Ö:Aniiii hadi uyannn geç kalacağız!
-Bu kreşe gitme merağı da neyin nesiydi böyle be, çocuk dediğin 5 dakika daha yatmak için yalvarıp angırlanırdı benimkiler kalkıp kreşe gitmek için acele ediyordular
A:Bebeğim hadi uyan, daha çok erken ama seni uyutmicakları belli gir duş al biz gene kahvaltıyı hazırlayalım
Ö:Tamam baba hadi
-Özün Akselin elini tutup yürümeye başladı Aziz de onların ardından yürümeye başladı, kalkıp geceliğimin üzerine sabahlığımı giydim ve banyoya doğru yürüdüm ama ayakları yere basılı belinden yukarısı sehpaya uzanmış ve uyuyan Lemayı görünce güldüm , ah bu çocuk hiç büyümeyecekti dimi onu kucağıma alıp 15 dakikalık uyku molası verdim.
Duştan çıktığımda Lema hala uyuyordu, giyeceklerimi alıp yine banyoya girdim havluyu boşandırıp siyah iç çamaşırlarımı giydim üzerime siyah dizlerimin biraz üstünde biten siyah elbise giydim ve saçlarımı kurutup belirgin kıvırcıkları biraz düzleştirerek dalgalı olduğunda bıraktım ve dışarı çıktım, giyinme odasına girip kirli beyaz ve köşelerinde siyah işlemeli ceketi aldım altın renkli saatimi altın yüzüğümü ve küpelerimi takıp siyah ince orta topuklu ayakkabılarımı giyip çantamı alıp çıktım makyajı arabada yapardım.Lemayı yavaşça kucağıma alıp aşağı indim Aksel sofrayı kurmuştu Aziz Özün bakmıyorken onun tabağından sucukları alıyordu, hala uyuklayan Lemayı artık zor sığdıkları bebek sandalyesine oturttum ve Aksele yardım ettim
A:Bu ne şıklık Zeynep hanım?
Z:Hmmm sizin yanınıza uğramayı düşünmüştüm bayım, olamaz mı?
-Hızla yanağıma sulu öpücük kondurup o da masaya oturdu ben de omletimi alıp karşısına oturdum ve Azizle Özün e güldüm çok fazla şirindiler, Özün Aziz yiyebilmesi için hep farklı yönlere bakıp tabağında olanlarla ilgilenmiyormuş gibi davranıyordu, zaten yemekle pek arası yoktu ama kavrulmuş sucukları o bile severdi sadece 6 ay daha büyük olmasına ramen yetişkin kişiler gibi davranıyordu ve bu ciddi şekilde beni rahatsız ediyordu ama onu olduğu gibi seviyordum sadece o daha çocuktu daha 3 buçuk yaşındaydı bukadar sorumlu davranması korkutucuydu, Lema o tam bir tembel şirindi 3 yaşında olmasına ramen tek söz bile söylememişti ama odada yalnızken hafif şarkı mırıldanırken duymuştum oysa, daha konuşmadığı için ozamanlar da zorlanıyordu, Aziz o her çocuk gibi enerjik ve meraklıydı sürekli konuşur denemek için dokunur ve tadardı 2 buçuk yaşındayken banyodaki süs sabunlarını yemişti ve anımsarım ki hayatımda hiçbir zaman öyle korku hissetmemiştim kaybetme korkusu damarlarıma öyle bi işlemişti ki kıpırdayamamıştım.
Ö:Aniiii bitti
Z:Şimdi de sen Azize yemesi için yardım et
A:Ama aniiii
-Azizin kıskançlık dolu sesini duyunca başımı kaldırmadan kirpik altı ona bakmam yeterli olmuştu, tabağını biraz Özüne doğru ittirdi ve beraber yemeye başladılar. Lema ise işaret parmağını reçele batırıp emerek kahvaltı yapıyordu Aksel ona biraz kaşar ve yumurta akı uzattı, Lemanın üşengeçliğine hayranım gerçekten.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
▪■》Gitme《■▪
FanfictionYapılan hataları kim öylesine sorgulamadan affedebilir ki? Biz birbirimizi affedemedik ama umarım çocuklarımız bizi affeder.