Neva öğretmen olan genç bir kadındır. Aşık olarak evlendiği adamın kendini aldatması üzerine bir boşanma olayı yaşar. Üstelik kocasının Neva'dan ayrılmasına neden olan hayatlarını etkileyen bir hastalığı vardır. Bunca umutsuzluk içinde Neva bir daha...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
2013, Kış-Ocak
Yavaşça Demet'in gösterdiği elbiseye baktım. Fazla abartılı bir dekoltesi vardı, üstüne çok parlaktı da. Ve rengi... Kırmızı.
"Sence de fazla değil mi?" dedim umutla. Demet elbiseyi indirdi ve anında itiraz etti. "Hayır Neva. Senin rengini açar bu."
"Rengimi ve göğüslerimi," dedim ve göz devirdim. Hiç sevmem böyle kıyafetleri. En fazla sırt dekoltesi giyiyorum. "Eh canım, o göğüsler gerektiğinde açılmak için var. Mesela Koray ile ilk yılınızı kutlandığınız yemekte," dedi Demet ve sırıttı.
"Hadi ama Koray bunu önemsemez," dedim arkamı dönerken.
"Erkekten bahsediyoruz Neva, tabi ki önemser."
Yan raftan güzel bir mont beğenip elime aldım. Kamuflaj desenliydi ve asker yeşili renkteydi. Çok hoşuma gitmişti. "Bunu alacağım," dedim. Demet somurttu ve elindeki elbiseyi yerine astı.
Alışverişe çıkma nedenimiz Demet'e bir şeyler almaktı. Ali ile yakında ilk ayları dolacaktı. Bu yüzden elbise bakıyordu. Sonra birden ilgi bana kaydı ve bana elbise bakmaya başladı. Her zamanki Demet.
"Bir de şapka mı alsak Neva?" dedi Demet kolumdan tutarak. "Tamam alalım," dedim ve sürüklediği yerdeki şapkalara bakmaya başladım. Demet biraz acele ile bana bir iki şapka gösterdi. Şapkaları bana verdikten sonra bir şeyler mırıldandı ve kapıya doğru baktı. Kaşlarımı çatarak baktığı yere bakınca durdum.
"Koray?! Sen nasıl geldin? Bacağın?" dedim telaşla kapıya giderken. Koray hala alçıdan kurtulmamış bacağı ile yanıma geld, Ali ile birlikte.
"Sakin ol Neva. Yarın çıkacak zaten alçı. Evde oturmaktan sıkıldım," dedi Koray ve elimdeki mont ve şapkaya baktı. "Hoşgeldin enişte. Zor oyaladım valla. Şurada bir kırmızı elbise beğendim onun için ama istemedi," dedi Demet ve sevgilisinin koluna girdi. Vay canına, artık Koray ile iş birliği yapıyor.
"Kırmızı mı?" dedi Koray kaşlarını kaldırırken. Göz devirerek içeri girdim. Katır gibi bu adam. Boşver Neva. Kasaya doğru gidiyordum ki Demet elbiseyi Koray'a gösterince durdum ve tepkisini izledim. Çok memnun gibi değildi, benim gibi.
"Bu biraz, nasıl desem..." dediğinde ben tamamladım. "Abartılı değil mi?"
Koray bana baktı ve gülümsedi. "Zevklerimiz aynı."
Demet elbiseyi hemen aldı ve somurttu. Ali de hemen teselliye başladı. "Sevgilim bence çok güzel. Sana da yakışır, istersen alalım."
Kasaya giderek parayı ödedim. Evet şapka da aldım. Demet trip attı ve hiçbir şey almadı. Koray sakat ayağına rağmen poşet taşımakta ısrar etti ama ısrarla vermedim. Bunun üzerine biraz somurttu.
"Bir yere gidip otursak mı?" dedim. Kimse dememi beklemiyormuş gibi şaşkın şaşkın baktı. "Ne?"
"Sen... Bizim pastane dışında pek dışarıda takılmazsın Neva," dedi Demet hayret ederek. Abart abart. O kadar da değil yani.
