43.BÖLÜM

20.7K 917 96
                                    

Merhabalar! Sizlere bol mutluluklu, bol kahkahalı bir hafta sonu diliyorum <3

Bu bölümü de güzel düşünceleriyle beni çok mutlu eden (CanselOlgun)'a ithaf etmek istiyorum :) Çok teşekkür ederim! Kocaman öpücükler, kucak dolusu sevgiler <3 :*

Keyifli okumalar dilerim :*

****

Lacivert çarşafların arasında huzurla uyuyan sevgilimi bir kez daha içimi çekerek izledim. Yıllarca bu manzarayı bıkmadan, usanmadan izleyebilirdim... Benim, kalbimin özel adamı...

Kirli sakallı yüzünde yavaşça parmaklarımı gezdirdim, sakallarının sertliği tenimi karıncalandırdı. Kafamı yüzüne doğru yaklaştırarak dudaklarımı tenine sürttüm, kokusunu ciğerlerime doldurdum. Boynun girintisine kafamı gömdüm ve kollarımı boynuna doladım.

Kollarımın arasındaki koca bedenin yavaş yavaş hareketlenmesiyle uyanmaya başladığını hissettim. Kendince boğuk boğuk mırıldandı, gerinmeye çalıştı. "Güzelim..."

"Günaydın." Tüm neşeli sesimle beraber yanağına büyük bir öpücük kondurdum. Beni kendine daha çok çekerek gövdesine yapıştırdı.

"Bu güzel ziyaretini neye borçluyum?" Kolları arasında kıkırdayarak başımı geriye attım, göz göze gelmiştik.

"Sana sürpriz yapmak istedim... Hem de uyandığında ilk beni görmeni istedim." Yüzümde, saçlarımda dudaklarını gezdirdi... 

"Çok güzel yapmışsın o zaman." Sözlerinde sonra dudaklarını hafifçe dudaklarıma değdirdi. Burnunu boynuma gömerek kokumu ciğerlerine doldurdu...

"Şirkete gitmemize tam olarak bir buçuk saat var. Duş alacak mısın?" Olumsuz anlamda kafasını sağa sola salladı.

"Kahvaltımızı yaparız, çıkarız." Önce şakaklarıma sonra da alnıma küçük öpücüklerini bırakıp yataktan kalktı.

"O zaman sen hazırlan, ben de bir mutfağa bakayım."

"Tamam güzelim birazdan yanındayım."

Pars'ın odasından çıkarak mutfağa indim. 

Masaya kahvaltılıkları yerleştirip, çayı demlediğimde Pars gelmişti.

"Yeşil zeytinli ve biberli omlet yapabilirim, ister misin?" Pars gözlerini inanamadığını belirterek yüzümde gezdirdi.

"Yok güzelim. Şimdi hiç başımıza iş çıkarmayalım."

"Pars! Dalga geçme benimle elbette yapabildiğim yemekler var. Sen otur, ben hemen yaparım." Yüzündeki muzur gülümsemeyle beraber masadaki yerini aldı.

Buzdolabından aldığım malzemelerle omleti yapmaya başladım.

"Atakan uyuyor mu?"

"Bu sefer senden erkenciydi. Beraber bahçede kahve içtik sonra çıktı. Bir arkadaşıyla işleri varmış." Anlayışla kafasını salladı. "Bu arada dünkü teklifini annemlere anlattım..."

"Tepkileri nasıldı?"

"Güzeldi yani beklediğim gibiydi..." Omletin pişmesiyle ben de masadaki yerimi almıştım.

Pars masadaki elime uzanarak yüzüğümden öptü... "Kokusu enfes... Ellerine sağlık güzelim, evlendiğimizde de her sabah yapabilirsin."

Yüzümde derin bir gülümsemeyle onun o toprak kokulu gözlerinde kayboldum. "Büyük bir zevkle yaparım."

"Ne zaman evlenelim? Beni çok bekletmezsin değil mi?" Sözleri üzerine kıkırdayışımı bastıramadım.

"Bilmem... Yazın ortası gibi hem o zamana kadar her şey hazırlanır."

AŞKA ESARETHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin