When I looked your eyes... H.S.

Κεφαλαιο 25ο

Γυρισα πισω στο σπιτι κλαιγοντας, γεγονος που εκανε τη Lily να πεταχτει απο τον καναπε και να φτασει σε μενα.

"Audrey;! Αγαπη μου τι εγινε;;".

"Ο Harry, Lily! Χθες ηταν με αλλη! Ειχε πιπιλια στο λαιμο του!". Της ειπα μεσα απο τους λυγμους μου καθως αυτη με εσφιξε στην αγκαλια της.

Οταν ανοιξα τα ματια μου αντικρισα τον Zayn που εβγαινε απο τη κουζινα. Με κοιτουσε, σαν να με λυποταν...

"Audrey...". Αρχισε να λεει. "Ο Harry...πραγματικα...το εκανε αυτο;".

"Ναι! Να πας να το δεις και μονος σου και να τον στειλεις στο διαολο για μενα!". Του απαντησα και αρχισα ξανα να κλαιω.

Η πορτα χτυπουσε επιμονα και δυνατα... Οχι, οχι δεν θ'ανοιξω! Δεν υπαρχει περιπτωση δηλαδη!

"Audrey γαμωτο ανοιξε! Θα σπασω τη πορτα στ'ορκιζομαι!". Ελεγε. Εγω εφυγα αμεσως πανω και ειπα στη Lily να του πει πως μολις ειχα φυγει ξανα.

Εφυγα αμεσως και πηγα στο δωματιο μου. Ακουσα τη πορτα να κλεινει και τις φωνες του Harry στ'αφτια μου.

"Που ειναι γαμωτο;; Που ειναι;;".

"Μολις ξανα εφυγε!". Του απαντησε η Lily.

" Ασε μας ρε Lily! Το αρωμα της ειναι πολυ εντονο! Εδω ειναι!". Το αρωμα μου; Συγνωμη, με εντοπιζει και με τη μυρωδια τωρα;

Ακουσα τα βηματα του στα σκαλια και ενιωσα τη πορτα να ανοιγει. Εγω πεσμενη στο κρεβατι εκανα πως κοιμαμαι αλλα τα δακρυα ετρεχαν ακομα απο τα ματια μου.

"Audrey...". Ειπε και μου χαιδευε τα μαλλια. Εσφιξα τα ματια μου ακομα περισσοτερο, μα τι ειναι αυτος ο ηλεκτρισμος θεε μου;

"Μωρο μου... Ζωη μου... Δεν ηθελα να σε πληγωσω αγαπη μου... Αν...αν πραγματικα θες να τα τελειωσουμε ολα... Θα το δεχτω. Αν θες χρονο να σκεφτεις, θα το δεχτω. Αν δεν θες να με ξαναδεις, θα φυγω μακρια σου. Αρκει να εισαι εσυ χαρουμενη...". Μου ειπε και ειχα αρχισει να κλαιω παλι. Με πηρε στην αγκαλια του, καθως εγω προσπαθουσα να τον διωξω αλλα τα δυνατα του χερια καταφεραν να με κρατησουν κοντα του.

"Γιατι Harry; Γιατι;;". Του ελεγα μεσα απο τους λυγμους μου.

"Αγαπη μου... Τι θες; Τι θες να κανεις; Οτι και να διαλεξεις θα το σεβαστω!".

"Εγω... Εγω δεν... Αχ μα Harry πραγματικα σ'αγαπω με ολη μου τη καρδια αλλα πλεον ενα μεγαλο κομματι της εχει γινει θριψαλα... Θελω τοσο πολυ να σε εχω κοντα μου, αλλα αυτο ηταν πολυ δυνατο γαμωτο!". Του ειπα και ενιωθα εναν τεραστιο πονο στο στηθος. "Πες μου γιατι το εκανες...". Συνεχισα και με κοιταγε με γουρλωμενα τα ματια.

"Δεν..δεν ξερω! Απλα... Μου ελειψε η εμπειρια μαζι της...νομιζω...". Μου απαντησε και ενιωσα ακομα ενα κομματι μου να σπαει. Δηλαδη... Αυτο που εγινε μεταξυ μας, ηταν απλα για να περασει η ωρα;; Δεν ηταν αυτο που ηθελε να γινει;;

"Φυγε...".

"Τι;".

"Φυγε γαμωτο Harry! Φυγε!". Του φωναζα και σηκωθηκε απο το κρεβατι να φυγει. Καθως η πορτα εκλεισε εγω ξεσπασα ξανα σε κλαματα και ενιωσα τη καρδια μου να σταματαει...

Μερικες φορες πρεπει να ακουω το μυαλο, παρα τη καρδια...

"Σε μισω Harry... Σε μισω...". Ειπα σιγανα καθως τα δακρυα κυλουσαν ακομα απο τα ματια μου.