AŞKA ESARET

47.BÖLÜM

Merhabalar! Herkese bol kahkahalı bir hafta sonu diliyorum <3 Şimdi burada olanlara bir de iyi geceler diliyorum <3

Görsel kısmında yine benim bayıldığım bir afiş var. Yapan kişiye de bayılıyorum pek tabii ;) Çok canım Güvercin'im (mitolojikbiri) yaptı, ben de aşık oldum! Ellerine, emeğine, kalbine sağlık. Çok teşekkür ederim <3 Seviyorum! Bu bölüm sana <3

Keyifli okumalar dilerim! <3

****

Sıcak kahvelerine doğru çekilirken bir kez daha gülümsedim. Nikah tarihimizi sonunda almıştık... Temmuza adım atmıştık, evlenmemize bir ay dört gün kalmıştı. 10 Ağustos'ta artık Parsla evli olacaktım. Hala inanmakta güçlük çekiyordum. Düşüncelerimden; "Çok az kaldı güzelim." Diyen yumuşak sesiyle sıyrıldım.

Elini belime yerleştirdiğinde adımlarım adımlarını takip etti ve arabaya geçtik. Eşyaları yerleşmiş olan evimiz sıradaki durağımızdı... "Gelinliğinin son durumu nasıl? Malum göstermiyorsun." Sesinde yalandan bir kızgınlık vardı. Kıkırdadım.

"Çünkü sürpriz olsun istiyorum sevgilim ve gelinliğimin bitmesine az kaldı." Gözlerim yan profilinde gezinirken gülüşü yüzünü sardı.

"Öyle olsun bakalım..." Sözlerinden sonra arabada derin bir sessizlik hüküm sürdü. Bu dinlendiren sessizliğe karşı kalamayarak gözlerimi kapattım ve başımı arabanın camına yasladım. Bu sırada Pars'ın sıcacık eli dizimi bulmuştu...

Evimize seçtiğimiz eşyalar yerleştirilmişti, düğünümüzün yapılacağı yeri seçmiştik, nikah tarihimiz alınmıştı. Bir tek kına gecesi organizasyonu ve gelinlik kalmıştı. Kına gecesi zaten Mor Salkım'da olacaktı. Öylesine az bir süre kalmıştı ki yüreğim kıpır kıpırdı...

Araba yavaşça evimizin sokağına girerken kalbim heyecanla çarptı, Pars bunu fark etmiş gibi dizimi hafifçe sıktı. Arabayı evin otoparkına park ettiğinde hızlıca arabadan indim.

Bahçedeki hızlı adımlarımı Pars'ın büyük adımları yakalamıştı. Bir elini belime yerleştirerek beni kendine yasladı.

Verendayı geçip evimizin beyaz eskitme kapısını araladığımda burnuma yeni boya kokusu doldu.

Adımlarım salona yöneldiğinde gözlerime inanamadım... Tahminimden çok daha güzel olmuştu. Salonda bulunan arka bahçeye açılan kapıyı açtığımda tertemiz bir hava burnumu, kuş sesleri ise kulaklarımı doldurdu.

Kırmızının ve beyazın ağırlıklı olduğu salonumuzda bir kez daha gözlerimi gezdirdim ve bakışlarımı Pars'a çevirdim.

"Çok güzel olmuş." Sıcacık, öpülesi gülümseyişi yine yüzünü sardı.

"Bence de. Diğer odalara da bakalım." El ele diğer odaları da gezdiğimizde sıra yatak odamıza gelmişti.

Kapısını yavaşça aralayarak odamıza girdim, Pars da peşimden girmişti.

Odamızın tek bir rengi vardı o da; beyazdı. Beyaz cibinlikle süslenmiş yuvarlak yatağımıza oturarak odayı inceledim. Pars da bu sırada dolapları kontrol ediyordu. Başımı geriye attığımda yatağımızın üstündeki aynada kendimi gördüm, bunu bilmiyordum. "Ayna detayı güzel olmuş."

Adımlarını yatağa yönelterek yanıma oturdu. "Bizi izlemek güzel olacak." Bir elini saçlarımda gezdirerek omuzlarıma dökülen saçlarımı geriye attı. Koca elini yavaşça yanağımda gezdirdi. İki avucu da yüzümü sararak yüzünü yüzüme yaklaştırdı. Dudakları tatlı bir sakinlikle dudaklarımı kavradı. Dişleri yavaş yavaş dudaklarımı süpürdü.