Bakit kaya ganun?
Masaya naman ako ng Single ang peg ko.
Masaya ako kahit na kasali ako sa Ayoko ng Boyfriend Society expiration date ERROR 404.
Masaya na ako sa mga kaibigan ko.
Masaya na ako na napapasaya ko ang mga kaklase at mga best friends ko.
Alam ko masaya ako.
Kaya nga nandidiri ako dun sa mga couple sa room.
Pero minsan napapaisip ako.
Nandidiri ba talaga ako o bitter lang ako?
Inggit lang ako?
Masaya naman na kasi talaga ako, pero hindi ko rin mapigilan ang sariling maisip..
Masaya ba talaga ako o nililibang ko lang sarili ko?
Dahil kahil pala masaya na ako 'di ko maiiwasan na maiingit. When it comes to reading books, I can't help myself but to feel envy.
Ganun ba talaga kapag inlove? Whatever it takes, gagawin mo ang lahat?
Minsan nga I can't help myself, but to think
"Ganun ba nararamdaman nila?"
"Ganun ba kapag inlove?"
"Ganyan din kaya sila kasaya?"
"Happy ending din kaya sila?"
Pero bakit pagdating naman sa real life naiisip ko
"Ayoko na pala"
"Makaka-distract lang yan".
Kasi kahit anong close ko sa lalake wala eh. Wala naman pinagkaiba pagclose ka sa babae. Bakit nagiging inspirasyon nila ang mga boyfriend nila kung pwede namang sila Taylor o Demi ang maging inspirasyon?
Pwede namang pamilya mo ang inspirasyon?
Bakit nagiging inspirasyon ang boyfriend kung kahit kaibigan lang siya eh pwede mo siyang maging inspirasyon?Feeling ko tuloy abnormal talaga ako.
Kasi kahit naman kilala ko na kung ano at paano kumilos ang lalake parang wala namang dating.
O dahil masyado ko na sila kilala kaya parang wala na lang?
Kasi kahit alam kong gusto ako ng isang lalake walang ilang factor. Normal naman kasi yung magkagusto diba? Siguro dahil alam ko na rin kung paano gawing comfortable ang isang tao.
Masyado akong nasanay.
Kaya minsan naiisip ko na lang "may makakapagpatibok pa ba ng puso ko kung masyado ko ng kilala ang katauhan ng isang lalake?"
Meron pa kayang taong may ugaling hindi ko alam? Yung mga pagkaabnormal din na makakapagpa-curious sa akin?
Haay.
Minsan talaga naiingit ako pero di ko naman maiwasang di mapaisip.
Bakit ba kailangan pang magkaroon ng boyfriend kung kahit friends lang kayo ay nagkakaintindihan naman kayo?
Pero sabi nga nila
"Hindi mo kami maiintindihan dahil hindi mo pa nararansan"
Ang tanong gusto ko bang maranasan?
If ever bang mainlove ako maiintindihan ko sila?
Ako nga pala si Miruchan Chua. Ang babaeng walang alam sa mga ganyan.
-----------------
"She's not just afraid, because she's also clueless. She may know how people move and think, but she's so clueless when it comes to herself. She focus too much in other people that she doesn't know anything when it comes to herself and I want to change that. Because I know she feels something for me"
But can I wait? I know myself. I'm very impatient. I don't like waiting, but she changed me. She made me realize the real value of waiting. Because now I know, she's someone worth waiting for.
BINABASA MO ANG
If I ever Fall In Love(Editing)
Teen FictionSi Miruchan ay isang babaeng gusto malaman kung paano ang mainlove. Ang tanong maiinlove kaya siya? Magugustuhan ba niya? O magsisisi siya na ginusto niya pang malaman kung paano ang mainlove?