▪■》Gitme《■▪

[~~~~]

-Zeynep büyük çantasını alıp arabadan indi ve arka kapıyı açarak Özünün inmesini bekledi

Ö:Ani Fuat amcaya mı geldik?

Z:Evet bebeğim, seni çok özlediğini söyledi ve ben de seni ona getirdim.

-Özün çok büyük sır paylaştığını belli ederek annesine yanaştı sol eliyle ağzını kapattı ve fısıldadı

Ö:Ama o onlardan bahsediyor.

-Kadın çocuğunun bu haline içten içe üzülse de onu rahatlatmak için güldü ve yumuşak sarımsı/turuncu saçlarını öptü ve 4'cü katın kopçasına bastı.

S:Hoşgeldin Özün seni çok özledik

-Özün şirinlikle gülümsedi ve parmaklarının ucunda doğrularak eşyalarını bırakmadı gereken masaya çantasını koydu



Z:Karaesen bey içeride mi?

Ö:Anne Fuat amcanın neden böyle zor soyadı var?

-Kadın çocuğun sorusunun cevabını tartariken ofisten gelen ses ile o yöne baktı

F:Bunu sana benim anlatmamı ister misin?



-Fuat bey 40 na basmış hafif gri saçları belirmiş oldukça bakımlı, sempatik ve renkleri çok seven bir beyefendiydi Zeynep çocuğunu ona emanet ederken tedirgin olmuyordu

-Özün başını olumlu salladı ve içeri girdi Zeynep te içeri girip sandviçini ve su şişesini masaya bırakıp Fuat beyle selamlaşıp dışarı çıktı ve derin bir oh çekti şimdi boş 3 saati vardı ve bu 3 saat ne yapacağına dair hiçbir fikri yoktu ilk yarim saati resepsyonda dergileri karıştırarak geçti ve tam bıkmış gidecekken ona doğru koşan Aziz ve Lema'ya anlamsızca baktı ve arkalarından hıyar gibi sırıtan Kerem.

Z:Aziii noluyo bebeğim.

A:Biymem Özi nerde?

-Fuat kapıyı açıp girmeleri için araladı Özün yerdeki yapbozu bırakıp onlara sıkıca sarıldı tanrım oğluma içerde ne soruyordu da bukadar özlüyordu onları, Aziz yardıma ihtiyacı olanların uzandığı o rahat koltuğa oturdu ve bacak çelip ellerini de dizlerine koydu.

A:Özi bizi muhabbete çağırdı

-Lema da ağzındaki elini çıkarım başını sallayarak onayladı ve tükrüklü elini pantolonuna sildi Zeynep başka zaman olsa onu bunu yapmaması için uyarırdı ama şimdi sadece bu görüntüden mutluydu.

F:Hadi annesi 3 silahşörler hazır ve bizim çetemize daha fazla katılım kabullenilmez.

-Zeynep küsmüş gibi kollarını bağladı ve geri adım attı zaten aynı zaman diliminde kapı yüzüne kapandı ve oğullarının kıkırtıları ve Özünün isyanı etrafta yankılandı o da buna hafif glümsedi ve azönce oturduğu yere geri oturdu Keremin onun yanına oturması da uzun sürmedi

K:Oğlumuz iyi olacak Zeynep lütfen mutsuz olma.

Z:Özüne oğlum demeyi kes ikizlerin senin oğulların olmadığı gibi Özün de senin oğlun değil!

-Zeynep Akselin yerine onun burada olmasına yeterince sinirlenmişken bi de ettiği sözlerle tamamen tepesi atmıştı.

K:Zeynep beni neden terkettiğini biliyorum.

Z:Sen sen hah gerçekten mi peki bundan bana ne?

K:Biliyor musun sadece kendimi sakinleştiriyorum sadece beni onun için terketmediğini biliyorum