk of 10. Misschien iets meer. Ze waren luid aan het roepen en ik hoorde duidelijk haar naam.

Axelle zelf stond een paar meter verderop. Ze probeerde iemand te verslaan. Ik kende die iemand niet meteen. Mijn vader stond wat verderop. Armen gekruist. " Iedereen weg! Nu! " gromde ik. De verbazing was op iedereen zijn gezicht te lezen. Ze gingen dan ook heel erg snel terug weg. Zelfs de man waarmee Axelle aan het vechten was.

" Logan " Ze glimlachte naar me, alsof ze zich van geen kwaad bewust was. " De volgende keer als je iemand nodig hebt om je aan te moedigen dan roep je mij maar. Als ik ze hier nog één keer zie staan sluit ik je op in ons huis " Ze hield haar hoofd schuin en de glimlach verdween. " Ik dacht dat je het druk had. " zei ze, toen ik mijn armen om haar heen sloeg en haar bezwete lichaam tegen dat van mij drukte. " En je hoef ook niet meteen zo te dreigen. Je vader deed dit alleen maar om me te helpen "

Mijn hoofd draaide meteen naar mijn vader toe. " Bedankt voor je hulp " mompelde ik. " Het is niet meer nodig. Ik vind wel iemand anders om haar te trainen " Mijn lippen drukte een kus op haar voorhoofd. Iedereen was beter dan mijn vader. Hij had dit enkel en alleen gedaan om me kwaad te maken. Hij wist dat we ons matingsproces nog niet hadden voltooid. Hij wist ook dat ik niet blij zou zijn als Axelle zoveel mannelijke aandacht zou krijgen.

Ik sloeg een arm om Axelle heen en begon met haar naar huis te stappen. " Je hebt al genoeg gedaan vandaag. We willen niet dat je spierpijn krijgt " zei ik tegen haar. Ik voelde mijn vader's ogen in mijn rug, maar ik zei er niets van. Dacht hij nu echt dat ik dit zomaar door de vingers zou zien?! Nu had hij helemaal geen reden meer om hier te blijven. 

A/N: Vote/Comment/Follow