Neva öğretmen olan genç bir kadındır. Aşık olarak evlendiği adamın kendini aldatması üzerine bir boşanma olayı yaşar. Üstelik kocasının Neva'dan ayrılmasına neden olan hayatlarını etkileyen bir hastalığı vardır. Bunca umutsuzluk içinde Neva bir daha...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
2012, Kış-Aralık
Yavaşça elimdeki karta yeniden baktım. Numarasını kaydetmeli miydim? Yavaşça sessiz eve baktım. Az sonra Demet gelecekti. Sınavlarla ilgili ortak çalışma yapacaktık.
Mutfağa giderek kahve kavanozunu çıkardım ve su ısıttım. Aklım ise çok karışık şeyler ile meşguldü. Mehmet'i arayıp Koray ile ilgili yanıt aramalı mıyım? Ya da neden bu ilgimi fazla çekiyor?
Çalan kapı ile suyun altını kıstım ve kapıya koştum. "Ben geldim hocam," dedi Demet elindeki poşeti havaya kaldırarak. "Gel hocam gel," dedim yana kayarak. O içeri girince kapıyı kapattım ve yeniden mutfağa gittim. Demet kalın paltosunu çıkarınca mutfağa geldi ve poşetteki kuru pastaları çıkardı.
On dakika içinde kahve ve kuru pasta ile salondaki geniş koltuklardaydık. "Not ortalaması çok düşük. Sekiz kolay iki zor soralım," dedi Demet. Başımla onay verdim.
"İzleyecek bir şeyler açsana," dedi televizyona bakarak. "Sen açsana çok yorgunum," dedim ve başımı koltuğa yasladım. Demet üşenmeyerek ayağa kalktı ve televizyonun yanına gitti. Açtı ama eline aldığı beyaz kağıt beni yerimden hoplattı.
"Uzman diş doktoru. Koray," dedikten sonra hızla telefonunu çıkardı ve ben yanına gidemeden ara tuşuna bastı. "Demet saçmalama! Demet!" dedim gözlerimi büyüte büyüte. Ancak telefondan benim dahi duyduğum 'Alo' sesi beni durdurdu. Açtı.
"Koray bey?" dedi Demet ve kocaman bir gülümseme takındı. "Duyduğuma göre doktormuşsunuz, baya da uzmanmışsınız işinizde," dedi yeniden ve uzattığım elime vurdu. Diğer elimle hızla telefonu kaptım ve Demet'e tekme attım.
"Alo?" dedim ve gözlerimi kapattım. Ah rezillik. "Neva, sen misin?" dedi Koray. Sesimi hemen tanıdı.
"Evet benim. Arkadaşım biraz içti de kusuruna bakma," dedim ve Demet kaşlarını çattı. "Önemli değil, bu senin numaran mı?" dedi keyifle. Sesinden gerçekten keyif akıyordu. Gecenin on ikisinde.
"Hayır arkadaşımın," dedim ve biraz durduktan sonra, "İlaçlar için teşekkür ederim. Biraz geç oldu ama," dedim. Yaklaşık beş gün kadar.
"Rica ederim. İyileştin değil mi?" dedi ve sonra nasıl durduğunu hayal edemediğim bir şekilde, "İstersen ilaçların içerikleri hakkında konuşurken çay içebiliriz," dedi.
Neredeyse kahkaha atıyordum. Ama neredeyse. "Bu ilaçların senin ilgi alanına girdiğini sanmıyorum Koray," dedim ve ona ilk kez sadece adı ile seslendiğimi fark edince başımı eğdim.
"Her ilaç benim ilgi alanıma giriyor. Özellikle grip ile ilgili olanlar," dedi sınırları zorlayarak. Demet hızla telefonu kaptı ve kulağıma eğildi. "Kabul etsene kızım. Yoksa ben kapacağım adamı."
Buna göz devirdim ve telefonu aldım. Biraz da Demetten uzaklaştım. "Pekala. Nerede konuşuyoruz?" Büyük ihtimalle dudağını ısırdı şu an.
