-1-Taşınma

673 38 5
                                    


Günlerden Cumartesi oldum olası cumartesileri sevmişimdir ama bu cumartesi öyle olmadı. Sabah'ın 7 sinde gözlerimi alarm'ın çalması ile açtım. Bugün benim için zor bir gündü, bugün arkadaşlarım'dan,okulum'dan,çok sevdiğim odam'dan,evim'den taşınıyorduk. Ben sıcacık yatağımın içinde bunları düşünürken annem'in bilmem kaçıncı kere bağırdığını duydum.
"Yağmur hadi kızım kalk da biraz yardımcı ol!."
Hayır benim anlamadığım sabahın köründe nerden geliyor bu enerji?
Neyse bu düşünceleri kafamdan kovduktan sonra banyo'ya gitmek için yerimden kalktım ve kalktığım gibi ŞOK oldum.Ne yani bu ben'miyim?
"Tövbe bismillah sende kimsin?" Diye aynada kendi kendime soru sorduğumda tipim ve şeklim arasında gidip geldim. Dün gece yatmadan önce ağladığım için tipim ve şeklim kaymıştı. Neyseki bu şoku'da atlattıktan sonra banyo'ya girdim. Elimi yüzümü yıkadıktan sonra dişlerimi fırçaladım. Daha sonra aşağı inip annemin yanağına bir öpücük kondurdum. Babam ortalıklarda yoktu.Ben de yemek yeme dileği ile mutfaktaki masa'ya oturdum ve oturduğum gibi söylendi canım annem.

"Kız sen daha yeni mi kalktın kalk çabuk bavulunu hazırla yardımcı ol biraz kızım lütfen."

Başlar da bağırıp sonlara doğru rica ettiği konuşması biten annem şimdi de evin tozunu alıyordu. Ya anne gidiyoruz,gidiyoruz neyin temizliği bu? desemde içimden.Dışımdan anca
"Peki annecim."diyebilmiştim.
Gözlerim mutfak tezgâhın'ın üstün de duran mısır gevreğinde kalsa'da ayaklarım beni odama götürüyordu. Nedense bu evde biraz daha vakit geçirmek istiyordum. Odama girdiğim gibi kendimi yatağa attım. Ve birden vücudum titremeye başladı. "Aman Allahım !" Diye bir bağırmadan sonra titreyenin ben değil telefon um olduğunu anladım.
2,3 çalıştan sonra açtım.
"Aloooooooooo"
"Yanlış numara kardeşim burası deliler hastanesi değil "
"Ya yağmur ben Derin kapatma lan"
"Kızım sen manyakmısın? İlla bir konuşmamızda boğürmen mi gerekiyo?
"Ya şey pardon."
"Oha lan bu saatte aranır'mı hayırdır noldu?"
"Ya şey ben taşınığcanızı duydum seni son kez görmek istiyorum"
"Bunun için mi aradın yani?"
"Evet "
"Kızım manyakmısın tabiki de görüşücez ben seni görmeden gitmem "
"Biliyorum Askum biliyorum sen beni bırakamazsın"
"Hayır mal ondan değil bu böğürmen in hesabını sormadan gitmem"
"Ya yağmur ya."
"Şaka deli kız ben seni görmeden nasıl giderim tek hissedirim tüm ömrüm boyunca kendimi bir daha seni goremigcegimi bile bile seni görmeden asla ama asla gitmem gitmigcem "
Karşı taraf bir uzun sessizlikten sonra burun çekme sesleri gelmişti
"Derin aglıyor'musun yoksa?"
"Ben ben'mi yoo ne ağlaması canım "
"Derin sakın bak ağlama neyse sabahı'mı berbat ettin ben kapatıyorum daha bavul hazırligcam hadi bay bay"
"Görüşürüz."

Derin :*

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Derin :*

***********************
3 Saat Sonra::::

Havaalanında Uçağı bekliyordum ve bir yandan da ağlıyordum Derin'in geldiğini görünce hemen göz yaşlarımı sildim ve ayağa kalktım.
"Nerdesin be kızım ağaç oldum hatta dallarım meyve çıķartıcak!"
Bu dedigime Derin tam agligcakken kahkaha atmaya başladı. Bu kızı seviyordum en zor günlerim'de o bana yardımcı oluyordu,hastalandığımda,sağlıklı olduğumda, mutsuz günümde, mutlu günümde hep o yanımdaydı. Atışmalarımız oluyordu ama hiç bir zaman ciddi bir atışmamızın olduğunu hatırlamıyorum. Ben bunları düşünürken birden kendimi yerde buldum meğer derin üstüme atlamış sarılıyordu.
One lan öyle sarılmıyor meyve sıkıyor. Kendimi toparlayıp ayağa kalktım ve insanca sarıldım Derin'e. Öpüp kokladıktan sonra artık vakitin geldiğini söyledi annem. Derinden ayrılıp annem'in yanına gittim. Derin'e el salladım ve arkamı döndüm Derin arkamdan
"Sakın kimseye bana güvendiğin kadar güvenme Yağmur... Kendine bile."
Sadece kafamı sallamakla yetindim çünkü arkamı dönemezdim. Dönseydim agladıgımı anlardı. Onun üzülmesini istemiyordum.
Uçağa binmiştik. Ben hiç birşey için hazır değildim. Yeni arkadaşlar,yeni okul,yeni hayat istemiyordum. Istanbul'a babamın işi dolayısıyla gidiyorduk. Kaptan'ın anonsuyla birlikte düşüncelerimden arındım. Kemerimi taktım ondan sonra telefonumu cebimden çıkarttım 107 mesaj görünce yuh lan buda ne dedim içimden 107 mesajın 100 ü derindendi . Anlamıyorum bu kızda parmak yoktu başka birşeydi ve ben anlamıyordum. 7 tane den 3 ü mert ten 4 tanesi de reklam mesajıydı. Derin'in ne yazdığını tahmin ediyordum reklam mesajını bakmadan sildim zaten geriye Mert'iin mesajları kalmıştı.
Mert benim çocukluk arkadaşımdı onu severdim abim gibiydi.
Bana hep prenses derdi Mesajlarını okumak için Whatsapp'a girdim.

"Prenses gidiyormuşsun Derinden öğrendim bana neden söylemedin?
Son defa demek gelmiyor içimden ama son defa görürdüm en azından.
Ben şimdi kimle yenildiğini bile bile yaz kış olsa da dondurma ödüllü bisiklet yarışı yapıcam?Kimi okula götürmek için ağaç olucam? Kime laf atcam? Ah be prenses gitmeseydin keşke keske bu mesaji yazmak zorunda kalamsaydim..."

Gozlerimden yaşlar geliyordu ağlıyordum evet ağlıyorum,yaşları silip cevap yazmadan telefonumu kapattim ve kendimi uykunun kollarına bıraktım.

"Düzenleniyor.."
"11.19.2016."

Oyun Bozan Hayat (DÜZENLENİYOR)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin