Bana Aşıksın!

9✴Bölüm "Bana aşıksın"

Bölüm şarkısı _ Model- ona bana aşıksın

"Seni ölü gibi hissettirecek şeylerden uzaklaş. Hayat yaşamaya değer"

✴

Ayça kapıyı çarpıp çıktığından bu yana sadece koltuğa oturmuş öylece düşünüyordum. Ayça ne yapmıştı bu kız bana nasılda büyülemişti kendini bana. Çıkmadan önceki söylediği kelimeler beynime kazınmış gibi gitmiyordu. Sanki biri durup sürekli tekrarlıyor gibiydi

Evet onu yaklaşık dört senedir takip ediyordum.

Sürekli kollarımın arasında olsun onun güzel kokusunu burnumda ciğerlerimde hissetmek istiyorum. Bu duygular farklıydı. Özür dilemekten neftet ederdim hep. Çünkü özür dileyen taraf her zaman karşı taraf olurdu.

Buna alışık değildim. Ayçadan dilemelimiydim bilmiyorum gereksizdi. Büyütülecek bir olay... Lanet olsun benim için olmasa bile onun için önemli olmalıydı. Özür dilemeliydim. Ama şuan sırası ne de zamanıydı.

✴

"Ne demek öyle olması gerekti? Benim için" dedim sustum.

"Ayça abartmayı kes! Daha önce.." derken lafını bölerek

"Dur ben söyliyim daha önce defalarca olduğunu zannediyorsun değilmi? Ama yanılıyorsun ilkti" diyerek sustum. Ardından Sedata bakmadan ayağa kalkarak kapıyı çarpıp odamdan çıktım.

Odamdan çıktığımda herkesin çil yavrusu gibi dağıldığını görünce içimde bir nebze rahatlama hissettim.

Koray yine ortalıklarda dolanıp duruyordu. Ona aldırmayarak askılıktaki deri ceketimi alarak kapıyı açıp çıktım. Biraz temiz hava almak iyi gelebilirdi. Hava kararmak üzereydi. Bulutlu ve serindi.

İçime soğuk bir titreme geldikten sonra kafamı kaldırarak gökyüzüne baktım. Elimdeki yüzüğe baktım. Herşey sahteydi. Belkide hiçbir zaman gerçek olmayacak hayallerdi bunlar. Asla gerçekleşmeyecek. Arkamda hissettiğim sesle bir anda küçük bir çığlık attım

"Tamam sakin ol benim" dedi sedat. Hala ona kızgın olduğumu anlaması için bu duruma sessiz kalarak birkaç adım geriye çekildim.

"Ayça ben üzgünüm" diyebilmişti. Kısık ses tonuyla. Üzgünmüşmüş... Eminim öyledir bir özür dilemeyi bile çok görüyordu sanırım bana.

"Eminim öylesindir" diye bir şeyler mırıldandım.

"Hadi ama Ayça nerden bilebilirdim ki uzatma" derken çaresiz bir hali var gibiydi. Aslında evet bilemezdi ama sorması gerekiyordu. Uzatmak istemiyordum ama onun bu halleri hoşuma gidiyordu. Ama en iyisi kızdırmamaktı. Sonuçta bunun akşamıda olabilirdi. Umarım olmazdı

"Tamam" dedim. Yine mırıldanmıştım

"Hadi ama gel ve sarıl bana" diyerek kollarını iki yana açmıştı. Ah gerizekalı hemen onun boynuna atayacağımımı düşünüyordu. Eğer öyle düşünüyorsa bu tamamen saçmalıktı. Aptal!

"Neden böyle birşey yapmalıyım ki?" dedim tek kaşımı kaldırarak.

"Çünkü bana aşıksın" dedi kahkaha eşliğinde. Ne güzel gülüyordu. Hey bir dakika o bana aşıksın mı demişti

"Ne" diyebilmiştim. Dudaklarım şaşkınca aralanırken

"Sadece şaka yapıyorum gel buraya" diyerek beni kolumdan tutarak kendine çekmişti. İlk başta onu itmeye çabalasamda faydasız olduğu için sonunda pes etmiştim kulağıma o sıcacık nefesiyle fısıldarken içim ürpermişti.

"Göz teması" dedi derin bir nefes alıp verdi "unutmadım" dedi. Bu beni güldürsede ilerde olanlar için endişeleniyordum.

İkimizde alkış sesiyle irkilerek ayrılınca alkışlayanın sahibine çevirdik kafamızı.

Yok artık Mert onun burda ne işi vardı.

"Mert!" diyebilmiştim sadece

Mert hakkında ne düşünüyorsunuz siz onun yerinde olsanız ne yapardınız. Beğendiniz inşallah :) Desteklerinizi bekliyorum