The Omega [#Herschrijven]

57. Axelle

Edited = 23/06/2016

57. Axelle

Ik was de kamer uit gevlucht. Daarstraks had ik al gedoucht, maar het was het eerste excuus dat ik kon verzinnen. De blik in Logan's ogen was het gene waarvoor ik gevlucht was. Ze straalden vol liefde en ik wist gewoon niet wat ik ermee moest doen. Moest ik met hem praten over wat Oliver allemaal gezegd had? Over de dingen waaraan ik allemaal dacht? Over het feit dat ik me niet goed genoeg vond voor hem? Waarschijnlijk zou hij weer teleurgesteld zijn, dat ik daar allemaal aan dacht.

Ik besloot gewoon beneden iets te gaan drinken. Een beetje om mezelf te kalmeren en voor te bereiden op wat er straks allemaal kon gebeuren. Misschien had Oliver hem wel iets verteld via de mind link over ons gesprek of wou hij er meer over weten. De gedachte alleen al om hem al mijn bezorgdheden te vertellen bezorgden me wat angst.

Uiteindelijk ging ik na een minuut of 10 naar boven. Ik kon niet eeuwig beneden blijven zitten. Langzaam opende ik de deur en kwam oog in oog te staan met een slapende Logan. Ik moest glimlachen bij het zicht voor me. Hij zat wat rechtop, met het deken half over hem heen en was duidelijk in slaap gevallen toen hij op me wachtte. Het was een schattig zicht.

Ik kroop op het bed en probeerde zijn lichaam wat te verleggen zodat hij kon neerliggen. Ik was net van plan om het lampje uit te doen toen hij zei: " Zo snel kom je er toch niet vanaf " Ik schrok op en draaide me meteen om. " Logan " bromde ik en gaf hem een zachte mep tegen zijn arm. Had hij nu echt gedaan alsof hij sliep?!

" Volgens mij moeten wij het nog eens hebben over je notitieboekje " Volgens mij verdween mijn glimlach meteen. Had hij ... " Ik hoop dat je het niet erg vindt dat ik erin gelezen heb? " Ja dus. Nu wist hij hoe ik over ons dacht. Hij zette zich opnieuw wat rechter en kroop naar me toe zodat we tegen mekaar zaten. " Ik zou heel graag weten waar je het met Oliver over gehad hebt. Ik raak niet helemaal wijs uit wat je geschreven hebt " Zijn hand raakte mijn wang aan en de aanraking zorgde voor kortsluiting in mijn hersenen.

" Wil je mij alsjeblieft uitleggen waar je allemaal aan denkt " zei hij. Volgens mij moest hij zichzelf tegenhouden om via de mind link niet naar mijn gedachten te luisteren. Ieder andere mate zou al lang in mijn gedachten zitten snuffelen hebben, maar Logan wou mij het verhaal laten doen. Hij wou me niet pushen en hij wou zeker geen zaken doen waar ik me niet goed bij voelde.

" Ik heb gewoon het gevoel dat ik niet goed genoeg ben voor jou " begon ik een beetje twijfelend. Ik wist niet goed hoe ik deze uitleg moest doen. " Ik vind dat je iemand veel beters verdient. Iemand die de roedel meteen als hun luna zouden aanvaarden. Iemand ... " Iemand die mij niet was, dacht ik. Ik sloot mijn ogen en vocht tegen de tranen. Oliver's woorden herhaalden zich in mijn hoofd. Ik moest eraan denken dat Logan me graag zag en dat mijn gedachten leugens waren, ook al voelde ze zo echt.

Zoals verwacht hield Logan me meteen tegen. Hij draaide mijn hoofd naar me toe en wachtte tot ik mijn ogen geopend had voor hij zei: " Ik wil niemand beters, Axelle. Ik wil jou en niemand anders " Hij veegde een paar van mijn tranen weg. " Ik begrijp echt niet waarom je mij niet geloofd "

" Ik wil gewoon niet dat je ooit spijt krijgt dat je mijn mate bent " Logan drukte een kus op mijn voorhoofd en mompelde: " Ik ga nooit spijt krijgen " Daarna keek hij terug in mijn ogen. " Hoe kan ik nu ooit spijt krijgen als ik het mooiste, liefste, schattigste, grappigste meisje als mijn mate heb? " Hij knipoogde naar me en pakte me daarna bij mijn middel vast. Voorzichtige hof hij me van het bed af en zette me op zijn schoot. " Je zou ondertussen toch al moeten weten dat ik alles voor je zou doen? " Zijn handen pakten mijn gezicht weer vast en hij keek me bijna indringend aan in mijn ogen. " Ik heb bijna zelfmoord gepleegd omdat je van me weg was gegaan, ik had mijn Alfa positie afgegeven aan Luca ... Ik zou mijn eigen leven geven om het jouwe te redden Axelle. Denk dus nooit dat ik ooit erg zou vinden om jou als mate te hebben "

Ik had niet door dat opnieuw enkele tranen over mijn wangen rolden. Het was pas toen Logan's duimen ze wegveegden dat ik wat geïrriteerd zuchtte. Waarom moest ik ook altijd huilen bij het minste? " Misschien hebben we al lang genoeg gewacht. " zei hij opeens. " Ik denk dat het tijd wordt dat ik je eindelijk officieel Luna wordt. "

Mijn handen gingen meteen naar zijn borst en ik wou zo zorgen dat er wat ruimte tussen ons in bleef. " Ben je echt serieus? Maar ... de roedel. Wat als ze niet willen dat ik de Luna wordt? Ze hebben me nog steeds niet allemaal aanvaardt " zei ik zachtjes. Logan drukte opnieuw een kus op mijn voorhoofd, vooral om me te kalmeren. " De roedel de roedel " lachte hij. " Naar mijn weten beslis ik hier nog altijd wat er in deze roedel gebeurt én ik wil dat jij de Luna wordt. Zo snel mogelijk " Zijn handen verlieten mijn wangen en pakten me bij mijn heupen vast.

" Als je dat echt wilt " zei ik een beetje blozend. Een glimlach stond op Logan's gezicht. Hij was duidelijk tevreden dat ik niet meer tegensputterde. Deze keer drukte hij een korte kus op mijn lippen, voor hij mijn hoofd tegen zijn borst drukte. Mijn armen lagen rond hem heen en ik zuchtte even gelukzalig. " Ik kan echt niet wachten tot ik je eindelijk mijn Luna kan noemen " zei hij zacht. Zijn vingers maakten patronen op mijn rug en ik was al bijna in slaap gevallen. Ik mompelde instemmend. Zijn borst ging even op en neer doordat hij lachte. Hij had blijkbaar door dat het opeens moeilijk werd voor me om te vechten tegen de slaap. " Slaap maar. We hebben nog genoeg tijd om aan de toekomst te denken " Zodra de woorden zijn mond verlieten deed ik wat hij me vroeg. Mijn lichaam vocht niet meer om wakker te blijven en bijna meteen viel ik in slaap. 

A/N: Natuurlijk hebben jullie de aantal votes behaald en hier is jullie beloning. Niet een super groot hoofdstuk maar wel schattig én Axelle wordt heel binnenkort officieel de Luna van de roedel :D 

Vote/Comment/Follow