Every Night With Him

Chapter 38 (His Reason)

Chapter 38

Namulat ang mga mata ko sa puting kisame. Tumingin tingin ako sa paligid at nasa hospital ako. Mas lalo akong nagulat ng nasa tabi ko si Zach na natutulog at hawak yung kamay ko. Nakapatong yung ulo niya sa hinihigaan.

"Zach." Mahinang tawag ko. Feeling ko naubos ang lakas ko. Napahawak naman ako sa tiyan ko at napaiyak. Wala na bang humpay ang pag iyak ko?

Tinapik tapik ko ang balikat niya hanggang sa magising siya.
"Babe. How was your feeling? Are you ok? What do you want?" Sunod na sunod na sabi niya.

Niyakap ko naman siya at humagulgol na naman ng iyak. "Why are you crying babe? Anong problema babe?" Mahinang sabi niya at hinaplos haplos ang buhok ko.

"Yung baby Zach." Halos maubusan na ako ng salita.

"The baby was fine. Mabuti na lang naagapan agad si baby. Are you okay babe? I'm sorry." Hinigpitan niya naman ang pagkakayakap sakin. Thanks God! Halos nabunutan ako ng malaking tinik sa katawan ko.

"Anong nangyari? Diba diba..." Nabundol tayo sa malaking bato? Yan sana ang kadugtong kaya lang hindi ko masabi. Anong nangyari?

"Nakatulog ka sa sasakyan hanggang sa hospital. I was trying to wake you up but you were deeply sleeping. Then the doctor checked you and thanks god you are totally fine." Kumalas naman siya sa pagkakayakap sakin at tumingin sa mga mata ko.

"I'm really sorry what I've done i know that you'll not forgive me but I'll do everything just to get your forgiveness. I'm really sorry pinagsisisihan ko na ang lahat. But please don't leave me babe. Please I'm begging you." Nagulat ako ng may lumabas na luha sa pisngi niya. Umiiyak siya.

"I'll explain everything to you. Hindi ko mapapatawad ang sarili ko kung may nangyaring masama sainyong dalawa. I lost my control and i was too drunk." Patuloy parin ang agos ng luha niya habang nakatulala lang ako at pinagmamasdan siya. Hindi ko alam ang gagawin ko.

Akala ko binangga niya talaga ang sasakyan niya sa bato pero nagkamali ako. Panaginip lang pala yun. Buong akala ko magagawa niya yun pero hindi pala. Panaginip lang. Lagi na lang ako nananaginip ng mga weird na panaginip. Nakakatakot na.

"Babe are you mad at me? Babe sorry na." Bumalik na ang katinuan ko ng magsalita siya. Hinawakan niya ang pisngi ko at hinalikan ang noo ko. "Babe say something. I'm become crazy if you didn't talk to me."

"Babe." Nagkaroon na ulit ako ng boses. Hindi ako galit sa kanya. Hinding hindi. Nagtatampo lang at konting inis.

"Explain mo lahat ng ginawa mo sakin! Please lang kahit yun lang. Nagmumukhang tanga na kasi ako!" Hindi ko na mapigilang sumigaw. Gulong gulo na ako.

"Don't shouted babe please. You need rest don't stress yourself. First I'm confused what I've discovered. My mom was back but i didn't consider her as my mother. She came just to get she want." Nakayukong sabi niya. What? Her mom was in this country? Hindi ko pa namemeet or nakikita siya beside may other family na daw ang mommy niya.

"And Andi she's nothing." Napalaki naman ang mata ko ng banggitin niya ang pangalan ni Andi. Tama nga si Andi yun yung kasa-kasama niya lagi! Yung babaeng red ang buhok. Kumukulo ang dugo ko sa kanya!

"Anong she's nothing ka jan! Kalandian mo nga iyon! Bwiset magkasama pa kayo lagi!" Nagagalaiting sabi ko. Bwiset na babae yan! Kakalbuhin ko siya kapag may ginawa siya kay Zach!

"Wag ka ng magselos babe. I told you that she's nothing. Andi was daughter of my mother's husband. She came her with my mom to steal my father's business. Did you remember when we're at Japan? Isn't our vacation was two weeks but its moved because i discovered that they are in the philippines and they went to the company."