2013, Yaz
Hissettiğim ferahlık ile derin bir nefes aldım. Yazları normale göre çok daha sıcak geçmeye başlamıştı. Koray hala izin almamıştı ve bende bu bunaltıcı havada arkadaşlarım ile havuza gitmiştim.
Havuzdan çıkarak havluma sarındım. Yüzmek güzel bir şey selülitler olmasa tabi. Kurulanırken şezlonga oturdum ve kızları izledim. Çok fazla insan yoktu ama olanların çoğu bizim yaşımızdaydı ve çocuğu ile geliyordu. Telefonumu alınca bir sürü cevapsız çağrı ve mesaj olduğunu gördüm ve merakla ekrana bastım.
Koray beş kez aramış on mesaj atmıştı. Sanırım merak ederek yola bile çıktı. Havuzda olan biri neden bu kadar aranır ki?! Tam arama tuşuna basıyordum ki Demet dibimde bitti. "Ne oldu? Neye şaşırdın bu kadar?" dedi ve ekrana bakmaya çalıştı. Islak siyah saçlarından sular yere damlıyordu.
"Koray beni aramış baya ve mesaj atmış," dedim kısaca. Dostum hemen telefonumu elimden aldı ve güldü. Sinsice bir gülümseme. "Ne güzel, enişte biraz daha merak ediversin," dedi ve ben daha konuşamadan diğer kızlar geldi.
Demet kalın telli, bol saçını havluya sararken iç çektim ve Hare'ye baktım. Bebeğini Mehmet'e bırakıp bizimle gelmişti. Mehmet bebek ile ne yapıyor gerçekten çok merak ediyorum. Umarım bebek iyidir. "Hare?" dedi Demet düşüncelerimi okuyormuş gibi. Hare tebessüm ederek Demet'e baktı ve bir kez daha çok güzel olduğunu düşündüm. "Mehmet ile hiç öpüştünüz mü?"
Bu soru büyük bir sessizliğe neden oldu, tabi tüm bakışlar Hare'ye toplandı aniden. Öyle rahatsız oldu ki yüzü pembeleşti hemen. Utanan insanları seviyorum, saf insanlar onlar. "Bu... bu da nereden çıktı?" dedi Hare. Afalladığı o kadar belliydi ki.
"Utandığına göre öpüştünüz değil mi?" dedi Demet arsızca. Kabul ediyorum, bu konularda fazla utanmaz bir arkadaş kendisi. Rahatlıkla her şeyi söyler. "Hayır! Hayır yani... henüz o kadar ileri bir aşamada değiliz."
Demet dudak büzerken Hare konuşmaya devam etti. Kızıla benzeyen kahverengi saçları güneş ile parlıyordu. "Mehmet daha önceki sevgililerimden çok farklı. Yani eskiden çok deliydim, erkek arkadaşım ile sokakta bağırıp dururdum. Mehmet ise çok daha sakin."
"Sen mi çılgındın?" sözleri ağzımdan kaçtı. Ama gerçekten pek inanamadım ona. Taşıdığımdan beri pasif bir kişiliği var, sessiz ve iyimser. "Evet, inanması zor. Sanırım Metehan beni çok sakin biri haline getirdi," dedi Hare ve gülümsedi.
Araya giren Demet gerçekçi olduğunu söylüyor gibi konuştu. "Tabi ki Mehmet farklı olur kızım. Diğerleri öylesine bir ilişkiydi, bu adamla evlenmeyi planlıyorsunuz." Bugün ilk kez ona onay verdim sanırım. Hare gülümseyerek bakışlarını yere indirirken ibre bana döndü.
"Siz ne zaman evleneceksiniz Neva?" dedi Derya. Bu kız ikinci Demet olma yolunda adım adım ilerliyor. Demet'in seviyesine çıkarmasa da oldukça andırıyor. "Biz? Daha bir yıl bile olmadı. Ayrıca şu an ki halimizden memnunum," dedim ve aklıma hemen telefon geldi. Cevapsız arama ve mesajlar. Koray bana çok kızacak.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Boşanma Sendromu Nasıl Atlatılır?
General FictionNeva öğretmen olan genç bir kadındır. Aşık olarak evlendiği adamın kendini aldatması üzerine bir boşanma olayı yaşar. Üstelik kocasının Neva'dan ayrılmasına neden olan hayatlarını etkileyen bir hastalığı vardır. Bunca umutsuzluk içinde Neva bir daha...