Oyun Bozan Hayat (DÜZENLENİYOR)

-23-Kalbim'de ki küçük çocuğun sahibisin

"Alev'in suçu...." daha cümlemi tamamlayamadan Araf'ın telefonu çaldı. Normalde Araf böyle durumlarda telefonu açmazdı ama arayanı görünce hemen açtı.

"Söyle! "
................
"Birşey olmaz ona."
................
"Emin'misin!"
................
"Tamam geliyorum."

Araf telefonu kapattı ve cebine koydu. "Kurtuldum diye sevinme! Seninle daha sonra konuşacağız!" Dedi ve arabası'nın kapısını açtı. Alev bana sinirli bir şekilde bakıyordu. Araf bileğim'den tuttu ve araba'ya bindirmeye çalıştı. "Yok ben okulda kalıcam." Araf kaşlarını çattı ve bileğimi daha çok sıktı,. "Araf ben-" 

"Bin arabaya." Daha zorlamadım ve arabaya bindim

 "Evdekiler niye bu saatte geldin derse ne diğ-" 

"Karnın ağırdı geldin." Dedi ve kilitlediği kapı'yı açtı. Kapı'mı açtım ve indim. Araf'a gitmesi için işaret yaptım ama apartmana girmemi bekliyordu. Apartmana girdim. Çantam okulda kalmıştı. Kapı'nın oraya oturdum ve Nur'u aradım. Muhtemelen şuan tenefüste olması gerekir. "Alo." 

 "Nur soru sorma lütfen. Okulda çantam kaldı'da. Ya ben okula bir çocuk göndericem. Sen o çocuğa çantamı versen olur'mu?" Nur biraz sessiz kaldı. "Alev dene kızı sen'mi ağlattın?" Kısa bir gülüşten sonra "Yardım edecek'misin? Etmeyecek'misin?"dedim.

 Nur nefes alıp verdi. "Gönder çocuğu beybisi. " telefonu kapattım. Yoldaki top oynayan çocuğu çağırdım yanıma. "Senden birşey istesem yapar'mısın?" Kafasını aşağı yukarı salladı.Nur'un fotoğraflarını gösterdim. "Bak şimdi sana bir adres vericem. Sen oraya gidince bu gösterdiğim abla sana bir çanta vericek. Onu bana getirir'misin?" Çocuk biraz düşündü. "Çok uzak'mı adres?" Elimle 'biraz' işareti yaptım. Düşündü düşündü. "Ben gidemem uzaksa ama abime söyliyeyim o gider."

 "Abini çağır bakayım " çocuk kafası ile onayladı ve gitti. Geri 15,16 yaşlarında bir çocuk geldi. "Bu mu? " dedi çocuk. Küçük çocuk kafasını aşağı yukarı salladı. Çocuk birden üstüme doğru yürüdü. "Sen'misin lan benim kardeşime zorla iş yaptırtan!" Gözlerimi pörtlettim. Ellerimi iki yana salladım. "Ben sadece okuluma gidip çantamı alıp getirir'mi diye sordum. Oda ben gidemem abi mi çağırayım o gider dedi." Dedim. Çocuk küçük kardeşine döndü. Küçük çocuk beni onayladı. "Ben yaparsam benim kârım ne olacak?" Dedi. "Dondurma alırım." Dedim salak gibi. Çocuk güldü. "Ben çocuk'muyum? " 

 "Bana göre küçüksün."Dedim. "Kaç yaşındasın lan sen?" Dedi. Ayağa kalktım. "17." Havası bir anda söndü. "Sen?" Dedim. "19." Dedi. Yanındaki küçük çocuk'da "Hayır ben o doğduktan 6 sene sonra doğdum. Ben 9 yaşımdayım." Dedi. Kahkaha attım. "L Sen 15 yaşındaymışsın." Dedim. "O ne bilir be!" Dedi ve küçük kardeşin'in elinden tutup gitti.

"Çok teşekkür ederim, çok sağ ol ya." Dedim ve çantamı alıp eve çıktım. Bisiklet süren herhangi bir çocuğa söyledim aldı getirdi ve birşey istemedi ama ben o fark etmeden bisikleti'nin bir tarafına 20 lira sıkıştırdım. Çünkü o kadarım vardı. Kapı'ya geldiğimde zili çalmak yerine anahtarımla açtım. Derin salonda oturmuş televizyon izliyordu,Mert ortalıkta yoktu. "Selam millet." Dedim. Derin "Merhaba." Dedi. Daha sonra saate baktı. "Sen bu saatte çıkmıyordun sanki?" Dedi. Karnımı tuttum. "Karnım ağrıdı bende geldim." Ayağa kalktı ve Mert'e seslendi. "Kuşum ölüyor Mert!" Diye bağırmaya başladı. Susması için ağzını falan kapatmaya çalıştım fakat çoktan Mert salona inmişti. Gözlerimi devirdim. "Aaa,Yağmur sen niye erken geldin?" Derin kaşlarını çattı. "Tontiş,dedim yaa. Kuşum ölüm ağrıları geçirmiş. " 

Mertle ikimiz'de Derin'in her konuda biraz abarttığını biliyorduk. "Sadece karñım ağrıyordu. " " Önemli birşey'in varmı?" Normal'de param var derdim'de keyfim yerinde değil. "Yok,yok." Dedim ve odama çıktım. Çantamı odamın bir tarafına fırlattım ve yatağa attım kendimi. "Oooff. " tavana baktım. Ikinci dönemin hiç bir sınavına girmemiştim. Gerçi Özge daha sadece  din sınavı olduk demişti. Ama olsun gene'de bir sınav bir sınavdır. Çantamı attığım yerden kaldırdım ve din kitabımı çıkarttım. Çalısmaya çalıştım. Ama sadece ÇALIŞTIM. Telefon susmayınca çalışamadım. En sonunda telefonu kapattım. Bu sefer'de içim rahat etmedi. Gidip yataktaki telefonumu açtım ve kim'in aradığında baktım. Araf tam 15 defa aramış. Annem 3 defa aramış. Ofladım ve anniş yazısın'ın üzerine bastım.