The Alpha And His Mate. NL

Chapter 56

Rosalie pov.

Ik word wakker. Ik kijk naast me en zie Bryan slapen. Ik zucht, alles was perfect tot twee weken geleden.

Bryan heeft zichzelf van ons afgesloten, van mij. En tot nu toe zijn de grenzen nog steeds dicht.

Mijn ouders en vrienden hebben geprobeerd om mij te bellen maar ik heb niet opgenomen. Ik ben bang dat als ik opneem in huilen barst als ze naar Conall vragen.

Conall, door zijn naam zit er al een brok in mijn keel.

Ik ga rechtop zitten. Ik weet dat Bryan het ook moeilijk heeft maar ik ben bang dat hij ooit zal breken van al zijn emoties. Hij heeft mij nooit echt gekust, geknuffeld. Ik voelde geen liefde. Zelfs als hij lachte of glimlachte was het nep.

Ik zucht en veeg mijn tranen weg. Dit is zo moeilijk. Ik krijg nog altijd nachtmerries over Conall, dat zijn de enige momenten wanneer Bryan mij liefde geeft.

Bryan wordt wakker en ik ga op mijn zij liggen met mijn rug naar hem omgedraaid. Ik heb geen zin dat hij ziet dat ik huil.

''Rosalie.'', Fluistert hij en knuffelt me.

Daardoor moet ik meer huilen. Meer stille tranen komen naar beneden maar ik maak geen enkel beweging. Weer zijn droge knuffels.

''Bryan stop!'', Roep ik, ''Alsjeblieft. Je breekt me meer. Ik heb al iemand verloren en ik ben iemand aan het verliezen! Wat is er mis met jou. Je geeft me geen liefde meer, het lijkt alsof ik jouw mate of vrouw niet ben.'' Ik begin te huilen en sta op.

Ik wilde weglopen maar Bryan pakt mijn polsen vast en trekt me in een knuffel.

Ik knuffel hem terug en begin te huilen.

Hij streelt geruststellend mijn rug en fluistert lieve woorden en dat het allemaal wel goed komt.

''Mag ik weten waarom je doet alsof dit alles jou niks boeit.'', Zeg ik zacht en hij zucht.

''Rosalie.'', Zegt hij en pakt mijn kin zodat ik hem aankijk, ''Ik heb even veel pijn als jou, maar ik ben een Alpha. Ik mag niet breken anders breekt de hele roedel. En nog iets je zag zelf wat er gebeurt als ik andere genade geef en vriendelijk probeer te zijn, dan vallen ze je gelijk aan en roeien ze je uit.''

Ik sla mijn ogen neer.

''Rosalie, dat jij mijn andere kant te zien krijgt en mijn liefde krijgt betekent niet gelijk dat iedereen die krijgt.''

Ik knik en hij kust me.

''Ga douchen we gaan zo eten.'', Zegt hij en ik knik.

Hij gaat weer liggen en ik loop naar de badkamer.

''Bryan?''

''Ja?''

''Wil je samen douchen.'', Vraag ik zenuwachtig.

Tot mijn opluchting knikt hij. ''Zet de douche alvast aan. Ik kom zo.''

Ik knik en loop naar binnen. Eigenlijk was dit een deel van mijn plan. Ik wil Bryan overtuigen om de grenzen te openen. In de douche kan hij niet zo maar weglopen. Tenminste dat hoop ik.

Ik stap alvast onder de douche en wacht op hem. Als hij binnen is haal ik diep adem. Nu komt het.

Bryan pov.

Rosalie haalt diep adem en ik trek een wenkbrauw.

''Wat is er?''

''Niks Bryan, alleen ik vroeg me af wanneer jij de grenzen weer opendoet. Ik mis mijn ouders en vrienden.'', Zegt ze en ik zucht.