Look Into My Eyes 2

♡ Chapter 42 ♡

|| Irene's POV ||

"Kasalanan mo kasi toh eh!"

"Ako?! Bakit naman ako?!"

"Kung sana hindi mo siyang tinawag na malandi, edi sana hindi siya maaksidente!"

"Ako lang ba may kasalanan dito?! Kayo din naman eh!"

"Pero hindi siya naaksidente pagkatapos nun, atsaka nagsisisi naman kami eh!"

"Fck, sa tingin niyo hindi ako nagsisisi?! Dahil sa nangyari sa kanya, gusto kong suntukin yung sarili ko para magising naman ako sa kagaguhan ko!"

Minulat ko naman ng dahan dahan ang mata ko dahil sa ingay na naririnig ko sa paligid. Nang maimulat ko tuluyan yung mata ko, may nakita akong pitong lalaki atsaka apat na babae na parang naguusap usap. Yung isang lalaki nakatayo habang yung anim, nakaupo sa isang sofa na malapit sa pinto. At nakatayo naman lahat ng apat na babae sa kabila ko na malapit sa bintana.

Nang makaramdam silang lahat na nagising ako, agad silang napalingon sakin atsaka mabilis na lumapit yung lalaki na nakatayo sa gilid ko at hinawakan yung kamay ko.

"Irene! Mabuti naman at nagising kana! God knows kung pano ako mag alala sayo habang tulog ka, sorry sa mga si-"

"Sino ka?" biglang sabi ko kaya nabitawan niya yung kamay na hawak ko at sabay namang lumapit sakin yung apat na babae.

"Unnie? Wag ka namang magbiro ng ganyan oh, kung nagpapanggap ka na wala kang maalala dahil galit ka samin, sorry na! Hindi lan--"