Bana Aşıksın!

57✴Bölüm "Aslan parçası"

Geçmiş...

Peşimizi hiçbir zaman bırakmayan hatalar anılar ve gerçekler. Geçmiş... İki hece, altı harf, bir ömür.

Peki ya geçmiş neden peşimizi bırakmazdı? Geçmediği için mi? Belkide geçmiş hala acı veriyorsa geçmemiş demektir.

Yaklaşık onbeş dakikadır üçümüz oturuyorduk. Tek kelime dahi etmemiştik. Bu sessizliği bozan yine bendim,

"Neden geldin ?" diye sordum.

"Ne desem nasıl başlasam bilemiyorum. Seni ve torunumu görmeye geldim. Ayrıyetten konuşmak istediğim mühim bir konu var" dediğinde öylece baktım. Torunum demişti. Aslında ona şuan bağırmak çağırmak evden kovmak istiyordum. Ama beni birşeyler tutuyordu.

Beni Sedatla evlenmeye zorunlu kılsada belkide bu mutluluğu ona borçluyumdur. Belki şuan ki huzurum ve mutluluğum onun beni zorla evlendirmesinin nedenidir.

"Sedat Denizi ona ver" dedim Sedata.
Sedat tek kelime dahi etmeden onun kucağına verdi.

Gözlerinin içi parlıyordu. Annem ölmeden öncede bana bu şekilde bakardı. Aslında bakılırsa bana Sedatla zorla evlendirmesinin dışındada bir kötülüğü zararı olmamıştı. Kendi öz babam gibi onu sevip saymıştım.

Az buçuk hatırlıyordum. Annem ben dört yaşındayken Koray babamla evlenmişti. Onu baba bilip onu saymıştım. Annemle birbirlerini seviyorlardı.

"Aynı gözleri sen" dediğinde gülümsedim

"Ayça.."derken sözünü kestim.

"Sus! Aslında sana şuan bağırıp, sonrada evden kovmam gerekir, ama yapamıyorum. Bu mutlu yuvanın başı sensin. Belki de zorla evlendirmesen böyle mutlu bir aile olamayacaktık. Ha belki beni Sedat bulurdu, severdim yine onu orasını bilemem ama sana teşekkür ederim"

"Sana ne diyebilirim ki? Seni kendi kızım gibi seviyorum. Benim kızım gibiydin zaten. Sen ve annen benim küçük dünyamın merkezi olmuştunuz. Asıl ben sana teşekkür ederim. Şimdi sana söyleyeceğim şeyler pek hoşuna gitmeyebilir. Aksine belki mutlu da olabilirsin."

"Ne olabilir ki?" diye soran Sedattı

"Aslında sesin baban ölmedi" dediğinde gülerek karşılık verdim

"Babam öldü. Ben doğduktan iki sene sonra ölmüş. Annem öyle demişti"

"Baban anneni başka bir kadınla aldatmış. Ve sonra da onunla kaçmış başka bir ülkeye gitmiş. Sana bilerek öldü dedi. Peşinden gitmeni, onu araştırmanı istemiyordu. Şimdi baban beni buldu"

"Saçmalamayı kes lütfen. Benim babam öldü"

"Ayça zor farkındayım. Ama ölmedi. Seninle konuşmak görüşmek istiyor"

"Hayır. Hayır öldü. Ölmediyse bile... Onunla asla, asla görüşmek istemiyorum."

"Ayça o senin baban"

"Ne babasından bahsediyorsun? Bu zamana kadar ben seni baba bildim. Baba saydım. Senden başkasınıda baba olarak ne görmek ne de saymak istemiyorum." dediğimde Sedat omuzlarımdan tutarak

"Sakin ol" diye kulağıma fısıldadı

"Görüşmek istemiyormusun?" diye tekrar sorduğunda

"Hayır yok"

"Peki tamam ona söyleyeceğim"

"Tamam" diyerek nefesimi dışarı üfledim

"Ben gidiyorum. Sende torunumu al gel Sedat beyle birlikte"dediğinde gülümsedim ve ayağa kalkarak ona sarıldım.