43. Logan

5.5K 323 23
                                    

Edited = 09/04/2016

43. Logan

Ik draaide een lok van Axelles haar om mijn vinger. Ze lag nog steeds op mijn borst te slapen. Af en toe kwam er wel eens een verpleegster binnen om te vragen of alles in orde was. Voor de rest had ik nog geen ander bezoek gehad. Ik wou straks wel eens met Oliver en Jack praten. Ik wou weten wat er allemaal gebeurd was in de voorbije dagen.

Axelle zuchtte in haar slaap en drukte haar nog wat meer tegen me aan. Mijn armen legde ik terug beschermend om haar heen. De woorden van mijn vader bleven in mijn hoofd hangen. Of ik zoek een vervanger. De eerste domme fout die we zouden maken zou afgestraft worden. Ik kon niet anders doen dan Axelle zo snel mogelijk op te leiden. Ze moest fysiek sterker worden. Hopelijk was ze daar klaar voor.

De hele nacht was ik wel ergens aan aan het denken. Was het niet Axelle, dan was het mijn vader, Luca of gewoon aan de roedel in het algemeen. Pas tegen de ochtend sloten mijn ogen zich eindelijk, alleen was dat maar voor een paar korte uurtjes. " Logan? " Iemand schudde me door elkaar. Axelle. Ze hing boven me heen toen ik mijn ogen opende.

" De verpleegster wil je onderzoeken, daarna mag je naar huis " Ik zette me voorzichtig wat rechter en merkte dat, ondanks de moeheid, ik me toch goed voelde. Ik had geen pijn meer in mijn borst, waar ik dankbaar om was. De verpleegster onderzocht me kort, ververste het verband en zei daarna dat ik naar huis kon gaan.

Thuis zaten Jack en Oliver al te wachten. Ze stonden in de keuken met mekaar te praten. Van mijn ouders was geen spoor te bekennen. Waarschijnlijk waren ze ergens anders in de roedel. Niet dat het me veel uitmaakte.

Ik wou de twee net iets vragen toen Axelle me een boterham in de hand duwde. " Je moet iets eten. " Het bezorgde een glimlach op mijn gezicht. Ze was duidelijk bezorgd om mijn gezondheid. Natuurlijk begon ik dus te eten, ook al had ik veel liever al met Oliver en Jack gepraat.

Na het eten gingen we alle vier in de zetel zitten. Ik had mijn arm rond Axelle geslagen en ik zorgde ervoor dat ze zo dicht mogelijk bij me zat. Ik ging ze geen moment meer uit het oog verliezen.

" Jack, Oliver. Ik wil tot in detail weten wat er gebeurd is " Ze keken even naar mekaar, voor de 2 paar ogen zich op Axelle vestigden. Moet Axelle hier echt bij zijn? Klonk Olivers stem in mijn hoofd. Ik gromde door de mindlink. Ze is de Luna! Natuurlijk moet ze erbij zijn!

Het was even stil en we wisten alle drie dat Axelle doorhad dat we via de mind link aan het praten waren. Ze zei er gelukkig niets van. " Oliver " Ik keek naar mijn beta en wachtte tot hij begon te vertellen.

" Nadat je weggegaan was om Axelle te zoeken .. "  


A/N: Omdat het vandaag mijn verjaardag is krijgen jullie een nieuw hoofdstuk :)

Vote/Comment/Follow



The Omega [#Herschrijven]Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu