When I looked your eyes... H.S.

Κεφάλαιο 42ο

Είμαι 3 μέρες στο Λονδίνο και δεν έχω δει καθόλου τον Harry... Μου λείπει πολύ... Γαμωτο, δεν θα μπορέσω να κρύψω την εγκυμοσύνη. Και πιστεύω πως θα είναι χειρότερο αν το μάθει ξαφνικά... Κι αν δεν το μάθει? Είπε η εσωτερική μου φωνούλα. Αν δεν το μάθει? Πως γίνεται αυτό? Αφού θα φαίνεται! Πφφ ηλιθια! Όταν αρχίσει να φαίνεται πολύ, έφυγες για Ιταλία!! Όχι! Δεν φεύγω ξανά! Οκευ. Κάτσε εδώ και κάνε τη ζωή σου κόλαση μ'αυτον... ΣΚΑΣΕ!

Πόσο τη μισώ αυτή την εσωτερική μου φωνούλα...

Ξαφνικά, εκεί που διάβαζα ένα βιβλίο το κουδούνι χτύπησε. Σηκώθηκα να ανοίξω και ήταν ο Niall. Του είπα να περάσει και Καθίσαμε στον καναπέ.

"Τι έγινε? Φαίνεσαι λίγο χάλια... Μην μου πεις ότι έπαθε κάτι το παιδί!". Άρχισα να λέω γρήγορα καθώς με είχε πιάσει πανικός.

"Όχι όχι... ήρθα να σου πω για τον Harry...".

"Αα... είναι καλά...?".

"Όχι... του λείπεις πολύ Audrey. Με το ζόρι τον βγάλαμε ένα βράδυ έξω και έγινε πίτα... έσπασε πράγματα, φώναζε... Σ'αγαπαει...".

"Γαμωτο Niall...". Είπα και άρχισα να κλαίω. Ορμόνες... θα του το πω...! Πφφ... δεν μπορώ να του το κρύψω... του Niall εννοώ... είναι ο καλύτερος μου φίλος και μου στάθηκε παντού!

"Σσσς... ηρέμησε αγάπη μου...". Μου είπε καθώς μου χαϊδευε τα μαλλιά.

"Niall, πρέπει να σου πω κάτι...".

"Ότι θες!".

"Ξέρεις...Είμαι έγκυος...". Του είπα και γουρλωσε τα μάτια του.

"Πλάκα μου κάνεις... του Harry σωστά?".

"Ναι... Μην το πεις σε κανέναν ακόμα. Σε παρακαλώ!".

"Όχι βέβαια! Αλλά πρέπει να του το πεις... Και σύντομα Μάλιστα πριν κάνει καμία τρέλα γιατί είναι στα όριά του...".

"Μπορείς να με πας να τον δω?".

"Και βέβαια. Βάλε μπουφάν και παπούτσια και φύγαμε.". Μου είπε και σηκώθηκα να ετοιμαστώ.

Μπήκαμε στ'αμαξι του και παρατήρησα στο πίσω κάθισμα, ένα παιδικό καθισματακι... στη σκέψη ότι θα μπορούσε να υπήρχε και στο αμάξι του Harry χαμογέλασα... Αλλά είναι πολύ καλό για να'ναι αληθινό...

Φτάσαμε στο σπίτι του Harry και άνοιξε τη πόρτα. Όλοι ήταν εκεί εκτός από τον Harry. Τους χαιρέτησα και μου είπαν να πάω πάνω στο δωμάτιο. Άνοιξα σιγά σιγά τη πόρτα και τον είδα στο κρεβάτι κουλουριασμενο να κοιμάται. Χωρίς δεύτερη σκέψη, έβγαλα τα παπούτσια και το μπουφάν μου και τα άφησα σε μια άκρη ήσυχα για να μην τον ξυπνήσω. Ξάπλωσα δίπλα του στο κρεβάτι και τον πήρα στην αγκαλιά  μου περνώντας τα χέρια μου γύρω του και χαϊδευα το στήθος του απαλά. Ακούμπησα το κεφάλι μου στη πλάτη του και ένιωσα πραγματικά πως μου είχε λείψει...

"Μωρό μου, σ'αγαπω...". Ψιθύρισα και τον αγκάλιασα λίγο πιο σφιχτά.