Bana Aşıksın!

22✴Bölüm "Rüyadan ibaretse?"

"Sonra sen geldin. Güldün. Sarıldın Gönlümdeki en kurak topraklar, papatya bahçesi oldu."

Onsuz uyuduğum zaman boğazımda oluşan yumruya ne demeli? Onu öptüğümde kalbimin dört nala koşmasına? Peki ya ona sarıldığımda kendimi güvende hissettmem?

Bunların tek bir açıklaması olabilirdi. Ben aşık olmuştum. Bende deli gibi...

"Ben..ben" diyerek birşeyler geveledim ağzımda.

"Sen ne Ayça?" diyerek diretti. Cevap almakta kararlıydı.

"Ayça ne kadar daha susacaksın? Lütfen bana kafandan geçenleri söyle lütfen!" dedi. Cevap almakta kararlıydı. Yanaklarımın alev aldığına emindim.

"Ben dün gece sen ve ben... Yani şey işte" diyerek birşeyler gevelemeye devam ettim. Karşımdaki adamın öfkeden çıldırdığının farkındaydım. Ama elimden gelen birşey yoktu.

"Ayça,lütfen bana o kafandakileri anlat" dedi tıslayarak.

Sanırım söyleyecektim. İçimde tutup kendime dert etmektense söylemeliydim. Belki Halenin dediği gibi oda bana karşı boş değildir. Belki bizi çok güzel bir gelecek bekliyordu. İkimizinde bundan haberi yoktu...

Ayağa kalkarak yanına gittim. "Kalk" diyerek elimi uzattım ona.

"Ne? Anlamadım" dedi boş gözlerle bana bakarken.

"Sedat kalkarmısın? Lütfen" diyerek tekrar elimi uzattım. Bu defasında elimi boş çevirmeyerek büyük avuçları elimi kavradı.

Onu masadan biraz daha uzaklaştırarak denize biraz daha yaklaştırdım. Dalga sesi gerçekten huzurdu! Ve Sedatta!

Diğer elinide kendi avuçlarıma kenetleyerek gözlerinin içine baktım. Buğulu siyah , grimsi gözlerine baktım. O gözlerde çok şey saklıydı. Belki.. Belki bendende bir parçada vardır o buğulu gözlerinde.

Gözlerimi sıkıca kapattım. Gözlerim kapalıyken daha rahat söyleyecektim. Sedatın ellerimi daha sıkı kavradığını hissettim.

"Sedat, lütfen lafımı kesmeden beni dinle" dedim fısıldayarak.

"Pekala dinliyorum." dedi ve sessizliğe büründü.

"Sedat, ne desem bilmiyorum. Gerçekten şuan çok utanıyorum. Bu zamana kadar hep birşeylerden şüpheliydim. Ama artık eminim. Sedat ben aşık oldum. Ben sana aşık oldum. Belki bana kızarsın veya tam tersi mutlu olursun bilemem. Ama belkide ikimiz için bir şans sunarsın ha ne dersin? Bilmiyorum ama sana her kelimende ,her konuşmamızda, her öpüşmemizde.." derin bir nefes aldım. "Daha çok bağlandım sana. Sen yanımdayken kendimi güvende hissediyorum. Senin kokun burnuma dolarken kendimi huzurlu hissediyorum. İlk defa ikimiz için birşey yaptım dün gece. Sen ve ben değilde biz olmamız için. Sedat... Ben seni seviyorum" dedim. Gözlerimi açmakta şüpheli kalsamda. Yavaş yavaş gözlerimi araladım.

Gözlerimi açmamla Sedatın dudaklarıma kapanması bir oldu. Sedat beni hiç bu şekilde öpmemişti. Böylesine aç. İlk başta şaşkınlığıma mahruz kalarak karşılık vermesemde sonradan dudaklarımı aralayarak ona karşılık verdim. Sedat ellerimi bırakarak ani bir hareketle kucağına aldı. Kucağına alırken bile dudaklarımız bir saniye bile ayrılmamıştı.

Gözlerimi tekrar kapattığımda hissettim. Sedatın bana birşeyler hissettiğini farkettim. Sedat dudaklarını dudaklarımdan ayrırdığında sıklaşan nefeslerimiz sanki boş bir odada yankı yapıyordu.

Utanıyordum. Biraz önceki itiraflardan, öpüşmemizden kısacası herşeyden. Sedat? Sedat bana karşı birşey hissediyormuydu? Hissediyorsa neden bana boş gözlerle bakıyordu?