Bana Aşıksın!

52✴Bölüm "Tesadüf"

"Eşyalar ne zaman gelecek?"

"O işi Ömer halledecek sen merak etme."

"Sencede o koltukların rengi çok güzel değilmiydi?"

"Eve güzeldi"

"Evet bende çok beğendim. Napıcaz akşama kadar? Dışarlarda biryerlere gitsek"

"Nereye mesela?" diyerek önüme düşen saçları kulağımın arkasına sıkıştırdı.

"Bilmiyorum. Ama evde durmayalım."diyerek doğrulmaya çalıştım. Yok olmuyordu. Resmen ayağa kalkamıyordum. Çok fazla kilo almıştım. Normal kilom elliyedi iken şimdi altmışsekiz kilo olmuştum. Tam onbir kilo almıştım. Ama olsun, Sedat beni bu halimde beğeniyordu. Doğuma kadar umarım daha fazla kilo almazdım. 7 ay olmuştu. Ne çabuk geçmişti?

Daha hamileliğe bile doyamadan birkaç ay sonra doğum yapacaktım. "Hamileliğime doyamadım daha" dedim gülerek "seni biraz daha süründürmek isterdim. Aşerme konusunda fakat artık pek canım birşeyler istemiyor"

"Hamileliğe doyamadıysan peşine bir tane daha yapabiliriz" diyerek göz kırptı.

"Yok hayır. Şu önümüzdeki beş yıl öyle birşey düşünmüyorum"

"Sen düşünme, biz direk faaliyete geçeriz zaten" dediğinde koluna vurdum,

"Tamam kızma, bir kaç ay bekleriz" dedi gülerek, bu adam heralde beni dokuz doğurtturacaktı

"Sedat!" diye bağırdığımda

"Tamam sustum"

"Kalkmama yardım et" diyerek elimi uzattığımda ayağa kalkarak eliyle elimi kavradı beni hızla ayağa kaldırdığında göbeğimin izin verdiği kadarıyla dibine kadar girmiştim. Sedat ise bundan istifade olarak dudaklarını dudaklarıma bastırıp geri çekilmişti.

"Nereye gideceğimize karar verdim!" diyerek kollarımı omzuna koydum.

"Nereye?"

"Lunapark!" dedim sevinçle

"Lunapark mı? Saçmalama"

"Neden ama? Lütfen gidelim lütfen"

"Ya ne o öyle liseli ergenler gibi? Oturalım evimizde"

"Aşkım lütfen...." dediğimde

"Tamam, ama bir şartım var"

"Tamam kabul"

"Dur güzelim daha ne olduğunu söylemedim"

"Pardon" dedim kıkırdayarak

"Tehlikeli, ve seni korkutacak şeylere binmeni istemiyorum"

"Yok aşkım saçmalama..." diyerek gittiğimizde gondola binmem gerektiğini aklımda planladım...

(...)

"20 tane bilet aldım yetmezse tekrar alırım"

"Yeter hatta artar"

"İlk olarak çarpışan araba" dedim elini tutarak

"Saçmalama. Biriyle çarpıştığında ya karnına darbe alırsan"

"Birşey olmaz aşkım, zaten bak fazla kişi yok"

"Ayça, evde konuştuk"

"Lütfen sevgilim" diyerek yanağına öpücük bıraktım. İkna olmuştu.

Arabalara ayrı ayrı binmiştik. Zaten küçüktü. Uzun zaman sonra ilk defa lunaparka gelmiştim. Arabalar hareket ettiğinde herkesin arabaları birbirine çarpmaya başlamıştı. Fakat ben ilerleyemiyordum. Önümde bir araba duruyordu