Edited = 3/07/2016
58. Axelle
Mijn zenuwen stonden op springen. Morgen was de dag. Morgen zou ik officieel de Luna van de roedel zijn. Volgens Oliver had de hele roedel positief gereageerd. Ze vonden ook dat het eindelijk tijd werd dat ze een echte Luna hadden. Vandaag werden de laatste voorbereidingen getroffen. Er werd een laatste hand gelegd aan mijn jurk. In de spiegel voor me, kon ik mezelf goed bekeken. Het was een traditie dat er wit gedragen werd. Waarschijnlijk omdat er maar één soort wit was. Dan waren ze zeker dat alle Luna's precies dezelfde kleur droegen.
Logan had me verder helemaal vrijgelaten in het kiezen van de jurk. Mijn vroegere ik zou een verhullende jurk gekozen hebben. Éen waardoor ik me niet zou afvragen wat de mensen van me zouden denken. Ondertussen was ik wat kilo's bijgekomen en zag ik er weer gezond uit. Ik had geen afschuw meer van mijn eigen lichaam. Na lang wikken en wegen had ik een strapless jurk gekozen. Vooral voor Logan eigenlijk. Ik kon niet wachten om zijn reactie te zien van een jurk die hij absoluut niet verwacht had.
De dag vloog voorbij. Logan regelde alles rond de ceremonie zelf en ik had uren bezig geweest om mijn outfit op punt te zetten. Een paar vrouwen hadden me geholpen en tot mijn eigen verbazing wouden ook zij dat ik een prachtig uitzag. Niet alleen voor Logan, ook al was dat voor mezelf de hoofdreden, maar ook voor de andere Alfakoppels die zouden komen. Iedereen wou dat mijn eerste indruk goed was. De gedachte aan de alfakoppels alleen al deed me panikeren. Hoe zouden ze over me denken? Ik hoopte maar dat het antwoord positief was.
Logan was de volgende morgen al vertrokken. Hij had nog enkele zaken die hij moest afwerken voor de ceremonie. Hij zou ook diegene zijn die alle gasten ging ontvangen. Ondertussen werd ik klaargemaakt en repeteerde ik de hele ceremonie nog eens met Oliver. Het moment kwam alleen maar dichterbij. Mijn oog viel op de klok. Niet heel er lang meer.
Jack leunde opeens tegen de deuropening. " Ben je er klaar voor? " Ik ademde diep in en uit en friemelde wat aan mijn jurk. Ik had geen andere keuze dan klaar te zijn. " Gewoon rustig blijven. " zei hij tegen me. Oliver stond recht van zijn stoel en kwam naar me toegelopen. " Kijk gewoon de hele tijd naar Logan en probeer verder aan niets te denken " Hij glimlachte geruststellend, voor de twee me meenamen naar buiten.
Kleine kaarsjes wezen ons de weg. Het hele pad was verlicht. Het was ook het enige dat ik kon zien voor een lange tijd, omdat het net donker begon te worden buiten. De ceremonie werd altijd gehouden rond zonsondergang. Ook dit was één van de vele tradities.
Bij elke stap die ik zette begonnen mijn zenuwen groter te worden. Het leek alsof ik bij elke stap vergat wat ik straks alweer moest doen. Ik hoopte maar dat Logan me gerust kon stellen. We gingen een hoek om en dan kwam hij eindelijk in beeld. Vanop deze afstand kon ik enkel zijn kledij goed bekijken. Hij had een zwarte broek aan en een wit hemd. Het leek een trouwkostuum, zonder de kostuumvest en de das dan. Was er eigenlijk één outfit waar Logan niet mooi en knap in was? Blijkbaar niet ...
Hij had zijn hand naar me uitgestoken en ik pakte die aan, zodra ik bij hem stond. Jack en Oliver gingen ondertussen bij de andere gasten staan. In het donker kon ik hun gezichten niet zien, maar ik zag wel dat het er veel waren. Vooraan zaten vooral de hoge gasten. Andere Alfa's en Luna's. Oliver en Jack natuurlijk en Logan's ouders. Het was pas dan dat ik tot mijn eigen verbazing mijn vader zag. Hij zat op een gewone stoel, wel met een klein bankje voor hem waar zijn voet op lag. Hij glimlachte toen hij doorhad dat ik naar hem keek. Succes, vormde hij met zijn lippen. En ik hou van jou.
" Je ziet er prachtig uit Axelle " fluisterde Logan in mijn oor. Ik voelde mijn wangen meteen rood worden. " Ik heb gezien dat je de speciale gasten al gezien hebt " fluisterde hij opnieuw. Hij knikte opnieuw naar mijn vader. Langzaam draaide ik mijn hoofd opnieuw. Wacht eens ... Gasten? " Heb je al gezien wie naast je vader zit? "
Ik probeerde goed te kijken, maar door het donker ging dat niet goed. Logan deed iemand teken en pas op dat moment gingen een hele hoop lichtjes aan. Een groot deel van het publiek was verlicht door de lichtjes aan de zijkanten. En dan zag ik wie hij bedoelde. Naast mijn vader stond een rolstoel. Een hele hoop medische apparatuur ook. Ik zag een beademingsapparaat. Zo eentje uit die ene film. The Fault in our stars, was het volgens mij. Het feit dat ik films gekeken had deze week was dus toch nuttig geweest.
Ik duurde even voor ik besefte wie naast hem zat. Mijn moeder. Ze leek vermoeiend en ze had net als ik moeite om haar tranen in te houden. " Je kan naar haar toe gaan als je wilt. " Ik draaide me naar Logan. " Maar ... hoe? " Logan veegde een traan weg die over mijn wang rolde. " Ze is deze week wakker geworden. Ik dacht dat het een leuke verrassing zou zijn voor jou. " Dat was het zeker.
Logan liet mijn hand los en ik ging een paar treden af voor ik bij mijn moeder was. Ik pakte meteen haar handen vast. " Mam " Het was nu pas dat mijn ingehouden tranen allemaal naar boven kwamen. Gelukkig hadden we voor waterproof make-up gekozen. Ik sloeg mijn armen om haar heen en gaf haar een dikke knuffel. Heel even had ik gehoopt dat ze erbij zou zijn. Dat ze kon zien hoe ik Luna werd. Ik had gedacht dat het bij een droom zou blijven, maar nu was het werkelijkheid geworden.
" Ik ben ongelooflijk trots op je " fluisterde ze in mijn oor. Ze drukte een kus op mijn voorhoofd. " Ga nu maar terug naar je mate. " zei ze tegen me. " Dan kan je eindelijk je ceremonie afmaken. Je hebt het verdiend " Ik drukte een kus op haar wang, voor ik terug naar Logan toeging en zijn hand pakte. Ik zou hem nooit genoeg kunnen bedanken voor dit alles. Mijn liefde was het grootste cadeau dat ik hem kon geven, maar ik was er zeker van dat dat het enige was dat Logan als cadeau wou. Mijn liefde voor hem.
A/N: Ik kan niet wachten om jullie meningen te horen haha :p Niemand zal verwachten hebben dat Axelle's moeder wakker geworden werd + dat de Luna ceremonie gaat beginnen :)
Vote/Comment/Follow
JE LEEST
The Omega [#Herschrijven]
Hombres LoboZij was een Omega, het laagste van het laagste vond hij. Hij onderdrukte haar familie en sloot haar op voor het niet gehoorzamen van zijn bevelen. Later zou hij erachter komen dat hij de grootste fout uit zijn leven had gemaakt. Alles wou hij doe...