When I looked your eyes... H.S.

Κεφάλαιο 7ο

Ξαφνικά, τα μάτια του με καρφωσαν. Πάει! Πέθανε! Είπε η εσωτερική μου φωνή. Αχ, ναι... πέθανα! Αυτά τα πράσινα μάτια... πόσο πολύ τα θέλω δικά μου... "Παιδιά φανταστικό!!!" Είπε η Lily και όλοι άρχισαν να χειροκροτανε. Ο Harry μου χαμογέλασε και έκανα να σηκωθώ από πάνω του αλλά με κράτησε εκεί. Πφφ... έσκυψε στ'αυτι μου και μου ψιθύρισε... "Δεν θα πας πουθενά εσύ...!". "Α μπα? Και γιατί όχι?" Του είπα εγώ. "Χμμ... Έτσι!" Μου απάντησε. Ωπ! Κόκκινος συναγερμός κουκλίτσα! Σου τη πέφτει κανονικότατα!!! Είπε η εσωτερική μου φωνή και αυτόματα, χωρίς λόγο και αιτία χαμογέλασα...

Μεριά Harry

Την είχα πάνω μου όλη την ώρα... Αχ είναι ένας άγγελος... Ξαφνικά πέρασε το χέρι της γύρω από τον λαιμό μου και μου ψιθύρισε... "Βαρέθηκα... πάμε βόλτα?". "Χμμ... Ναι αμέ. Σήκω." Της απάντησα εγώ. Σηκώθηκε και μαζί της και γω. "Ααμ... πάμε μια βόλτα εμείς...". Είπα στους υπόλοιπους. Πήραμε τα μπουφάν μας, μιας και έξω έκανε κρύο, και βγήκαμε. Αρχίσαμε να περπατάμε προς ένα κοντινό παρκακι. "Λοιπόν... σε ρώτησα κάτι λίγο πριν φύγουμε από το σπίτι σου...". Της είπα εγώ. "Αα.. Ναι...". "Γιατί δεν θες να ερωτευτεί η Lily τον Zayn?". "Απλά... Μπορεί να πληγωθει... ξέρεις... διάσημος... φανς...". Μου απάντησε και κατέβασε το κεφάλι της. "Αχαμ... Τι έχεις? Φαίνεσαι...λίγο κάπως...". Της είπα και γύρισε να με κοιτάξει. "Ααα... εε... δεν έχω κάτι...". Μου απάντησε, αλλά ήξερα πως κάτι είχε... Καθίσαμε σε ένα παγκάκι και μιλούσαμε. "Λοιπόν... Πως πας από σχέσεις?" Την ρώτησα εγώ αλλά από το βλέμμα της κατάλαβα πως κάτι τη στεναχωρεί σχετικά μ'αυτο το θέμα... Ξαφνικά, το τηλέφωνό της χτύπησε.

Μεριά Audrey

Ξαφνικά το κινητό μου άρχισε να χτυπάει. Κοίταξα την οθόνη που έγραφε 'Μαμά'. Χωρίς δεύτερη σκέψη το σήκωσα. "Μαμά??". "Audrey! Είσαι καλά αγάπη μου??". Με ρώτησε. "Αχ ναι... μια χαρά! Τι γίνεται?". "Λοιπόν... Εγώ και ο πατέρας σου θα έρθουμε να σε δούμε, αύριο!" Μου απάντησε και αμέσως πέταξα από τη χαρά μου αλλά... "Μαμά... Η μικρή?". "Η Jenny, αγάπη μου.. θα μείνει εδώ... γιατί να τραβάμε μωρό παιδί μαζί μας?". Μου απάντησε και μπορώ να πω, πως είχε κάπως δίκιο. Η Jenny ήταν μόλις 4ων. "Δεν πειράζει! Θα έρθω και γω μια φορά και θα τη δω!". Της είπα, αλλά ο Harry με κοίταξε με ένα αρκετά λυπημένο βλέμμα... "Λοιπόν... σε κλείνω τώρα. Θα τα πούμε μετά!" Της είπα και την αποχαιρέτησα. Γύρισα προς τον Harry, ο ποιος με κοιτουσε λυπημενα. "Αχ γιατι εισαι ετσι τωρα??". Τον ρωτησα. "Θα φυγεις?". "Αχ... Οχι για παντα ηρεμησε...". Του απαντησα και εκατσα ξανα διπλα του. Περασε το χερι του γυρω απο τον λαιμο μου και κολλησα πανω του. Αχ, τι με επιασε?? Ειναι τοσο γλυκος και καλος μαζι μου... "Harry...?". "Ναι?". Μου ειπε και γυρισα να τον κοιταξω. "Γιατι εισαι καλος μαζι μου; Εσυ θα επρεπε να ασχολησε με τις αλλες γυναικες. Τις διασημες...". "Audrey, πραγματικα με ρωτας αυτο το πραγμα; Σε βλεπω ως κολλητη! Σε συμπαθω παρα πολυ! Και τις αλλες, ουτε καν που τις διαλεγω... Ο manager μου με βαζει να ειμαι μαζι τους... Δεν τις θελω.". Μου απαντησε και με εσφιξε περισσοτερο στην αγκαλια του...

Λιγο αργοτερα, φυγαμε και πηγαμε ξανα στο στουντιο. Τα παιδια μιλουσαν και μεις καθισαμε μαζι τους. "Λοιπον... Πως ηταν η βολτα;" Ρωτησε ο Louis. "Χμμ... Μια χαρα..." Απαντησε ο Harry. "Αχ! Θα ερθουν οι γονεις μου αυριο!" Ειπα εγω. "Αααα! Ωραια! Ποσο θα μεινουν;" Ειπε η Lily. "Εεε λογικα για καμια βδομαδα... Τη Jenny δεν θα την φερουν ομως...". "Ααα... Κριμααααα....!! Ηθελα να τη δω..!" Ειπε ξανα η Lily. Μιλουσαμε για ωρες μεχρι που αρχισε να βραδιαζει. Ο Zayn προσφερθηκε να μας παει σπιτι αλλα ο Harry επεμενε. Αφου μας πηγε, κατεβηκαμε και τον καληνυχτισαμε. Εγω, πηγα και εβαλα τις πιτζαμες μου και πηγα στο κρεβατι μου. Η Lily, ηρθε λιγο πιο μετα και κοιμηθηκαμε...