Chapter 22

67K 942 19
                                    


Chapter 22

Tamara's POV

I immediately run off the bar when they saw me. It hurts like hell when you found out that your sister and your boyfriend is doing something behind your back. I can't believe that her sister and her boyfriend can do this to her. I was betrayed.

Narinig ko si Jasper na tinatawag ako pero hindi ko ito nilingon, hindi ko kaya. Hindi ko kaya na harapin sya at makita ang pagmumukha nya. Parang pinipiga ang puso ko sa sobrang sakit at hindi ko alam kung anong magagawa ko kung sakaling makaharap ko si Jasper kaya mas mabuting lumayo na lang muna ako sa kanya at sa kapatid ko. Parang walang tigil sa pag-agos ang mga luha ko. Buti na lang paglabas ko ng bar ay nandyan pa rin si Damon at naghihintay sa akin. Sumakay agad ako sa kotse nya at sinabihan ko sya a ilayo ako sa bar, he immediately starts the engine and drive off the place. Ngayon ay nakatigil kames a isang malawak na parke, nasa loob kameng dalawa ng kotse at namumugto na ang mga mata ko sa kakaiyak at naubos ko na rin ang tissue ni Damon dito sa sasakyan nya. Tahimik lang si Damon, hinayaan nya lang akong ilabas lahat ng sama ng loob ko, lahat ng iiiyak ko. Halos mahigit isang oras din ako umiyak at pati ang panyo ni Damon ay nagamit ko na rin para sa mga luha ko, I felt tired, so tired of everthing that I discovered tonight.

Mugtong-mugto na ang mga mata ko at wala ng halos gustong lumabas na mga luha sa aking mga mata. Halos parang sirang plaka na paulit ulit na nag-pi-play sa utak ko ang nangyari kanina, ang kalaswaan na ginawa ni Cassandra at Jasper.

Ubos na ang mga luha ko pero hindi man lang nabawasan ni katiting ang sakit na nararamdaman ng puso ko. Sobrang sakit. At sobrang nagpapasalamat ako dahil kung hindi kay Damon ay hindi ko malalaman ang totoo, hindi ko alam kung paano nya nalaman ang tungkol kila Cassandra pero ang mahalaga ay alam ko na ngayon ang katotohanan.

Hindi ako makapaniwala na ang dalawang taong mahal ko at pinahahalagahan ko ay magagawa sa akin ito. Halu-halong tanong ang tumatakbo sa isip ko ngayon.

Bakit nila ginawa iyon?

Kelan pa nila ginagawa iyon sa likod ko?

Am I not worth it of some respect?

Hindi na ba ako mahal ni Jasper? o minahal nya ba talaga ako?

Dahil ba hindi ko lang magawang ibigay ang sekswal na pangangailangan nya ay hinanap nya na ito sa iba? at sa dinami-dami ay sa kapatid ko pa?

Bakit? Bakit? Bakit?!

At ang kapatid ko ay pumatol din sa boyfriend ko.. alam nyang boyfriend ko pero nagawa pa rin nyang ahasin sa akin. Sobrang sakit, parang nagkanda durog durog yung puso ko, sobrang bigat sa dibdib. May nagawa ba akong mali kaya nagawa nila ito sa akin? Nagmahal lang naman ako pero bakit ganito? Pinagkatiwalaan ko sila.

Mali ba na maniwala sa kahalagahan ng pagka birhen? Mali ba na gustuhin kong ibigay ang pagka babae ko lalakeng mahal ko pagkatapos naming makasal? Mali ba na pigilin ang sarili at huwag magpadala sa bugso ng damdamin? Ginawa ko lang naman yung alam ko na tama, ginawa ko lang naman kung ano yung pinaniniwalaan ko, kasi akala ko na kahit hindi ko maibigay muna ang sarili ko kay Jasper ay sapat na na nararamdaman nya at nasasabi ko na mahal ko sya. Alam ko naman na hindi ako katulad ng nakararaming babae ngayon na sunod sa uso, mula sa paniniwala, sa pananamit at sa galaw.

Is that wrong?

Kailangan ba talaga ibigay mo na agad ang sarili mo sa iyong kasintahan kahit hindi ka pa handa? Will that make a change if I gave myself to Jasper? Will that make him faithful to me? Will that make him love me whole heartedly? Will that make him love only me? Look only to me? And will make him stop doing her sister.

This is all making me feel crazy, making me feel so tired. Making me feel so low.

Two hours passed.

"Are you feeling a bit okay now?" he said with full of concern and handed her a bottle of water. Umiling sya at inabot ang tubig saka uminom.

"You'll be fine, maybe not now but definitely you'll be okay." Pilit naman ngumiti si Tamara.

"Thank you Damon, thank you for showing me the truth." At nag-garalgal na naman ang boses nya.

"There's nothing to thank for, you need to know the truth that's why I showed it to you. Even if it will hurt you, but now looking at you in this state makes me so mad. Jasper's a f-king jerk for doing this to you, for making you feel this way." There's anger in his eyes.

"But at least I'm already free, free from their lies." Pilit na pinapasigla ang sarili pero halatang sobrang sakit at lungkot ang nararamdaman nito.

"Would you still like to go home now? Or you want to go somewhere else? And you don't have to worry about your things in Laguna, ako na ang bahala dun, ipapadala ko na lang sa bahay nyo." Tumango naman si Tamara.

"Pwede bang ihatid mo ako sa bahay ng kaibigan ko? Doon na lang muna ako magpapalipas ng gabi, hindi ko pa kasi kayang harapin si Cassandra." Malungkot na sabi ni Tamara.

"Okay." At hinatid ni Damon si Tamara sa bahay ni Yelena.

Nagulat si Yelena sa pagdating ni Tamara pero hindi ito muna nagtanong at pinatuloy na lang sya, she can feel that there's something wrong with her. Sinabi ni Tamara na bukas na lang nya iku kwento ang lahat at sumang ayon naman ang kaibigan nya. Ng tignan nya ang phone nya ay puro mga text at calls from jasper and cassandra pero hindi nya ito nireplyan at minabuting patayin ang phone. Hindi nya pa kayang makipagusap sa mga ito. She just texted her parents na bukas na sya makakauwi. She wanted space, she wanted to think things out. She's so tired of everything that happened tonight and just wanted to rest, huwag munang isipin ang mga nangyari.

To be continue...

Vote and comment please. Thank you.

A/N: This chapter is dedicated to @llehcirymkoladnu . Thank you, specially for leaving your comments on my story. =) 

Passionate DesireTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon