The Alpha And His Mate. NL

Chapter 32.

(Adrian in de media!)

Rosalie pov.

Ik verander in mijn wolf en ren terug naar Bryans pack. Ik kan het niet meer onze pack noemen. Hij wil niet dat ik Luna word van zijn pack, en waarschijnlijk wil hij niet een mij als mate.

Terwijl ik ren komen er tranen uit mijn ogen. Ik kan het niet geloven. Hij maakt een grapje. Toch?

Als ik terug kom zie ik Bryan, Chad, Evan en mijn moeder praten. Mijn moeder knikt alleen maar verdrietig terwijl Chad en Evan boos naar Bryan kijken. Kate komt aangelopen en kijkt naar Bryan met een dodelijke blik.

Als ik terug verander roept Bryan: ''Ik ben hier de Alpha en ik beslis wat er gebeurd. Niet mee eens? Verlaat het roedel dan!''

Dan gaat hij naar binnen.

Als ik naar hun toe loop rent mijn moeder naar mij en knuffelt me. ''Roosje toch, ga jouw spullen maar pakken. Dan gaan we weer terug. Jouw vader en broers zullen bezorgd zijn om jou.'', Zegt mijn moeder en stopt de knuffel. Ze glimlacht verdrietig en Kate komt naar mij toegelopen.

''Hij is gek. Hij heeft gewoon wat tijd nodig.'', Zegt ze en glimlacht naar me.

Ik knik en zeg: ''Bryan heeft gelijk. Misschien moeten we ook een tijdje elkaar niet zien. Ik en hij moeten beiden nadenken en alles op een rijtje zetten. Er is veel gebeurd laatste tijd.''

Ik denk weer terug aan zijn woorden.

Denk maar niet dat ik je terugmarkeer.

''Roosje toch. Trek het je niks. Je hebt gelijk. Na een weekje is alles weer normaal.'', Zegt Kate en glimlacht.

Ik schud mijn hoofd. ''Hij heeft gezegd dat hij mij niet gaat terugmarkeren. En dat ik niet bij zijn roedel hoor, omdat ik volgens hem mezelf niet kan beschermen. Dat is genoeg voor mij zodat ik weet dat hij me wil afwijzen.'', Zeg ik en er glipt nog een traan.

''Nee Rosalie dat meent hij niet. Alleen hij is een beetje boos. Ik zeg het je over een week is alles normaal.'', Zegt Kate en ze veegt een traan weg.

Ik knik. ''Ik pak mijn spullen en kom zo.'', Zeg ik voordat ik naar binnen ga. Chad en Evan hebben alles gehoord, ze wilden me troosten maar daar heb ik geen zin in.

Ik ga naar de slaapkamer en pak mijn spullen in. Als ik mijn laatste spulletjes heb ingepakt ga ik op het bed zitten. Ik doe mijn gezicht in mijn handen en begin te huilen.

Ongelofelijk dat hij me op deze manier afwijst. Kan hij gewoon niet zeggen, Ik Bryan Denom wijs jou Rosalie Moon af als mate.

Ik hoor wat gepraat beneden maar kan niks verstaan.

Even later hoor ik voetstappen en dan komt Bryan binnen.

''Hey.'', Zegt hij zacht.

''Hey.'', Zeg ik schor en veeg de tranen weg, ''Bryan ik heb erover nagedacht. Als jij mij niet wilt begrijp ik dat volkomen.''

Er komt nog een traan en nog een.

Bryan komt naast mij zitten en veegt mijn tranen weg met zijn duim.

''Nee Rosalie, begrijp me niet verkeerd. Ik was boos en dan zeg ik dingen. Geloof me nadat jij gemarkeerd was had ik even veel pijn als jou. Ik werd pas de volgende dag wakker.'', Zegt Bryan en hij kijkt me aan.

''Ik over 5 dagen.'', Zeg ik.

Hij komt dichterbij en zegt: ''Ik hou van jou Rosalie Moon.''

En dan zoent hij me. Ik zoen hem terug.