Kapıyı açıp içeri girdim. Annem'i koltukta oturur vaziyette görünce yutkundum. Yavaşça salona girdim. "Yağmur?" Açıklama beklediği sesinden belli olmuştu. "Ben,markete kadar gittim."
Ellerime kaydı gözleri. Elimi saçıma doğru götürüp "Param kalmamış." Dedim. Derin bir nefes üfledi "Ne zamandan beri markete pofuduklu terliklerinle gidiyordun?" Kafamı ayaklarıma çevirdim "Ve bir teki olan bir terlikle..."
***
Kapı sesiyle koşarak aşağıya indim. Babamın geldiğini görünce gidip sarıldım,oda bana sarılınca saçlarımı öptü. "Kızım.."
Salak Yağmur!
Birbirimizden ayrılınca zorla da olsa gülümsedim. "Gelmişsin." Kafamı salladım. Annem bizi böyle görünce gelip bana sarıldı,Babam anneme dönüp sessizce "Özür dilerim." Dedi. Annem gülümseyip babama sarıldı.
Şuan çok mutlu olmam gerekirken haykırarak ağlamak istedim.Olanlara,babamın katil oluşuna.
Yakışmıyor o sıfat babamın adının sonuna,başına.
Göz yaşlarımı sıkıca tuttum. "Şey ben odama çıkabilir miyim?"
Annem "Yemek ?" Dedi. Tavana kısa bir bakış atıp "Sonra yesem olur mu şuan hiç aç değilim de." Deyip gülümsedim. Annem gözlerime baktı babam'da "Çık tabi kızım çık." Dedi. 1 saniye bile durmadan odama çıktım.Kapıyı yavaşça kapatıp derin derin nefes aldım. Her şey benim yüzümden oluyordu. Hıçkırıklarımın arasından "Her şey." Diye fısıldadım. Göz yaşımı sildim
"Benim ."
"Yüzümden."***
"Peki Anne Pekii." Annem sabah benimle okula geleceğini notlarımı,okuldaki durumumu falanı filanı öğreneceğini söyledi. Şimdide hazırlanıyoruz. Çantamı sırtıma taktım. "Pekâlâ." Diyerek kapıyı açtı. "Senin iş ne olacak?' Diye sorduğum da "İzin." Dedi. "Öğle arasında da çalışıcam."
Şimdi gelebilmek için fazladan 1 saat mi çalışacaktı?
Ayakkabılarımı giyip annemin de giymesini bekledim. Oda giyiyince birlikte aşağı indik.
10 dakika sonra falan okula gelmiştik. "Sen sınıfına çık,ben sınıf öğretmeninle konuşacağım." Kafamı sallayıp yanağına bir öpücük kondurdum. El sallayıp uzaklaştım.
Sınıfa girdiğimde neredeyse herkesin olduğunu gördüm. Özge'nin sırasına doğru gidecekken uzun bir aradan sonra Alevi gördüm. Gözlerimi kısaca üzerinde gezdirdikten sonra bakışlarımı tekrar ilerlediğim sıraya çevirdim.
Saçları uzamış ve çok güzel duruyordu. Kaşları gözleri.. Hala ve Hala güzeldi! Çantamı sıraya koyup hışımla sınıftan çıktım. Kızlar tuvaletine ilerleyip kimsenin olmamasını fırsat bilerek aynanın karşısına geçtim.
Saçları bakımsızlıktan bir çöpe dönmüş,gözleri ağlamaktan şişmiş,dudakları kuru,gözlerindeki ışıklar sönmüş bir kız.
Alevi düşündüm.
Oa böyle şeyler yaşasaydı gene güzel olur muydu? Yoksa benim gibi mi olurdu? Duyduğum sesle irkildim."Güzelsin." Bakışlarımı kapıya doğru çevirdim. Kapının girişinin az ilerisinde yani koridorda duran bir çocuk.
Bakışlarımı bu sefer ayakkabılarına çevirip sonrada tekrar aynaya baktım.
Her hangi bir tavlama şekli miydi bu?
Derin bir nefea alıp duvarlara baktım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Oyun Bozan Hayat (DÜZENLENİYOR)
Novela JuvenilHayat'mı kötü? İnsanlar'mı acımasız? Ben bu iki sorunun cevabını hayatımın değişmesi ile buldum. Hayat;Hani bir çocuğun eline şeker verirsinde birisi gelip alır ya. İste tam olarak hayat'ın anlatım şeklidir. Birgün çok mutlu olursun dersinki kend...