Chapter 44.

4.8K 216 54
                                    


Chad pov.

Ik ben over de grens gegaan en verander in mijn mensenvorm. Met Clarissa in mijn armen.

Ik loop het packhuis binnen en zie Bryan bij de deur staan.

''Volg me.'', Zegt hij en loopt naar een slaapkamer.

Ik volg hem en kom binnen. De packdokter staat er al.

''Leg haar maar op het bed.'', Zegt de packdokter.

Ik knik en leg mijn Clarissa op het bed.

''Alpha, Beta ik verzoek u om te gaan. Ik zal haar onderzoeken en behandelen. Dan kunt u binnen komen.'', Zegt de packdokter en ik knik.

Ik geef in kneepje in Clarissa's hand voordat ik met Bryan naar buiten loop.

Ik en Bryan zijn beste vrienden. Hij slaat een arm om mijn schouder en grijnst.

''Zo sinds wanneer is het grote boze wolf een teddybeer geworden?'', Vraagt hij lachend.

Ik lach en zeg: ''Nou, ik zal maar naar andere kijken.''

Bryan gromt wat en we zitten in de woonkamer.

We wachten en we wachten en we wachten. Rosalie is erbij gekomen en ze wacht mee.

De packdokter komt naar buiten en ik sta gelijk op.

''Ze is wakker, u kunt naar binnen.'', Zegt ze en ik knik.

Ik loop naar binnen en zie haar op het bed liggen.

Ze speelt met haar vinger. Haar hele bovenlichaam zit onder het verband. Ze draagt een overhemd dat niet dicht geknoopt is.

Ik kom naast haar zitten en ze kijkt geschrokken mijn kant op.

Als ze mij ziet glimlacht ze en knuffelt me. Ik knuffel haar terug en kus haar op haar haar.

''Hoe voel je je?'', Vraag ik bezorgd.

''Beter. Al helemaal je nu bij me bent.'', Zegt ze glimlachend.

Ik grijns en zoen haar. Tot mijn verbazing zoent ze me terug.

Ik trek terug en kijk haar grijnzend aan.

''Je weet toch dat je mooi bent.'', Zeg ik tegen haar.

Ze bloost en giechelt.

''Ik hou van je.''

''Ik ook van jou.'' Nadat ik dat heb gezegd trek ik haar tegen me aan. Ze legt haar hoofd op mijn borst.

'Weet je dat jouw hartslag rustgevend is.'', Zegt Clarissa en ik glimlach.

''Als het jouw rust geeft dan ben ik bereid om mijn hele hart aan jouw te geven. O wacht die heb je al.'', Zeg ik en ze giechelt.

Ik snuif haar lucht in.

''Je ruikt naar appeltaart.'', Vertel ik haar grijnzend.

''Jij naar chocoladetaart.'', Zegt ze en ze snuift mijn geur in.

''Wat ga ik nu doen?'', Vraagt ze na een tijdje.

''Hoe bedoel je?'', Vraag ik haar.

Ze stopt om met mijn vinger te spelen en kijkt me aan. ''Ik heb geen roedel meer.'', Zegt ze.

''Tuurlijk we. Ben je vergeten dat die roedel bij The black Soules hoort. Dus jij hoort er automatisch ook bij. En je wordt Beta-vrouw.'', Zeg ik glimlachend en ze glimlacht terug.

''Is het waar dat de Luna de Alpha verandert?'', Fluistert ze in mijn oor en ik grinnik.

''Ja dat klopt. Als hij in haar buurt is, dan is hij een hulpeloze verliefde wolf.'', Zeg ik en ze begint te lachen.

The Alpha And His Mate. NLWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu