The Omega [#Herschrijven]

45. Axelle

Edited = 15/04/2016

45. Axelle

Logans hand wreef over mijn rug. Mijn hoofd had ik verstopt in zijn borst. Ik had het hele verhaal gehoord van Oliver, maar bij één passage had ik het moeilijk gehad. Logan had hem even onderbroken en had me dichter tegen zich aangedrukt. Zo zat ik nu nog steeds. Jack en Oliver waren ondertussen al vertrokken. Logan had hen gevraagd om alles terug in orde te brengen. De roedelleden die weggestuurd waren terughalen, bijvoorbeeld.

" We kunnen ze straks nog eens gaan bezoeken als je dat wilt " Hij fluisterde het zachtjes in mijn oor. Als antwoord knikte ik tegen zijn borst. Hij wiegde me heen en weer en opnieuw ontstond er een korte stilte tussen ons. Mijn gedachten draaiden overuren. Ze bleven maar denken aan mijn ouders. Beelden van mogelijke gebeurtenissen kwamen in me op.

Ik pakte zijn shirt vast. Meteen had ik zijn aandacht. Mijn hoofd kwam op zijn schouder te liggen, terwijl hij wat naar voor leunde. " Wat is er? " Hij wreef wat haar uit mijn gezicht en keek me onderzoekend aan. Zijn ogen bekeken elk stukje van mijn gezicht.

" Ik denk teveel na " mompelde ik tegen de huid van zijn schouder. Zijn duim wreef over mijn wang. " Ik kan je gedachten jammer genoeg niet stopzetten. "Probeer eens aan iets anders te denken " Ik deed wat hij voorstelde. Ik probeerde aan van alles te denken. Aan de Luna positie, waar ik waarschijnlijk ook nog dagen van wakker zou liggen in de toekomst, en aan Logan. Het hielp geen van de twee. Ik kwam terug uit bij mijn ouders.

" Het lukt niet " jammerde ik. Logan drukte me nog dichter tegen zich aan en drukte een kus op mijn hoofd. " Vertel me eens wat je van mijn vader vindt " Het was een stomme vraag en overduidelijk bedoelt om me af te leiden. " Ik vind hem eng. Het lijkt alsof hij me niet mag " begon ik. Logans duim bleef over mijn wang wrijven, me aansporend om verder te vertellen. " Ik begrijp ook waarom iedereen zo bang voor hem is. Hij straalt zoveel autoriteit uit. "

Een rilling ging over mijn rug toen ik eraan dacht. Ik wist nog goed hoe hij naar me gekeken had. Een klein vleugje haat was te zien in zijn ogen. Waarschijnlijk zag hij mij als de schuldige voor deze hele situatie. " Hij is nu eenmaal een Alfa, Axelle. Alfa's stralen altijd autoriteit uit " Ik leunde wat naar achter zodat ik hem kon aankijken. " Ik vind niet dat jij autoriteit uitstraalt " zei ik. Het leverde me een grinnik op. " Natuurlijk vind je dat niet. Wij zijn mates. Ik zou nooit mijn alfa toon tegen je gebruiken " Volgens mij moest het eerder ' nooit meer ' zijn in plaats van nooit.

Ik ging terug tegen hem aanliggen en zijn hand wreef weer over mijn hoofd. " Laten we een dutje doen boven. Eindelijk kan ik je nog eens knuffelen terwijl we slapen " Hij drukte een kus op mijn voorhoofd en ging daarna rechtstaan, met mij in zijn armen. " En de roedel dan? " Logan begon al naar de trap te stappen. " De roedel redt het wel een paar uur zonder mij. Als er echt iets dringend is maken ze me wel wakker "

Boven aangekomen liet hij me op het bed vallen. Een klein gilletje verliet mijn mond toen ik neerkwam, waardoor Logan opnieuw begon te lachen. Hij hief het deken op en ik kroop eronder. Nu konden we eindelijk eens goed slapen. Het ziekenhuisbed was niet echt zo comfortabel. Logan kwam naast me liggen en sloeg zijn armen om me hen. Hij trok me dicht tegen zich aan en legde zijn hoofd daarna op het mijne. " Slaapwel Axelle " geeuwde hij. " Slaapwel Logan "  

A/N: Sorry dat het zo lang geduurd heeft maar mijn examens zijn begonnen :s de volgende update komt pas in de week van 25 januari. 

Hopelijk vonden jullie het toch een leuk hoofdstuk.

Vote/Comment/Follow