I want to plug this story (not mine) entitled "Captured". It is written by gzbabeeee
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
It's a good one-shot! I recommend that you should read it❤❤
**** Chaerin's POV
"Hoo~" sabay ihip sa mga palad ko. Nilalamig ako eh. Di ko alam kung malakas lang ba talaga ang aircon o kinakabahan na ako.
Pero, tingin ko, kaba na 'to eh >_<
"Okay ka lang?" tanong ni Jiyong. Tumango naman ako.
Kinuha naman niya ang kamay ko at nilagay sa pisngi niya. "Wag kang kabahan. I'm here. Akong bahala sa'yo." I sighed in relief.
"Hay, oo na nga. Pero, promise mo ah? After nito, magkukwento ka na sa akin?" sabi ko. Sabi niya kasi, tinatamad daw siya magkwento kung paano niya naalala lahat. Mas mahalaga daw eh, magkasama na kami ngayon.
Loko diba? Pinakilig pa ako para lang maiwasan yung mga tanong ko.
"Magstart na daw po in five minutes." nakangiting sabi ng isang staff sa amin.
Tinanguan lang namin siya.
Kinakabahan ako.
Maya-maya pa, tumayo na kaming pareho ni Jiyong para pumasok sa mismong set. Lalong nadagdagan yung kaba ko nang makita ko kung gaano karami ang audience na manunuod. What more pa kaya ang manonood nito sa tv? Live pa kami!
Pinakilala na ng host si Jiyong habang ako naman nginitian lang niya. Di pa niya ako kilala siyempre.
"Goodevening to the both of you." pormal niyang sabi at naupo kaming tatlo. Magkatabi kami ni Jiyong at katapat naman namin siya.
"Sa pagkakaalam ko, first time niyong dalawa dito. Even Jiyong, dahil madalas tinatanggihan mo ang alok namin sa pag-interview sa'yo." natatawang sabi ng host.
Tinignan ko naman si Jiyong na parang nagsasabing 'tinatanggihan-mo?'
Ibang klase ang lakas ng loob nitong lalaking 'to. Ang dami-daming naghahangad na makita sa tv tapos siya tumatanggi-tanggi lang.
"But first, introduce yourself, Miss?"
Huminga ako ng malalim. Bubuwelo lang..
"I'm Chaerin Le--"
"She's Chaerin Kwon, my wife."
Sari-saring reaction naman ang natanggap namin sa mga nanunuod. Maging ang host, mukhang shock na shock.
Tumikhim naman ang host at sumeryoso bigla. "Anyways, let's go to the main issue." napaayos naman ako bigla ng upo. Yung kaba ko bumalik.
"Totoo ba na dapat ikakasal si Chaerin sa ibang groom, but hindi ito natuloy?"
"That's...true. She was actually fixed marriage with other man." si Jiyong na ang sumagot.
"So it means, no string attached? No affection between you and the said guy, Chaerin?" sa akin naman bumaling ang host.
"Business matter kasi kaya nagkaroon ng gano'ng kasunduan between our families. But he used to be my friend." Used to be? Ugh. Anong klaseng sagot yun?! Nakakainis naman, bakit ba ayun pa ang sinabi ko?
"Let's make it clear para sa lahat ng nanunuod at nakikinig sa atin ngayon. Totoo ba na hindi natuloy ang kasal dahil kay Jiyong?"
"Obviously, Yes. We're now married." sabi ni Jiyong with a 'duh' tone.
Gusto ko siyang sikuhin ngayon. Attitude. Attitude!
"Nabanggit niyo kanina na kasal na nga kayo. When did it happen?"
"Same day ng dapat na kasal na ko." sagot ko. Baka maunhan pa ni Jiyong ng pamimilosopo.
"You mean, the articles about Jiyong coming in your wedding day is true? Na tinakas ka niya at nagpakasal kayo after?"
"Hindi niya ako tinakas. Kusa akong sumama. Dahil yun ang gusto ko." sagot ko. "I love him. At kahit pa ikasal ako sa iba, si Jiyong lang ang mamahalin ko."
Napangiti naman ang host sa akin. "So I guess, that's what true love means?"
"Great Love." sabay naming sabi ni Jiyong kaya nagkatinginan kami bago tumawa.
He held my hand and kiss it in front of everyone.
"To Everyone, I want to announce, that officially, I am now married with this woman. She's Kwon Chaerin. My Life."
My Life? Diba dapat My Wife? Pero, pwede na rin. Mas gusto ko nga 'yon eh.
***
"So, now what? Date tayo?" napatingin naman ako kay Jiyong. "Date? It's almost 9PM." sabi ko.
Ang tagal kasi ng interview kanina. No, actually, hindi naman yung interview yung matagal. Kundi yung picture taking kasama yung mga fans ni Jiyong. Yup, pati sa akin nagpapicture sila. I'm not into fame. Pero nakakaoverwhelmed lang, they are happy for us.
Sana si Daddy din.
"Anong iniisip mo?" tanong ni Jiyong.
"Iniisip ko lang, ano na kayang nangyari kay, Dad after nung incident na yun. Is he okay? Pero paanobkung hindi pala? Paani kung nang dahil sa ginawa ko, masira ang kompanyang pinaghirapan niya?" nag-aalala kong sabi. He's still my father after all.
"You want to see him?"
"Pwede ba?" tanong ko. "Ikaw, nasa sa'yo naman. He's your Dad though."
"Saka na lang siguro." sabi ko at huminto sa paglalakad. Yup, naglalakad lang kami ngayon. Without disguise and such. Para saan pa? Alam naman na ng lahat kung anong meron sa amin ni Jiyong. It's now legal and official.
"Saka na lang? Bakit, ayaw mo ngayon?" huminto na rin siya sa paglalakad at inakbayan ako.
Naglakad kami habang nakaakbay siya sa akin. Hanggang sa makarating kami sa tapat ng bahay. Pinahatid na lang niya yung kotse niya dahil gusto niyang maglakad-lakad kaming dalawa.
Pagpasok namin ng kwarto, agad niya akong sinandal sa dingding at hinalikan.
"Let's just enjoy the moment. Yung tayo lang." I said after he broke the kiss. "Hayaan muna natin silang magkagulo..." sabi niya. I also heard his soft chuckles. Tapos hinalikan niya ulit ako. Pero di kagaya ng isa, mas malalim at puno ng pagmamahal.
He then kiss me down to my neck..
"I love you, Jiyong."
"I love you more...more than everything. I love you most..of all."
Unti-unti, naramdaman kong nawawalan na akong saplot sa katawan. Pero imbes na lamigin, mas lalo lang nag-init ang pakiramdam ko.
We're not angel. Saints neither. But together as one, we gone it up to heaven.
