The Alpha And His Mate. NL

Chapter 15.

Rosalie pov.

We rennen door het bos. Opeens staat Dylan naast mij.

Toen ging alles snel. Hij schopt een steen voor mij. Hij pakt mijn staart en trekt me naar achter. Ik val keihard op mijn rug. Op de steen. Ik voel de stekende pijn in mijn rug. Ik begin de tranen te voelen.

Ze glijden langzaam naar beneden. Ik wil het uitschreeuwen van de pijn maar mijn mond blijft dichtgesnoerd.

Dylan grijnst en roept: ''Meneer Rosalie is gevallen op haar rug!''

Meneer Jansen draait zich om en de rest ook. Alexia en Demi komen verschrikt naar mij toe.

''Wat is hier gebeurd! Kom op Rosalie omdat je op de grond bent gevallen moet je niet gelijk huilen!'', Schreeuwt Jansen.

Ik wil zeggen dat er een steen in me rug zit maar ik kan het niet. Er komt alleen gepiep uit mijn mond.

Ik sluit mijn ogen tegen de pijn.

''Kom op Rosalie opstaan! Doe niet zo lui en zwak!'', Schreeuwt Jansen.

Ik open mijn ogen en zie dat Alexia Meneer Jansen boos aankijkt. ''WAT BEZIELT JOU TOCH! ZIE JE NIET DAT ZE PIJN HEEFT!'', Schreeuwt Alexia.

''Hoe durf je tegen mij te schreeuwen!'', Roept Jansen boos.

''Meneer ze bloed!'', Roept Dylan verrast. Waarschijnlijk wist hij niet dat er een steen onder mijn rug zat.

''Rosalie praat tegen me. Wat is er. Waarom bloed je!'', Roept Jansen. Hij knielt naast me.

Ik zie het zwarte vlekje weer.

''Steen in mijn rug.'', Zeg ik pijnlijk en zacht.

Meneer Jansen kijkt geschrokken naar mij en zegt: ''Luister goed meisje. Ik ga je nu langzaam optillen. het zal pijn doen omdat de steen waarschijnlijk diep in jouw rug zit.''

Dylan kijkt geschrokken en zegt: ''Steen?''

Meneer Jansen knikt en zet een arm onder mijn knieën en een arm onder mijn oksels.

''Okay maak je klaar.'', Zegt Jansen en tilt me op.

Ik voel dat er iets uit mijn rug gaat en dat de bloed eruit stroomt.

Ik schreeuw het uit van de pijn.

''Rustig meisje, rustig. WAT STAAN JULLIE TE KIJKEN! GELOOF ME ALS IEMAND DIT HEEFT GEDAAN KRIJGT DIE SCHORSING! HUP DYLAN! Jij neemt het over en rent verder. Ik breng dit meisje naar het ziekenhuis. HUP RENNEN JULLIE!'', Schreeuwt Meneer Jansen, '"OH EN DYLAN GA OVER MINUTEN TERUG NAAR DE GYMZAAL!''

Ik krimp ineen bij zijn toon.

Hij loopt-rent met mij in zijn armen naar het ziekenhuis.

Ik voel mijn ogen zwaarder worden. Ik zie zwakke vlekken.

''Nee Rosalie houdt jouw ogen open!'', Commandeert Jansen en rent richting de ziekenhuis.

Ik probeer het maar ik kan het niet. Ik ben gewoon zwak. Wat zal Bryan zeggen. Hij zal mij zeker weigeren als mate nu. Kijk ik kan mijn ogen niet meer eens openen. Ik ben gewoon zwak.

Zwak. Zwak. Zwak. Dat is het laatste wat ik hoor voordat alles zwart is.

Bryan pov.

Ik en de Alpha's zitten nu te vergaderen. Opeens gaat Alpha's Richard telefoon.

Hij neemt op.

''Ja...... Inderdaad ik ben haar vader........ Mhm........ WACHT WAT IS ER GEBEURD!..........HOE BEDOEL JE ZE ZIT IN HET ZIEKENHUIS........WELKE ZIEKENHUIS........Ik kom eraan........Ja natuurlijk......Doei.'', En met dat sluit Alpha Richard het gesprek af. Hij zucht.