Oyun Bozan Hayat (DÜZENLENİYOR)

28. BÖLÜM:Yastık zannettim ben seni

Telefonum zar zar zar çalması ile küfür ettim. Şu alarm'ı kurana hem teşekkür ediyordum,hemde sövüyorum. Telefonum'un alarm'ını kapatmaya çalışsam'da olmuyordu. Nasıl yani? Gözlerimi açmadan telefonumu elime aldım ve tek gözümü açarak ekrana baktım. Sinirle telefonu açtım.

"Manyak'mısın? Bunu açıklamak için 3 saniyen var ve uyarıyorum ben bu konuşmayı yapana kadar iki saniyen geçti!"

Karşı taraf derin bir nefes alıp verdi. "Aşkuuuum." Gözlerimi deviridm. Kapalı gözlerim nasıl devrilir onu bilmiyorum çaktırmayın. "Derin ne var hemen söyle!" Yani bir tek Derin bana aşkuum diyebilirdi. "Ya şey." Ayh! "Ne?"

Derin,derin bir nefes alıp verdi.

"Sabah beni bir numara aradı. Işte konuştuk falan-" "Tanımadığın numara ile konuştun'mu?!" Karşı taraf ofladı. "Ya işte tanımadığım numara değil!" "Kim!" "Selim!" Oha! Hemen yatak'ta doğruldum."Ne!Ne!Ne?!" Derin'in gulumsedigi çok belliydi. "Selim ya Selim. Işte bu benim numaram ekle falan dedi." Oha lan çocuğa bak! Yakında bunlar çıkarsa hiç şaşırmama."Iyi ne güzel. " dedim. "Numaramı sen'mi verdin?" Kaşlarımı çattım.

"Hayır tabiki'de! Ama istese verirdim." Diyerek kendi kendime piç smile attım. Karşı taraf uzun bir sessizlikten sonra esnedi. Telefonu kulağımdan uzaklaştırıp saate baktım. Oha! 7! "Lan! Saat 7!" Diye çığırdığımda Derin ofladı. "Neyse bal ben kapattım. " Sen kapatmasan ben kapatcam zaten! "Öpüldün nutella'm" dedim ve telefonu kapatıp komidinin üzerine koydum.

Çünkü;Ayağa kalkıp şarja takmaya üşendim.

Tekrar yastığıma sarılıp uyku moduna geçiş yaptım.

Araf'tan.......

Ceketimi'de giyip kapı'dan çıktım. Telefonumu cebim'den çıkartırken bir yandan'da araba'nın anahtarını çıkartıp araba'nın kapılarını açtım. Buğra'yı aradım. Kapı'yı açıp koltuğa oturdum ve o sırada Buğra açtı.

"N'oluyor lan! Ben bile bu saatte Özge'ye günaydın mesajı atmıyorum!"
"Sen uyuyor'musun?!" Siktim belanı Buğra!
"Hee."
"Lan salak! Senin şuan yolda olman gerekiyor!" Cadde'ye girince karşıma çıkan kız'la frene bastım.
"Siktir! "
"Noldu lan?!" Telefonu kapatıp araba'dan indim. Cadde'nin ortasında ne işi var bu kızın? Kız'ın korktuğu yüzünden belli oluyordu. Kolun'dan çekiştirerek kaldırıma çektim. Kız hala şoktay'dı. Omuzlarından silkip "Ne yaptığını sanıyorsun!" Diye bağırdım. Birden ağlamaya başlayınca kollarını bıraktım. "Yolun ortasına atlamak'ta neymiş?!" Kız ellerin'in tersi ile göz yaşlarını sildi. "Neyse iyisin işte. " dedim ve arkamı dönüp gidiyordum'ki kız kolumdan tuttu. Arkamı döndüm. "Bana çarpıyordun! " hasbinallah. "Yolun ortasına atlama sende!" Diye bağırıp arabaya doğru büyük adımlarla yürüdüm. Kız arkamdan tekrar bağırdı "Psikopat!" Arabaya binicekken "Eyvallah." Dedim ve arabaya bindim. Bu sefer Selim'ı aradım.

"Aramamımı bekliyordun kardeşim?"
"Hee ne demezsin. "
"Hayırdır?"
"Sabah 5'de kalktım. "
"Aferin hazırlıklı olmalısın.'
"Ben arabaya bindim şimdi, konum at."
"Tamam,he bide şu Bugrayı'da uyandır hala uyuyor mal!"
"Tamam."

Telefonu yan koltuğa fırlattım. Fırlatınca aklıma nedense Yağmur geldi. Yani başka neden salakça güleyim'ki? Depo'ya yaklaşınca arabayı yavaşlattım. Aşağı indiğimde kapıda'ki adamlar selam verdi. Içeri girdim hala aynı yerde oturuyordu. Yavaş adımlarla yanına gittim. "Elimdesin yine." Zorla gülümsedi,ve benim sinirlerimi bozdu."Bu yaptıklarını sadece benim tipimle oynadığın anlamına geliyor. O kadar!" Ağzından kan geldiği için pek ne dediği anlaşılmıyordu. Boğuk çıkan sesi ile kahkaha attı. "Çok yakında toparlarım ben tipimi." Tek gözünü açtı. "Bu demek oluyor'ki bana gene zarar veremedin. " sinirlerime hakim olamayıp bir yumruk daha geçirdim. Kafasını düştüğü yerden kaldırdı. "Biliyor'musun?" Ağzındaki kanı yere tükürdü. "Bende bir kaç ay öncesine göre böyle düşünüyordum senin hakkında. Seni hiç bir zaman yenemiğceğimi,sana zarar veremiğceğimi,canını yakamiğcagımı" kaşlarımı çattım. "Hala öyle düşünmelisin!" Kafasını iki yana salladı ve üç defa cıkladı.