Their Mischievous Heartbeats (BTS V FF //Completed)

Heartbeat 40 Adrian's

Warning: SPG sa lenggwahe

Heartbeat 40

Pangako

"You really like that girl, huh?" Sabi ni Rhein habang nakatingin ako sa kinalulugaran ni Jazz sa kabilang table. I can't help but to admire her natural look. Her bare face. She doesn't ware make-up or even lipstick. Her natural perfect eyebrows and chinita eyes is just so damn attractive. And when she smiles, damn, I can forgot that I'm waiting for my girl abroad.

"Yes, dude. Look at her. She looks so innocent and pretty." Sagot ko. Hindi pa rin mawala ang tingin sa kanya.

I always visit this cafe even it's meters away from my house and even in school just to saw her. My bestfriend Niccolo told me that she's always here with her bestfriends. Mula noon ay dito na ang naging tambayan namin.

"You want to know her name? I can ask Juliet for you. Classmate niya ang mga iyan." Ani Niccolo habang nakatingin rin sa tatlo. Juliet is his girl for the month. Tangina rin niyan kapag nagpapalit ng babae. Parehong-pareho sila ni Rhein.

"No need. I can ask her straight." Nakangisi akong tumingin sa kanila. Kaya ko 'yan. I can see that she's looking here time to time.

"Jazz. Her name is Jazz." Napatingin ako kay Rhein nang sabihin niya iyon. Nagkibit balikat lang siya.

"How did you know?" Niccolo asked.

"I... I heard Clara mentioned her name." Nag-iwas siya ng tingin atsaka binalingan ang kanyang phone.

"Jazz.." I whispered.

Hindi ako mapakali noong araw na iyon dahil nalaman ko na ang pangalan niya. Noong first year pa lang ay napapansin ko na siya. I once saw her on our club. 'Yun nga lang ay tila mailap at hindi ko napagtanong ang kanyang pangalan. Then the next year, hindi ko na talaga siya nakita sa club na iyon. Nalaman ko na lang na kasama pala ni Rhein si Jazz sa theater club.

Third year nang naging madalas ang pagkikita namin. Minsan ay kasabay pa ng section namin ang section nila sa paggamit ng court. Nakikita ko siyang nakasuot ng maikling short at fitted na sleeveless shirt bilang attire. Hindi ko maitatangging may maganda siyang katawan.

"Damn you, Rhein. Pati ba naman ikaw nahuhumaling na sa crush ni Adrian?" Matawa-tawa si Niccolo nang mahuli itong nakatingin din sa tinitingnan ko. Napangiti ako.

"Gago. I'm just checking if she really has damn legs. And I found out not. Mas maganda ang legs noong president nila."

"So kay miss president ka ngayon? I'll bet hindi mo siya makaka make-out ngayong araw." Nagtawanan kami nang umusok sa galit ang ilong ni Rhein.

"Wala akong sinabi. Tangina mo, delos Santos."

Fourth year nang malipat kami sa first section kung saan si Jazz. Iyon ang naging sign ko para tuluyan na siyang pormahan.

Mukhang hindi pa rin naman babalik si Elise sa bansa.

Matapos ang game namin sa court ng Kroner University ay nakita ko siyang naghihintay sa gate. Bumaba ako sa sasakyan at nilapitan siya. Halata sa kanya ang pagkagulat. I smiled at her. Kinausap ko pa siya no'n saglit hanggang sa nakuha ko ang numero niya. Halos mapasuntok ako no'n sa hangin. I never thought that this would be easy. Akala ko'y snob at mataray ang babaeng iyon dahil minsan ko na siyang nakitang taasan ang kilay ng ibang players na nanghingi ng number niya. Pero ngayon iba. There's a possibility that she likes me.

Nagkatext kami. Araw-araw, walang palya ko siyang tinext at binati ng kung ano-ano. I sometimes call her. Halata namang napapasaya ko siya.

"Tinamaan ka na? How about, Elise?" Nakakunot ang noo ni Rhein nang sabihin ko sa kanyang iba na ang tingin ko kay Jazz. Niyaya ko siyang makipag-inuman sa unit niya. Hindi pwede sa bahay. Baka magalit si mommy. Hindi niya alam na umiinom ako kahit walang okasyon.