Oyun Bozan Hayat (DÜZENLENİYOR)

-53-Üzgünüm babamı düsünmeliyim.

Uzun ve Hüzünlü bir bölüm olacak,şimdi'den mendillerinizi hazırlayın . .
Şarkıyla dinlemenizi tavsiye ederim.

Multi-Berke

Çantamı kenara atıp "Hadi aşağı inelim." Dedim. Özge kafasını sallayınca birlikte aşağı indik. 3 gündür izleniyormuş hissi beni delirtiyordu. Araf yanımıza gelince "Yağmur gelsene." Dedi. Özge'ye bakınca kafasını salladı. "Efendim?" Dedim sevecen bir tonla. "Mertle konuşmanı istemiyorum." Elini tutup "Neden?" Dedim. "Istemıyorum,bu yeterli değil mi?"
"Ama-"
"Güzelim!"
Sesini yükseltince, "O benim çocukluk arkadaşım Araf! Derin gibi!" Bende biraz bağırmıştım . Araf kaslarını çattı . "Lan! Istemıyorum! Seni yanında görmek ıstemıyorum!"
"Araf elim."
Gözleri elime gidince sıktığını anlayınca birakti. "Sana seçim hakkı vermiyorum Yağmur,direk söylüyorum. Konuşmayacaksın,görüşmeyeceksin!"
Yutkundum .  "Olmaz.."
Gözleri bir noktaya takılınca arkama dönüp baktım. Çağlar...
"O piçle'de konuşuyorsun-"
"Kapat! Kapat beni bir odaya! Kimseyle konuşturtma görüştürtme! Tutsak,sadece senle konuşayım!"
Kolumu tutup kendine çekti, "Şansım olsa hiç beklemem hemen yaparım. Ama zamanı gelince oda olur. Şimdilik dediklerimle konuşma yeterli."
Kolumu çekip "Mantıklı  konuşan iki insan ne zaman olucaz?!"
Yüzüne yaklaşıp "söyliyim . Tavirlarin değişmediği sürece hiç bir zaman!"

Arkamı dönüp sınıfa çıktım . Zaten 2 ders vardı,çantamı alıp koridora çıktım.

Zaten sulu göz bir kızdım,iyice sulu göz oldum!  Özge ile karşılaşınca Özge kolumu tutup "Noluyor? Gene o salak birşey-"
"Ya,sonra konuşsak?"
"Nereye?"
Gözümü elimin tersi ile silip "Bilmiyorum,gidicem ışte."
"Hayır,gel sınıfa girelim konuşa-"
"Eve gidip uyurum Özge."
Özge sesini çıkartmadan onayladı .

Bu his,çok kötü.
Aynı Araf'ın trafik kazası gecirmeden önceki gelen his gibi. Gidip özür dilesem,?
Gurur değil bu,hep aynı şey oluyor.
Iki güzel söz,bir gülümseme,bir sarılma.
Bitti.
Hatasının farkına varsın istiyorum,o saydiklarimi böyle şeyler için kullansın istemiyorum.

Sonunda tutamadim göz yaşlarımı,saldım.

Söyleyecek pek bir söz yok. Ne dense az,boş. Bir değil,iki değil bu. Bıkma hiç değil! Bıkamam'ki. Alıştım . Ama üzülüyorum . Oda üzülüyor biliyorum. Sarhoş olduğu gün sanki başka birisiymiş gibi bana Arafi anlatmıştı . Onu'da canının yandığını,ağladığını biliyordum.

Yoldaki tüm insanlar bana garip bakıyorlardı. Eve gelince hemen odama çıktım . Sahilden geldiğim için saat 8'e geliyordu . Birazdan annemler gelirdi . Göz altlarım şişmişti,şimdi birde bir saat azar işticektim.

Anahtar sesi ile,bağırışma sesleri yükseldi . "Sana daha birşey demiyorum!" Annem'mi bağırıyordu?
Gözlerimi silip aşağı indim. "Sen hiç konuşma!" Diye bağırdı babam. "Anne,Baba?" Annem bana doğru dönünce gülümsedi,gülümsemesi çok durmadı yüzünde. "Sen ağladın'mı annecim?'"

"Noluyor Anne?" Babam anahtarı sinirle fırlatınca Annem bir yandan bana sarılıp bir yandan "Çocuğun yanında agresif agresif davranma!" Diye bağırdı . Annem'den ayrılınca Babam "Yağmur hemen odana çıkıyorsun." Annem'e bakıp kafamı sağa sola salladım. Annem göz yaşlarını hiçe sayıp gülümsedi "Hadi annecim odana."

"Ben çocuk değilim!"
Babam bana dogru dönüp bağırdı . "Bir kere de soz dinle! Odana çık dediysem! Odana cik!" Ilk defa bu derecede sesini yükseltmişti . "Olmaz!" Diye bağırdım . "Kızım hadi,cik" dedi annem. Babam annem'e kızıp "Anlamıyorum! Anlamıyorum." Babam masaya vurunca Annem, "Ne yaptığını sanıyorsun?!" Diye bağırdı .

"Ya yeter! Bağırmayın!" Diye bağırdım . "Sende başlama birde Yağmur."

Yutkunup, "Annem'e bağırma!" Diye bağırdım .  Annem beni yanına çekip "Biraz sarhoş annecim,ne yaptığını bilmiyor. " dedi. Omuz silkip "Genede bu bize bağırmasını gerektirmez!"
Babam "Ee!" Diye bağırıp tokat  atınca,tüm gün yaşadıklarım ve içimde tutuklarım göz yaşım ile dışarı çıktı. Ağlayarak dışarı çıktım. Ne-nefes alamıyordum. Disardaki rüzgar ile son duyduğum annemin "Kızım arkasından git!" Diye bagirmasiydi.