Oyun Bozan Hayat (DÜZENLENİYOR)

-5- Cesur kız

Multimedya;Çağlar;)

Alarmın çalması ile yataktan kalktım. Bugün ikinci günümü daha guzel geçirmeyi düşünüyordum. Evet herkes' den uzak, sessiz, bir kaç kız ile. Yeni arkadaşlar edinecektim. Hala okul kiyafetlerim alınmamıştı. Daha doğrusu gelmemişti. Bedenime göre yaptırıyordu annem. O yüzden gene serbest gidecektim

Kahvaltı için aşağıya indim. Karnım doymasına rağmen hala yiyiyordum . Sırf kantine inmemek için.

Okulun bahçesine girdiğim'de
hiç denilcek kadar az insan vardı. Bir bank bulup oturdum. Çağlar gelmişti okula. Kaşın'ďa ve dudağı'nın yanında küçük yara bandı vardı. Herhalde ailesi görmüştü ve hastaneye gitmişlerdi. Acaba beni söylemiş miydi? Ailesi bana kızıcak mıydı? Hemen okulun içine girdi. Ben niye burda bekliyorsam zaten? Hemen oturduğum banktan kalktım ve kalktıgım gibi oturmam bir oldu. Araf  ve arkadaşları  bahçeye adım atmıştı ve onları görmüştüm kısa bir şok geçirdikten sonra onlara görünmeden sınıfıma girdim. İçimden fısıldıyordum "Unutma Yağmur,sakın unutma. Hiç birşey olmamış gibi. Görmezden gel onları."  Onlar müdürün odasına doğru gidiyorlardı. Merakıma yenik düşerek bende arkalarından gittim. Hepsi birden odaya girdiler. Ama, birisi eksikti. O çocuk, dün Araf beni sıkıştırdıgında Araf'ın gitmesi için emir verdiği çocuk yoktu yanlarında. Onlar müdürün odasına girdiklerin den sonra koridorlarda birileri varmı diye baktıktan sonra kapıyı dinledim. Ilk başta müdür bağırıyordu.
"Sizi daha kaç defa uyarığcam he kaç defa?"

Müdür onlar dan hesap soruyordu herhalde. Ama onlar cevap vermiyordu. Tekrar dinlemeye başladım.
"Bu sefer'de Çağlar'la kavga etmişsiniz. Ne yapacağım ben sizinle he ne yapacağım? Ne istiyorsunuz oglum siz? Niye kavga ettiniz? Bana cevap verin!"
Dünkü kavga dan bahsediyordu. Kesin, kesin beni de çağırıcaktı. Şimdiden mi girsem acaba? Tam girecektim ama girmemi bir ses engelledi.
"Eeee yeter ya. Evet kavga ettik. Çünkü  kaşındı ve kaşınırsa tekrar döverim ."

Oha lan ne rahat

Al ışte şimdi müdür soracak oda beni söyleyecek.
"Ne kaşınmasından bahsediyorsun?"
"Işime karıştı. Bana bulaştı şimdi seni dinlemeyeceğim ben gidiyorum!"
"Dur bekle!Araf bekle dedim sana !"

"Siz ikiniz 11/H ye sen de 11/A Ya gidiyorsun artık !"
Ne nasıl? Hayır hayır hayır olmaz. Ben hemen kapı'nın ordan çekildim ve merdivenlere gitmek için yola koyuldum. Arkamdan bir ses benim durmamı sağladı.
"Şşşşşt kız bir bak"
Ben sanki duymuyormuş gibi yoluma devam ettim.
"Sana diyorum merdivenin ordaki!"
Arkamı döndüm ve
"Ba-bana mı dedin?" Dedim.

(Yuz hatları gerildi ve)"Evet sana...
"11/A nerde ?" Korkak gözlerimi etrafımda gezdirdim,o sırada koridora benden 2-3 yaş küçük bir kız girdi.
"Nöbetçi geldi bak ona sorabilirsiniz."
Diyip hemen sınıfıma çıktım .Kimse yoktu bende fırsattan istifade sıraya kafamı koyup uyumaya başladım. Bir az sonra sınıfta bir gürültü oldu. Ve ardından Araf küfür mırıldandı. Ayak sesleri sanki buraya getiriyordu onu.
Ya da artık paranoyaklaşmaya başladım. Kafamı kaldırmakla kaldırmamak arasında kalınca ani bir cesaretle kaldırıp gözlerimle onu aradım.
Resmen daha 10 dakika önce verdiğim sözü çiniyordum. En sonunda gözlerim en arka sırada bulunca onu hemen önüme döndüm.
Bacaklarım çoktan titremeye başlamıştı bile. Saate baktığımda erken geldiğimi fark ettim. Sınıfa bir kaç kişinin gelmesi için dua ederken gene bir kaç küfür ve gürültü duydum. Refleks olarak arkaya dönüp bakardım ama dönmemek için resmen elimi kolumu cimcikliyordum. Tırnaklarımı elime geçirmiş öylece duruyordum. Gene bir kaç küfür duyunca dayanamayıp ağzımdan laf kaçırdım. "Yeter Be!"

Arkamı döndüğüm de karşım da sinirli hatta çok sinirli bir Araf vardı. Sıralar yerlerdeydi. "Salak mısın sen be?! Psikolojik sorunların mı var?!" Söylediklerim ve onun  ses çıkarmaması  ile daha çok cesaretlenip ayağa kalktım. Yanına gidecekken bir sırayı  daha yerle bir etti. Önümde duran sıraya bakıp az önce sıranın yüzüme ya da herhangi bir yerime gelip zarar verebileceğini düşündüm. Gidip yüzüne vurdum. "Ruh Hastası!"

Ne yaptım az önce ben..

"Hangi elinle vurdun yüzüme? "
"..........."
"Hangi elin dedim sana!!"
"So-sol elim"
"Güzel. ."  sol elimi tek elinin arasına alıp sıkmaya başladı ve bir an elime kan gitmiyor sanmıştım ama elimi bırakmıştı. Derin bir nefes alıp nefesimi ağlayarak bıraktım. Dışardan "açın "diye sesler geliyordu. Saate baktım ve zamanın geldiğini gördüm. Hemen elimin tersi ile göz yaşlarımı sildim ve Arafa acıyarak bakıp hemen sınıftan çıktım. Tuvalete gittim.  Elimi yüzümü yıkadıktan sonra sınıfa gittim.

*********************

Okul un bitmesine 3 ders kalmıştı. Hava da kararmaya başlamıştı. Sınıfa Araf'ın arkadaşları girdi Ve Araf'a birşeyler anlattılar. Hep birlikte sınıftan çıktılar. Bunca olaydan sonra, Araf'ın o kadar canımı yakmasından sonra hala çok meraklıydım. Ve bu merakım beni öldürecekti. Bende arkalarından gittim. Arka bahçeye  gidiyorlardı. Orda o gün kantinde Araf'ın yanında duran çocuk'la konuştular ve birlikte okulun çıkışına doğru gittiler. Bende arkalarından giderken bir el omzuma dokundu. Ben de refleks olarak arkama döndüm.
"Lütfen gitme!"
"Sende kimsin?"
"Ben Özge sen de Yağmur biliyorum. Yağmur onların arkasından gitme onlar çok tehlikeli. Sana zarar vere bilirler."

Bir an durup düşündüm.
"Hayır ben gidicem bana engel olma lütfen."
"Yağmur lütfen bak gitme "
"Özge gidicem lütfen "
"Peki ama bende gelicem"
Ne?!
"Hayır seni tehlikeye atamam."
"O zaman sende gidemezsin!"
Gidecektim,kararlıydım.
"Off tamam peki sen Bekir amcayi oyalarken bende kulübesine girip kumandayı alıcam."
"Tamam"
Özge bekçi bekir amcayi oyalarken bende kulübesine girip kumandayı aramaya başladım. Ve hemen buldum. Özgeye kaş  göz hareketleri yaptım ve yanıma geldi. Bekçi amca kulübesine girince hemen çıktık okuldan.

Hem onları bulmaya çalışıyorduk hemde konuşuyorduk.
"Neden beni durdurmaya çalıştın?"
"Onlar tehlikeli tipler. Bir nevi psikopat gibi düşün. Sen okulda yenisin. Ne yapabilirler sana bilmiyorsun.(sözünü bölüp kısa bir kahkaha attım )Neden gülüyorsun Yağmur doğru söylüyorum. "
Kafamı salladım ve Arafları aramaya koyulduk. Biraz ilerde kanlı bir gömlek gördüm ve Arafın olabileceğini düşündüm.

Hemen Özgeyi uzaklaştırmam gerekiyordu.
"Özge sen bu taraftan git bende burdan gidiyim burda buluşuruz?"
"Tamam kendine dikkat et"
"Sende"
Özge gittikten sonra bir duvarın arkasına geçip Arafları izlemeye başladım. Burdan çok güzel görünüyordu. Ama onlar da beni göre bilirdi. Kendimi gizlemem gerekiyordu. Araf önündeki çocuğa birşey söylüyordu. Çocuk cevap vermeyince yumruk atıyordu. Birden Araf çocuğa bir vurdu çocuk yere düştü düşerken böğürdü resmen. Bende çocuğu  öyle görünce küçük bir çığlık attım.
Mükemmel!
Atmaz olsaydım Araf hemen olduğum yere bakınca beni gördü. Ağzımı kapatmam çok geç bir hareket olmuştu. Araf bana doğru gelmeye başlayınca  ben de geri geri gidiyordum. En sonunda bir duvarda sıkıştırdı beni.
"Ne yapıyorsun bu saatte burda?"
"Ben şey "
"Ney yağmur ney ney?!Nerden öğrendin burda olduğumuzu? Cevap ver!"
Ben cevap verecekken arkadan bir ses susmamı sağladı

"Bırak onu Araf! Hemen şimdi bırak!"

"Düzenleniyor.."
"11.19.2016."